.
Kλήδονας , Κλείδωνας:
Πολύ παλιό ελληνικό λαϊκό έθιμο, που έχει σχέση με τη μαντεία και γίνεται τη μέρα της γιορτής του Αγίου Ιωάννη 24 Ιουνίου και σ' ορισμένες περιοχές (και συγκεκριμένα στις ακριτικές μακεδονικές πόλεις και χωριά) την 1η του Μάη. Με την πάροδο των χρόνων καθιερώθηκε μία ορισμένη ιεροτελεστική φόρμα τέλεσης του εθίμου, που προστάζει τη μεταφορά του νερού του κλήδονα την παραμονή της γιορτής από δύο κοπέλες, που δεν επιτρέπεται να μιλήσουν σ' όλη τη διαδικασία της μεταφοράς.
Μέσα στο νερό ρίχνονται τα "ριζικάρια", που είναι συνήθως μικρά προσωπικά αντικείμενα των κοριτσιών που επιθυμούν να μάθουν την τύχη τους. Την άλλη μέρα ανοίγουν τον κλήδονα κι η μεγαλύτερη σε χρόνια γυναίκα του οικισμού αναλαμβάνει να διαβάσει τα μελλούμενα.
Η ανάγνωση και η προφητεία παίρνει τη μορφή δίστιχου, που προφέρεται από τη γριά γυναίκα απευθυνόμενο στη νέα που το προσωπικό της αντικείμενο ανασύρει τη στιγμή εκείνη από τον κλήδονα. Είναι συνήθως σατιρικά δίστιχα που αφορούν τη μελλοντική αποκατάσταση της νέας.
Την ίδια μέρα γίνεται και η υπερπήδηση της φωτιάς του Άη-Γιαννιού. Χαρακτηριστική συνέχεια του εθίμου του κλήδονα είναι το έθιμο της τύχης του "αμίλητου νερού". Οι κοπέλες έπλεναν μ' αυτό το πρόσωπό τους κι ο πρώτος άνδρας, που θα συναντούσαν έπειτα, έμελλε να γίνει σύζυγός τους. Σε περίπτωση που δεν εκπληρωνόταν η προφητεία, ο σύζυγός της θα είχε τ' όνομα του άντρα που είδε πρώτο. Το έθιμο του κλήδονα διατηρείται και γιορτάζεται και σήμερα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
