Άγραυλος, Κόρη του βασιλιά των Αθηνών Κέκροπα, η όμορφη βασιλοπούλα Άγραυλος ή Άγλαυρος, ήταν η θαρραλέα κόρη που θυσιάστηκε για να σώσει την πατρίδα της. Όταν κάποτε κινδύνευσε η Αθήνα να χάσει την ελευθερία της, ένας χρησμός των θεών όρισε ότι η πόλη θα σωζόταν μόνο αν, θεληματικά, θυσιαζόταν η βασιλοπούλα Άγραυλος. Και αυτή, χωρίς να διστάσει, ανέβηκε στην Ακρόπολη και πήδησε κάτω στο γκρεμό στη βόρεια και πιο απότομη πλευρά του ιερού βράχου.

Όταν σώθηκε η Αθήνα, καθιερώθηκε μια γιορτή, για να θυμίζει στους νέους την υποχρέωσή τους να υπερασπίζονται την πατρίδα τους. Τη μέρα της γιορτής οι έφηβοι, που συμπλήρωναν τα 18 χρόνια της ηλικίας τους, έδιναν τον όρκο του Αθηναίου πολίτη μπροστά στους επίσημους και σ' όλο τον αθηναϊκό λαό που συγκεντρωνόταν στην αγορά.

Η γιορτή αυτή λεγόταν "Αγραύλια" και εκείνη την ημέρα, αφού τα ονόματα των νέων καταγράφονταν στον κατάλογο των πολιτών και οι άρχοντες έδιναν στον καθένα την ασπίδα και δυο δόρατα, όπλα που θεωρούσαν ιερά, οι έφηβοι πήγαιναν στο ιερό της Αγραύλου. Εκεί απάγγελναν τον όρκο που έλεγε:

"Δεν θα ντροπιάσω τα όπλα τα ιερά και δεν θα εγκαταλείψω το διπλανό μου με οποιονδήποτε κι αν βρεθώ στην παράταξη της μάχης. Θα αμυνθώ για τα ιερά και τα όσια και μόνος μου και με τους άλλους μαζί. Την πατρίδα μου δεν θα τη παραδώσω μικρότερη, αλλά μεγαλύτερη και ισχυρότερη απ' ότι την έχω παραλάβει. Πρόθυμα θα υπακούω στους κάθε φορά δικαστές και θ' ασκώ τα πολιτικά μου δικαιώματα σύμφωνα με τους καθιερωμένους πολιτικούς θεσμούς και προς όλους εκείνους που θα γίνουν νόμοι από την ψήφο του λαού. Αν βρεθεί κανείς κι αποπειραθεί να καταλύσει τους θεσμούς ή να πάει αντίθετα σ' αυτούς, δεν θα του το επιτρέψω. Θα αμυνθώ υπερασπίζοντας τους θεσμούς και μόνος μου και μαζί με τους άλλους. Και θα αποδώσω την πρέπουσα τιμή στα ιερά που μας παράδωσαν οι πατέρες μας. Μάρτυρές μου γι' αυτά ας είναι η Άγραυλος, η Ενυάλιος, ο Ζευς, η Αύξω, η Θαλλώ και η Ηγεμόνη".