πτυχιούχος

πτυχιούχος

Ελληνικά

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	πτυχιούχος	οι	πτυχιούχοι
γενική	του/της	πτυχιούχου	των	πτυχιούχων
αιτιατική	τον/την	πτυχιούχο	τους/τις	πτυχιούχους
κλητική		πτυχιούχε		πτυχιούχοι
Παράρτημα

Ετυμολογία

πτυχιούχος < πτυχί(ο) + -ούχος

Ουσιαστικό

πτυχιούχος αρσενικό ή θηλυκό

κάτοχος πτυχίου ανώτατης σχολής

Συνώνυμα

διπλωματούχος

Μεταφράσεις
πτυχιούχος

γαλλικά : diplomé (fr)