.

Εἰς τὰ Θεμέλια τοῦ Φρενοκομείου

Ὢ Ἑορτὴ τῶν Ἑορτῶν... Ὢ εὐτυχὴς ἡμέρα!

Ὤ! τώρα πρέπει ὁ καθεὶς τοῦ Ἄστεως πολίτης

νὰ βάλει στὸ μπαλκόνι του μιὰ κόκκινη παντιέρα

μὲ μιὰ χρυσὴν ἐπιγραφὴ "Ζωρζὴς Δρομοκαΐτης".

Ναί! τώρα πρέπει στολισμὸς μὲ δάφνες καὶ μυρσίνες,

ναί! τώρα πρέπουν κανονιές, φανάρια καὶ ρετσίνες.

Φρενοκομεῖο κτίζεται καὶ στὴ σοφὴν Ἑλλάδα!

ἅ! ὁ Θεὸς ἐφώτισε τὸν Χιώτη τὸν Ζωρζὴ

καὶ τώρα μέσα στοῦ Δαφνιοῦ τὴ τόση πρασινάδα

θὰ βρίσκουμε παρηγοριὰ κι ἡ μνήμη του θὰ ζεῖ.

Ὢ μέγα εὐεργέτημα τῶν εὐεργετημάτων!

Ὢ μόνον οἰκοδόμημα τῶν οἰκοδομημάτων!

Θέλει λαμπρὸν Μαυσώλειον αὐτὸς ὁ κληροδότης,

παιάνας κι ἀποθέωσιν εἰς τρίτους οὐρανούς!...

Εὑρέθη μὲς στοὺς Χιώτηδες, μὲ γνώση κι ἕνας Χιώτης,

κι ἐσκέφθη ὁ μεγάλος του καὶ πρακτικός του νοῦς

πῶς μέσα στὴν Ἑλλάδα μας ποῦ πλημμυροῦν τὰ φῶτα,

Φρενοκομεῖον ἔπρεπε νὰ γίνει πρῶτα-πρῶτα.