.
Ο όρος ψιλοί αναφέρεται στα διάφορα είδη ελαφρά οπλισμένων πολεμιστών που συμπεριλάμβαναν στα στρατεύματά τους οι αρχαίες ελληνικές πόλεις μετά τους Μηδικούς Πολέμους, αντικαθιστώντας τους ελαφρά οπλισμένους δούλους. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των στρατιωτών ήταν η παντελής απουσία αμυντικών όπλων.
Από την εκστρατεία των Μυρίων και έπειτα αποτέλεσαν αναπόσπαστο κομμάτι των ελληνικών στρατών. Σε γενικές γραμμές επιστρατεύονταν από τα βαρβαρικά έθνη που κατείχαν φήμη καλών χρηστών συγκεκριμένων όπλων. Οι τοξότες κατάγονταν κατά κύριο λόγο από την Κρήτη, οι σφενδονήτες από τη Ρόδο και τη Θεσσαλία, ενώ οι ακοντιστές από τους πληθυσμούς της δυτικής Ελλάδας, ιδίως τους Αιτωλούς και τους Ακαρνάνες. Οι Σπαρτιάτες υιοθέτησαν τη χρήση τους τελευταίοι. Ο Αλέξανδρος ο Μέγας είχε ένα σώμα 2.000 τέτοιων στρατιωτών, με τους οποίους και εγκαινίασε την εκστρατεία του κατά των Περσών. Οι μισοί εξ αυτών έφεραν δόρυ και κατάγονταν από τα όρη της Βόρειας Μακεδονίας. Οι άλλοι μισοί ήταν τοξότες από την κατώτερη κοινωνική τάξη του μακεδονικού πληθυσμού.
Πηγές
Gymnetae, Seyffert Oskar, «Dictionary of Classical Antiquities», επιμέλεια Henry Nettleship και J. E. Sandys, Γερμανία 1894.
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
