Το θαυμαστικό είναι ένα σημείο στίξης. Συνήθως, το θαυμαστικό χρησιμοποιείται για να εκφράσει θαυμασμό, διαταγή ή έκπληξη. Όμως δεν είναι λίγες οι φορές που χρησιμοποιείται για να δηλώσει ελπίδα, χαρά, φόβο και κάποιο δυνατό συναίσθημα. Όταν θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε με ειρωνικό τόνο ή για να υποδηλώσουμε κάτι το οποίο είναι ανόητο ή απίστευτο, τότε το θαυμαστικό μπαίνει σε παρένθεση. Για το θαυμαστικό ισχύουν οι ίδιοι γραμματικοί κανόνες με του ερωτηματικού, καθώς μετά την χρήση και των δύο, ξεκινάει καινούρια περίοδος, με κεφαλαίο γράμμα. Μετά από επιφωνήματα χρησιμοποιούμε θαυμαστικό, π.χ Ωχ! Αχ!. Όμως όταν μια επιφωνηματική πρόταση περιέχει επιφώνημα, το θαυμαστικό μπαίνει στο τέλος της. Πχ. Ωχ, ξέχασα το μάτι της κουζίνας ανοιχτό!
Πηγές

Σωφρόνης Χατζησαββίδης Αθανασία Χατζησαββίδου, ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, Α΄, Β΄, Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ, ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΩΝ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ»

Ειρήνη Φιλιππάκη-Warburton,Μιχαήλ Γεωργιαφέντης,Γεώργιος Κοτζόγλου,Μαργαρίτα Λουκά Γραμματική E΄ και Στ΄ ΔημοτικούΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΩΝ «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ»
.