.
Η 12η Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού (ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ «Έβρος») είναι στρατιωτικός σχηματισμός του Ελληνικού Στρατού με έδρα την Αλεξανδρούπολη της Θράκης.
Ιστορία
Η μεραρχία σχηματίστηκε κατά την αναδιοργάνωση και επέκταση του Ελληνικού Στρατού μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912–13. Ενεργοποιήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1913 στην Κοζάνη και περιλάμβανε το 31ο, 32ο, 33ο Σύνταγμα Πεζικού και το XII Τάγμα Ορεινού Πυροβολικού. Αποτελούσε μέρος του Γ΄ Σώματος Στρατού.[1] Ο αρχικός σχηματισμός διαλύθηκε κατά τη διάρκεια του Εθνικού Διχασμού και δεν συμμετείχε σε καμία επιχείρηση κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το Φεβρουάριο του 1920, στη Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε η Μεραρχία Ξάνθης από Θράκες στρατολόγους, από τους οποίους πήρε της ονομασία της πόλης της Ξάνθης. Διοικούνταν από τον στρατηγό Κωνσταντίνο Μαζαράκη και περιλάμβανε το 13ο, 14ο, 15ο Σύνταγμα Πεζικού, το XII Σύνταγμα Ορεινού Πυροβολικού και άλλες μονάδες. Τον Μάιο του 1920, η μεραρχία συμμετείχε στην ελληνική κατάληψη της Δυτικής Θράκης, μετά την οποία μεταφέρθηκε στη Μικρά Ασία όπου συμμετείχε στις ελληνικές επιθετικές επιχειρήσεις εναντίον των τουρκικών εθνικιστικών δυνάμεων. Τον Ιούλιο αποσύρθηκε από το μέτωπο της Μικράς Ασίας και επανεστάλη για να συμμετάσχει στις επιχειρήσεις για την κατάληψη της Ανατολικής Θράκης.[1]
Μετά τις εκλογές του 1920 και τη νίκη του αντιβενιζελιστικού φιλοβασιλικού συνασπισμού, η Μεραρχία Ξάνθης μετονομάστηκε σε 12η Μεραρχία Πεζικού. Στις αρχές του 1921, μετασχηματίστηκε υπό τη διοίκηση του πρίγκιπα Ανδρέα και περιλάμβανε το 14ο, 41ο και 46ο σύνταγμα, ενώ μεταφέρθηκε και πάλι στο ανατολικό μέτωπο και εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη από τις 29 Μαΐου έως τις 6 Ιουνίου 1921. Οι Μάχες Κιουτάχειας-Εσκί Σεχίρ και η ελληνική προέλαση προς την Άγκυρα, η οποία έληξε με τη Μάχη του Σαγγάριου. Η μεραρχία διοικούνταν από τις 15 Ιουλίου από τον συνταγματάρχη Περικλή Καλλιδόπουλο.[1] Η μεραρχία παρέμεινε στη Μικρά Ασία υπό το Α΄ Σώμα Στρατού μέχρι τη μεγάλη τουρκική επίθεση τον Αύγουστο του 1922. Η μεραρχία ουσιαστικά καταστράφηκε ως δύναμη μάχης μετά τη Μάχη του Τουμλού Μπουνάρ. Τα απομεινάρια της - 155 αξιωματικοί, 2.240 άνδρες, 1.010 ζώα, 18 όπλα και 15 πολυβόλα - απέπλευσαν στις 31 Αυγούστου από το Τσεσμέ για τη Χίο.
