.
Το αντιτορπιλικό Αετός (Β.Π. Α/Τ ΑΕΤΟΣ D-01) εντάχθηκε και παρέμεινε σε ενέργεια στο τότε Βασιλικό Ναυτικό από το 1912 έως το 1946. Το πλοίο αυτό, μαζί με τα αδελφά πλοία Ιέραξ, Πάνθηρ και Λέων ΙΙ, που αποτέλεσαν, εκ των ονομασιών τους, τα λεγόμενα Θηρία του Πολεμικού Ναυτικού, παραγγέλθηκαν από την Αγγλία. Αγοράστηκαν έτοιμα για επιχειρήσεις στην τιμή των 148,000 λιρών έκαστο, από τα ναυπηγεία Camell Laird του Liverpool, όταν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι φαινόταν πιθανοί.
Τα πλοία αυτά είχαν αρχικά παραγγελθεί από το ναυτικό της Αργεντινής, το δε Αετός αρχικά ονομαζόταν San Luis. Τα τέσσερα πλοία έπλεαν με ξένα πληρώματα προς το Αλγέρι, προκειμένου να συναντήσουν εκεί το μεταγωγικό πλοίο Ιωνία, το οποίο μετέφερε τα Ελληνικά πληρώματά τους. Οταν το Αετός εισήλθε στην Μεσόγειο έμεινε ακυβέρνητο λόγω σοβαρής μηχανικής βλάβης. Τελικά ένα από τα άλλα αντιτορπιλικά διερχόμενο από την περιοχή ρυμούλκησε το Αετός με ασφάλεια στο Αλγέρι.
Στην διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων είχαν αγοραστεί μόνο τα βασικά πυρομαχικά (3000 βλήματα). Λόγω του ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμες τορπίλες τα πλοία αρχικά ονομάστηκαν Ανιχνευτικά αντί για Αντιτορπιλικά. Κυβερνήτης του Αετός κατά την διάρκεια των βαλκανικών πολέμων ήταν ο Αντιπλοίαρχος Α. Δουρούτης, ΒΝ. Στις 3 Δεκεμβρίου 1912, μαζί με τα υπόλοιπα τρία Θηρία, ως μέλη του Ελληνικού Στόλου με επικεφαλής την ναυαρχίδα το Β.Π. Θ/Κ Γεώργιος Αβέρωφ και υπό την καθοδήγηση του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη έλαβε μέρος στην ναυμαχία της Έλλης και στις 5 Ιανουαρίου 1913 στην ναυμαχία της Λήμνου.
Στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου "εισήλθε καθυστερημένα" στον πόλεμο στο πλευρό της Τριπλής Συμμαχίας που εξαιτίας της επιδίωξης της Ελληνικής ουδετερότητας τα τέσσερα Θηρία κατασχέθηκαν από τους "συμμάχους" τον Οκτώβριο του 1916, παρελήφθησαν από τους Γάλλους τον Νοέμβριο όπου με γαλλικά πληρώματα και υπό γαλλική σημαία, εντάχθηκαν στο Γαλλικό Ναυτικό την περίοδο 1917-18. Το 1918 επεστράφησαν στην Ελλάδα σε οικτρά κατάσταση οπου και μετά από τις φιλότιμες προσπάθειες των ελληνικών πληρωμάτων αποκατάστασης βλαβών και αναγκαίας συντήρησης κατάφεραν και ανέλαβαν καθήκοντα συνοδείας υπό ελληνική σημαία, κυρίως στο Αιγαίο Πέλαγος.
Το Αετός συμμετείχε στην εκκένωση των Ελλήνων από τη Ρωσία κατά τη διάρκεια της Ρωσικής Επανάστασης το 1918 και μετείχε στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο (1919 – 1922) στη θάλασσα του Μαρμαρά και το Αιγαίο Πέλαγος.
Μετά τον πόλεμο το Αετός ανακαινίστηκε , την περίοδο 1925-1927. Έχοντας επιζήσει την γερμανική εισβολή τον Απρίλιο του 1941 το Αετός έλαβε μέρος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε συνεργασία με το αγγλικό Βασιλικό Ναυτικό, έχοντας ώς βάση τον Ινδικό Ωκεανό.
Μετά το τέλος του Πολέμου, το Αετός παροπλίστηκε το 1946.
Αετός Ι (Αντιτορπιλικό), http://www.hellenicnavy.gr
Αετός Ι (Αντιτορπιλικό)
Β.Π. Α/Τ ΑΕΤΟΣ D-01 όταν παραλήφθηκε
Χαρακτηριστικά
Ένταξη σε υπηρεσία 1912
Παροπλισμός 1946
Δίδυμα σκάφη Ιέραξ ΙΙ, Πάνθηρ και Λέων ΙΙ
Χρήση Αντιτορπιλικό
Γενικά Χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα 880 τόνοι
Μήκος 89,4 μέτρα
Πλάτος 8,3 μέτρα
Βύθισμα 3 μέτρα
Πρόωση 1912: 4 ανθρακολέβητες και 1 πετρελαιολέβητας, 5 καπνοδόχοι.
1925: έκανε στην Αγγλία εκτεταμένη μετασκευή των λεβήτων του. Οι καπνοδόχοι έγιναν 2 και τοποθετήθηκαν 4 πετρελαιολέβητες Yarrow.
Ταχύτητα 31 kts μέγιστη, 32 μετά το 1925
Πλήρωμα 58
Οπλισμός
1912: 4 πυροβόλα Betheleem των 10,2 εκ., 1 Α/Α πυροβόλο 75 χιλ., 6 Τ/Σ 21 ιντσών και 3 ηλεκτρικοί προβολείς.
1925: Αφαιρέθηκε το πυροβόλο των 75 χιλ., και τοποθετήθηκε 1 πυροβόλο Α/Α των 37 χιλ., 1 πυροβόλο τετράκαννο των 40 χιλ. και 2 βομβοβόλα. Διασκευάστηκε για την πόντιση 40 ναρκών.
1942: Αφαιρέθηκαν το 3ο και 4ο πυροβόλο και οι τορπιλοσωλήνες της πρύμης. Προστέθηκαν 1 πυροβόλο 3 ιντσών Α/Α, 1 πυροβόλο 20 χιλ. Oerlicon και η συσκευή Α/Υ τύπου 123Α.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Το Α/Τ Αετός D-01 στην επίσημη ιστοσελίδα του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
