.
Η Λεύκα
Συγγραφέας: Ιωάννης Πολέμης
Τη θυμάσαι τη λεύκα μας; Παιγνιδιάρα στην αύρα
φιλικά μας προστάτευεν απ' του ήλιου τη λαύρα,
και με χάρη σαλεύοντας τη ψηλή κορυφή της
εψιθύριζε πρόσχαρη τη χαρά τη κρυφή της
και σκορπούσε το γέλιο της στους φραγμούς και στ' αμπέλια.
Γιατί τότ' αποκρίνονταν στα δικά σου τα γέλια.
Χθες επέρασα μόνος μου -τι δε κάνουν τα χρόνια!-
βασιλεύει τριγύρω της ερημιά, καταφρόνια!
Κι η θεόρατη λεύκα μας, που τον πόνο μου ξέρει,
με μια θλίψη παράξενη ψιθυρίζει στ' αγέρι
και σκορπά το παράπονο μες στου ήλιου το κάμα...
Γιατί τώρ' αποκρίνεται στο δικό μου το κλάμα.