Στην Ελλάδα, τα υπολείμματά της συγχωνεύθηκαν με την Ανεξάρτητη Μεραρχία για να σχηματίσουν τη νέα 12η Μεραρχία στις Φέρες ως τμήμα της Στρατιάς Έβρου (Οκτώβριος 1922). Έμεινε στη Δυτική Θράκη μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, με έδρα τη Κομοτηνή.[1] Μετά το ξέσπασμα του ελληνοιταλικού πολέμου τον Οκτώβριο του 1940, η μεραρχία παρέμεινε στη Θράκη και διοικούσε αρκετά εφεδρικά συντάγματα, τα οποία μεταφέρθηκαν σε άλλες μεραρχίες. Στις 6 Μαρτίου 1941, με την αναμενόμενη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα, η μεραρχία μεταφέρθηκε στο Τμήμα Στρατιάς Κεντρικής Μακεδονίας και τοποθετήθηκε υπό τα στρατεύματα της βρετανικής Κοινοπολιτείας που κρατούσαν τη γραμμή Βερμίου-Αλιάκμονα. Δεχόμενη τη γερμανική επίθεση κατά τη Μάχη της Σιάτιστας, η μεραρχία υποχώρησε προς τα νοτιοδυτικά και έχασε μεγάλο μέρος της δύναμής της. Τέλος, με την ελληνική συνθηκολόγηση στις 24 Απριλίου, η μεραρχία, μειωμένη κατά περίπου 1.000 άνδρες, διαλύθηκε.[1]
Η 12η Μεραρχία Πεζικού μετασχηματίστηκε στις 26 Αυγούστου 1964 στην Αλεξανδρούπολη, με τα 29ο, 30ο και 31ο σύνταγμα και άλλες μονάδες.[1] Τον Ιούνιο του 1996 μετατράπηκε σε μΜηχανοκίνητη μεραρχία πεζικού και το 2009 έλαβε τον τιμητικό τίτλο «Έβρος».[1]
Έμβλημα
Το έμβλημα της απεικονίζει δύο κόκορες που έρχονται αντιμέτωποι. Στην κορυφή του θυρεού υπάρχει το ρητό ΕΩΣ ΑΝ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟΝ ΠΡΟΠΕΣΕΙΝ, εμπνευσμένο από τη φράση του Πολύβιου κατά τον Α΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο.[2]
Διάρθρωση
Η επιχειρησιακή διάρθρωση της ΧΙΙ Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού είναι η εξής:
ΧΙΙ Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού, με έδρα την Αλεξανδρούπολη
Λόχος Στρατηγείου (ΛΣ/ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ)
Διοίκηση Πυροβολικού (ΔΠΒ/ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ)
Διοίκηση Διαβιβάσεων (ΔΔΒ/ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ)
Διοίκηση Μηχανικού (ΔΜΧ/ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ)
Γ΄ Επιλαρχία Αναγνωρίσεως (Γ' ΕΑΝ)
12ος Λόχος Διαβιβάσεων (12ος ΛΔΒ)
12ο Τάγμα Υποστήριξης (12ο ΤΥΠ)
966ος Λόχος Στρατονομίας (966ος ΛΣΝ)
Τακτική Διοίκηση 41ου Συντάγματος Πεζικού (ΤΔ/41ο ΣΠ), με έδρα τη Σαμοθράκη
Λόχος Στρατηγείου
156η Αυτοκινούμενη Μοίρα Μέσου Πυροβολικού (156η Α/K ΜΜΠ)
187η Πυροβολαρχία Παρατηρήσεων (187η ΠΠΑΠ)
289η Ίλη Μέσων Αρμάτων (289η ΙΜΑ)
7η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Πεζικού (7η M/K ΤΑΞ «Σαραντάπορος»), με έδρα τον Προβατώνα
31η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Πεζικού (31η M/K ΤΑΞ «Κάμια»), με έδρα τις Φέρες
23η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία (XXIII ΤΘΤ «3ο Σύνταγμα Ιππικού Δορύλαιον»), με έδρα την Αλεξανδρούπολη
Παραπομπές
«Ενημερωτικός οδηγός νεοτοποθετημένων στελεχών στη φρουρά Αλεξανδρούπολης» (PDF). XII Μ/Κ Μεραρχία Πεζικού, Γραφείο Μέριμνας Προσωπικού. Μάιος 2012. σελίδες 5–10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2013.
Polybius, History, I.58.7–8
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
