Η ναυτική έκφραση όλεθρος αναυμάχητος, ή αναυμάχητος όλεθρος, είναι αρχαία ελληνική που χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα με τη σημασία της ολικής καταστροφής χωρίς ναυμαχία.

Η έκφραση αυτή λέγεται κυρίως σε απώλεια, (ναυάγιο), πολεμικού πλοίου ή και ολόκληρου στόλου από αιτίες διάφορες εκτός πολεμικές, π.χ. λόγω τρικυμίας, προσάραξης, σύγκρουσης, τυφώνα, πυρκαγιάς κ.λπ. περιλαμβανόμενης στους νεότερους χρόνους και της έκρηξης.
Τέτοιες απώλειες ήταν πολύ συνηθισμένες στην αρχαιότητα αν λάβει κανείς υπόψη τις περιορισμένες γνώσεις μετεωρολογίας αλλά και ασφάλειας ναυσιπλοΐας καθώς και τους διάφορους ναυτιλιακούς κινδύνους που τότε δεν επισημαίνονταν και η γνώση τους ήταν μόνο εμπειρική. Την χρήση αυτής της έκφρασης κάνει ο Λυσίας σε κείμενά του.

Πολλά ιστορικά ναυάγια με εμπλοκή πολεμικών πλοίων χαρακτηρίζονται ομοίως "όλεθροι αναυμάχητοι" όπως π.χ. του στόλου του Δαρείου παρά τη Χαλκιδική το 492 π.Χ., το ναυάγιο της γαλλικής φρεγάτας "Μέδουσα" το 1815, της ελληνικής φρεγάτας "Βασίλισσα Αμαλία" το 1852, του αγγλικού θωρηκτού "Κάπταιν" το 1877, που επέβαιναν και Έλληνες δόκιμοι, του γερμανικού θωρηκτού "Γκρόσερ Κούρφουρστ" το 1878 κ.ά.
Τελευταίος "όλεθρος αναυμάχητος" χαρακτηρίζεται αυτός του ρωσικού υποβρυχίου Κουρσκ.

Εκφράσεις
.