Με το όνομα Αδράστεια φέρονται στην Ελληνική μυθολογία δύο πρόσωπα, η δευτερεύουσα θεά της εκδίκησης και η κόρη του Βασιλέως της Κρήτης Μελισσέα. Παρακάτω παρουσιάζονται πληροφορίες για τη θεά της εκδίκησης.

Η Αδράστεια ήταν δευτερεύουσα θεά, κόρη του Δία και της Ανάγκης και κατ΄ άλλη εκδοχή του Δία και της Νύκτας. Ήταν η θεά (προσωποποίηση) του ανθρώπινου ενστίκτου της εκδίκησης. Ίσως όμως και να πρόκειται περί επωνύμου που είχε δοθεί στην επίσης δευτερεύουσα θεά την Νέμεση εξ αφορμής του γεγονότος ότι ο Βασιλεύς του Άργους Άδραστος ή ακόμα ο φέρων το ίδιο όνομα γιος του Βασιλέως Μίδα της Φρυγίας ανήγειρε παρά τον "Αίσηπο ποταμό" πολύ κοντά στη Τροία Nαό προς τιμή της, προκειμένου να την εξευμενίσει.

Σημειώνεται ακόμη ότι αν δεν γίνει παραδεκτή η εκδοχή ότι και οι δύο αυτοί Άδραστοι είναι το ίδιο και αυτό πρόσωπο, τότε ο Ναός αυτός παρά την Τροία οικοδομήθηκε από τον γιο τoυ Μίδα, που κατά την αρχαία παράδοση είχε ακούσιά του φονεύσει τον αδελφό του και στη συνέχεια επίσης ακούσια τον Άτυ τον γιο του βασιλέως Κροίσου που τον είχε φιλοξενήσει.

Οι αρχαίοι είχαν πολλά ρητά που έδειχναν τον εκδικητικό χαρακτήρα της Αδράστειας. Η φράση "Αδράστεια νέμεσις" λεγόταν για αυτούς που προηγουμένως ήταν ευτυχισμένοι και οι οποίοι δυστύχησαν στη συνέχεια από θεία δίκη. Άλλα ρητά ήταν "Σύν Αδραστεία" (δηλαδή δίκη) και "οφθαλμός Αδράστειας". Η φράση "Προσκυνώ Αδράστειαν" θεωρείτο ως προφυλακτική από τη βασκανία.

239 Αδράστεια

Βιβλιογραφία

Εγκυκλοπαιδικό λεξικό Ελευθερουδάκη, Αθήνα, 1927