.
Στην αρχαία Αθήνα κατά το Αττικό Δίκαιο με την ονομασία ψευδεγγραφής γραφή χαρακτηριζόταν η αγωγή που μπορούσε να ασκήσει οποιοσδήποτε ελεύθερος πολίτης που θεωρούσε ότι κακώς είχε συμπεριληφθεί το όνομά του στον κατάλογο των οφειλετών του Δημοσίου, που τότε ήταν σε δημόσια θέα, στρεφόμενος εναντίον οποιουδήποτε είχε κάνει την εγγραφή, ή προκάλεσε την ψευδή εγγραφή.
Την αρμοδιότητα της εκδίκασης τέτοιων υποθέσεων είχαν οι θεσμοθέτες. Στη περίπτωση που κατά την εκδίκαση αποκαλυπτόταν τέλεση τέτοιου αδικήματος αμέσως σβηνόταν το όνομα του ενάγοντος και στη θέση του γραφόταν το όνομα του υπόλογου της πράξης και μάλιστα για το ίδιο ποσό που φερόταν σε βάρος του ενάγοντος, όπως τούτο αναφέρει και ο Αριστοτέλης στο έργο του "Αθην. Πολιτεία".
Πηγές
"Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.61ος, σελ.409.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
