πταίω

πταίω

Ελληνικά
Ετυμολογία

πταίω < η αρχαία ελληνική πταίω

Ρήμα

πταίω

(καθαρεύουσα) φταίω

Τὸ ἔθνος δὲν πταίει… Μετὰ τὰ παθήματα τοῦ παρελθόντος, τίθεται ἐκ νέου εἰς τὸ ἔθνος τὸ δίλημμα τῆς ὑποταγῆς εἰς τὴν αὐθαιρεσίαν ἢ τῆς επαναστάσεως, εἶναι τὸ ἔθνος καταδικαστέον διότι δὲν σπεύδει ν’ ἀποδεχθεῖ τὸ δεύτερον;

άρθρο «Τίς πταίει;» του Χαρίλαου Τρικούπη που δημοσιεύτηκε (ανώνυμο) στην εφημερίδα Καιροί, στις 29 Ιουνίου 1874 (αφιέρωμα @greek‑language.gr)

Αρχαία ελληνικά

Αρχικοί χρόνοι	Ενεργητική φωνή	Μέση-Παθητική φωνή
Ενεστώτας	πταίω	πταίομαι
Παρατατικός	ἔπταιον	ἐπταιόμην
Μέλλοντας	πταίσω	?
Αόριστος	ἔπταισα	—?— & ἐπταίσθη
Παρακείμενος	ἔπταικα
Υπερσυντέλικος
Συντελ.Μέλλ.

Ετυμολογία

πταίω < →

Ρήμα

πταίω θηλυκό

(μεταβατικό) κάνω κάποιον να σκοντάψει, να παραπατήσει
(αμετάβατο) (+ πρός + δοτική) σκοντάφτω πάνω σε κάτι
(μεταφορικά) κάνω λάθος, αποτυγχάνω

Συγγενικές λέξεις

ἀμετάπταιστος
ἀνάπταιστος
ἀντιπταίω
ἀπταισία
διαπταίω
ἐμπταίω
ἐπίπταισμα
εὔπταιστος
παράπταισμα
παραπταίω
περιπταίω
πρόπταισμα
προπταίω
πρόσπταισις
πρόσπταισμα
προσπταίω
πταῖσμα, πταῖμα
πταιστός

Κλίση

→

Πηγές

πταίω στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012.
πταίω στο ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.