Η σφαγή του Ναυαρίνου[1] αφορά σφαγή που συνέβη μετά το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης κατά του άμαχου τουρκικού πληθυσμού πού κατοικούσε στην περιοχή (γνωστή σήμερα ως Πύλος).
Πολιορκία της πόλης
Κύριο λήμμα: Πολιορκία του Νεοκάστρου
Πριν συνθηκολογήσει η τουρκική φρουρά του Ναυαρίνου, πολλές οικογένειες Τούρκων υποχρεώθηκαν από την πείνα να παραδοθούν στους Έλληνες της περιοχής, όμως παρ' όλα αυτά ορισμένοι από αυτούς σφαγιάστηκαν. Οι εναπομείναντες κλεισμένοι Τούρκοι προσφέρθηκαν τότε να παραδοθούν, όντας στα όρια της πείνας. Οι Έλληνες πρότειναν συνθήκη, σύμφωνα με την οποία οι Τούρκοι θα παραδίδονταν και θα τους χορηγείτο ασφαλής διέλευση στην Αίγυπτο. Όταν έγινε η συνθηκολόγηση, οι Τούρκοι εγκατέλειψαν όλη τη δημόσια περιουσία στο φρούριο, μαζί με όλα τους τα χρήματα και τα τιμαλφή[2]. Ωστόσο, οι Έλληνες δεν είχαν ούτε την πρόθεση ούτε τα μέσα για να παράσχουν την ασφαλή δίοδο που υποσχέθηκαν[3].
Ένας από τους Έλληνες διαπραγματευτές, ονόματι Πονηρόπουλος, καυχήθηκε μερικά χρόνια αργότερα στον στρατηγό Γκόρντον ότι κατέστρεψε το αντίγραφο της συνθηκολόγησης που δόθηκε στους Τούρκους, έτσι ώστε να μη μείνει καμία απόδειξη ότι έγινε ποτέ η συγκεκριμένη συναλλαγή[4].
Η σφαγή
Στις 7 Αυγούστου (19 Αυγούστου με το νέο ημερολόγιο) άρχισε η παράδοση των πολιορκημένων. Οι Έλληνες, με πρόφαση τον θάνατο του Κωνσταντίνου Πιερράκου Μαυρομιχάλη, ξεκίνησαν επεισόδια τα οποία κατέληξαν σε γενική άγρια σφαγή των Τούρκων.[5] Οι Έλληνες όρμησαν στην πόλη και το σύνολο του πληθυσμού, αριθμούσε γύρω στις 3.000, σφαγιάστηκε, με εξαίρεση 160 κατοίκους που κατάφεραν να διαφύγουν[6].
Ο ιστορικός Τζορτζ Φίνλεϊ σημειώνει ότι ο Αμβρόσιος Φραντζής, ήταν αυτόπτης μάρτυρας στις σφαγές. Με βάση τις περιγραφές που παρείχε ο Φραντζής, έγραψε πως οι γυναίκες πληγωμένες από τα βόλια ορμούσαν στη θάλασσα για να διαφύγουν, αλλά τις πυροβολούσαν εσκεμμένα ...[7]. Ο Φραντζής, αφού πρώτα αναφέρει πως η σφαγή δεν ήταν προσχεδιασμένη, αλλά αποτέλεσμα αντεκδίκησης, γράφει τα εξής:
Τοιαύτη σφαγή τραγική και φόνος δεν εφάνησαν εις κανενός αιώνος ιστορίαν, καθότι όσοι εθανατώνοντο από βολήν πυροβόλου πάραυτα ελυτρούντο, αλλά όσοι επληγώντο, γυναίκες και άνδρες, έτρεχον εις την θάλασσαν ημιθανείς, τους οποίους, πλέοντας εις την θάλασσαν δι’ αλλεπαλλήλων πυροβολισμών εθανάτωναν. Άλλοι δε πάλιν βλέποντες άλλους να θανατώνονται ανηλεώς, δειλιώντες τον θάνατον, μάλιστα αι γυναίκες με τα βρέφη εις τας αγκάλας, ερρίπτοντο εις την θάλασσαν ολόγυμνοι (καθότι τους εξέδυον ολογύμνους), οι δε Έλληνες και εν τη θαλάσση επυροβόλουν κατ’ αυτών, ώστε τα ύδατα της θαλάσσης κατεφοινίσσοντο (κοκκίνισαν) από τα εκχεόμενα αίματα των δυστυχών αυτών ανθρώπων. Πολλοί δε πάλιν Έλληνες ήρπαζον εις χείρας των τα βρέφη και τους τριετείς και πενταετείς παίδας, και άλλα μεν έρριπτον κατά των πετρών και τα εθανάτωναν, άλλα δε ρίπτοντες ζώντα εις ην θάλλασσαν, επυροβόλουν κατ’ αυτών εντός του ύδατος ώστε τα δυστυχή πλάσματα και πνιγόμενα ακόμη υπό των θαλασσίων υδάτων, επυροβολούντο είναι δε απερίγραπτα όλα όσα έγιναν τα οποία τω όντι είναι έργα θηριωδίας μάλλον, ή εκδικήσεως[8]
Δείτε επίσης
Άλωση της Τριπολιτσάς
Παραπομπές
William St. Clair, That Greece Might Still Be Free: The Philhellenes in the War of Independence, Oxford University Press, London, 1972 p.40 ISBN 0-19-215194-0
George Finlay, History of the Greek Revolution, Volume 1. William Blackwood and Sons, Edinburgh and London, 1861. Online copy σ. 262
St. Clair, σ. 41
Finlay, σ. 262
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΒ'. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1975, σ. 43
St. Clair, σ. 43
Finlay, p. 263
Φραντζής 1839, Α 398-400
Βιβλιογραφία
Αμβρόσιος Φραντζής, 1839, "Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος αρχομένου από του έτους 1715, και λήγουσα το 1835, διηρημένη εις τόμους τέσσαρας, συγγραφείσα παρά Αμβροσίου Φραντζή, πρωτοσυγκέλου της πρώην Χριστιανουπόλεως επαρχίας (Αρκαδίας) και εκδοθείσα παρ’ αυτού προς χρήσιν των Ελλήνων". Έκδοση του 1ου και 2ου τόμου το 1839 στο τυπογραφείο του Κων. Καστόρχη στην Αθήνα, του δε 3ου και 4ου το 1841 στο τυπογραφείο του Κ. Ράλλη στην Αθήνα.
Finlay, George, 1861, History of the Greek Revolution, Volume 1. William Blackwood and Sons, Edinburgh and London.
St. Clair, William, 1972, That Greece Might Still Be Free: The Philhellenes in the War of Independence, Oxford University Press, London, ISBN 0-19-215194-0
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
