.
Η πολιορκία του Πηλίου είναι πολεμικό γεγονός του 335 π.Χ., κατά το οποίο ο νεαρός βασιλιάς της Μακεδονίας, Αλέξανδρος ο Μέγας, πολιόρκησε και κατέλαβε το οχυρό των Ιλλυριών Πήλιον, για να διασφαλίσει τα βορειοδυτικά σύνορα της Μακεδονίας πριν κατευθυνθεί στη νότια Ελλάδα για να καταστείλει την εξέγερση των Θηβαίων.
Η τοποθεσία
Η τοποθεσία του οχυρού Πήλιο βρίσκεται κατά πάσα πιθανότητα κοντά στη σημερινή Γκόρνα Γκόριτσα της νότιας Αλβανίας, στα αρχαία σύνορα Ηπείρου και Ιλλυρίας.[1] Ο Πλούταρχος περιγράφει το Πήλιο ως «δυνατό φρούριο χτισμένο πάνω σε σκληρούς βράχους σε ψηλή βουνοκορφή, γεμάτο με άνδρες βαριά οπλισμένους και έτοιμους να δώσουν τις ζωές τους». To οχυρό κατείχε θέση μεγάλης στρατηγικής σημασίας, καθώς βρισκόταν στο δρόμο που συνέδεε την Ιλλυρία με τη Μακεδονία, και ο Αλέξανδρος έπρεπε να το καταλάβει όχι μόνο για να διαφυλάξει τα βόρεια σύνορα του κράτους από τις επιδρομές των Ιλλυριών, αλλά και για να επικεντρωθεί απρόσκοπτα στην εκστρατεία του στην κυρίως Ελλάδα, όπου οι Θηβαίοι και οι Αθηναίοι είχαν ήδη εξεγερθεί εναντίον της μακεδονικής κυριαρχίας.
Η πολιορκία
Το 335 π.Χ. ο Αλέξανδρος με 15.000 στρατιώτες έφτασε μπροστά στο οχυρωμένο πέρασμα του Πηλίου, που είχε στο παρελθόν αντισταθεί επιτυχώς στον πατέρα του Φίλιππο. Την άμυνα του οχυρού διηύθυνε ο βασιλιάς των Ταυλαντίων Γλαυκίας (ο μετέπειτα θετός πατέρας του μεγάλου βασιλιά Πύρρου της Ηπείρου). Ο Γλαυκίας και οι Ιλλυριοί προέβαλαν σθεναρή αντίσταση (κατά τον Αρριανό επί τέσσερις ολόκληρους μήνες) και μάλιστα ο Αλέξανδρος τραυματίστηκε για πρώτη φορά, στο λαιμό, κατά την πολιορκία, αλλά τελικά οι Μακεδόνες κατόρθωσαν να εκπορθήσουν το Πήλιο.
Μετά την πολιορκία
Ο Αλέξανδρος άφησε ελεύθερους τους αιχμάλωτους Ιλλυριούς μαζί με τις οικογένειες και τις περιουσίες τους, με τον όρο να μην επιχειρήσουν στο μέλλον καμιά επιδρομή κατά της Μακεδονίας. Μετά τη νίκη του αυτή, κατευθύνθηκε νότια προς την κυρίως Ελλάδα, όπου με μια κεραυνοβόλα εκστρατεία έφτασε μπροστά στα τείχη των Θηβών.
Η πολιορκία αυτή ήταν η πρώτη νικηφόρα πολιορκία στην ένδοξη σταδιοδρομία του Αλέξανδρου. Στα επόμενα δέκα χρόνια, ο Αλέξανδρος έμελλε να εκπορθήσει δεκάδες φρούρια και πόλεις μέχρι τα βάθη της Ασίας.
Σημειώσεις - Παραπομπές
Barrington Atlas of the Greek and Roman world by Richard J. A. Talbert, 2000, (ISBN 0-691-04945-9), page 755
Πηγές
Αρριανός Αλεξάνδρου Ανάβασις.
Πλούταρχος Βίος Αλεξάνδρου.
Bιβλιογραφία
Dodge, Theodore (1890). Alexander. New York, NY: Da Capo. ISBN 0-306-80690-8.
Hammond, N. G. L.· Walbank, Frank William (2001). A History of Macedonia: 336-167 B.C. III. Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-814815-1.
Green, Peter (1991). Alexander of Macedon, 356-323 B.C. University of California Press. ISBN 0520071662.
Οι μάχες του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Πήλιο (335 π.Χ.) Θήβες (335 π.Χ.) Γρανικός (334 π.Χ.) Μίλητος (334 π.Χ.) Αλικαρνασσός (334 π.Χ.) Ισσός (333 π.Χ.) Τύρος (332 π.Χ.) Γάζα (332 π.Χ.) Γαυγάμηλα (331 π.Χ.) Περσίδα πύλη (330 π.Χ.) Ιαξάρτης (329 π.Χ.) Σογδιανή (327 π.Χ.) Άορνος (327-326 π.Χ.) Υδάσπης (326 π.Χ.) Μαλλοί (326 π.Χ.)
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
