.
Η ναυμαχία της Ναυπάκτου έλαβε χώρα το 429 π.Χ. ανάμεσα στον αθηναϊκό και τον πελοποννησιακό στόλο, στη Ναύπακτο, στον Κορινθιακό κόλπο, στα πλαίσια του Πελοποννησιακού πολέμου.
Ιστορικό
Το 431 π.Χ. οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες ήρθαν σε ρήξη και έτσι ξέσπασε ο Πελοποννησιακός Πόλεμος. Τον πρώτο χρόνο του πολέμου οι Λακεδαιμόνιοι εισέβαλλαν στην Αττική υπό τον βασιλιά τους, τον Αρχίδαμο. Οι Αθηναίοι όμως κλείστηκαν στα Μακρά Τείχη και ο στόλος τους έκανε επιδρομές στα λακωνικά εδάφη. Το δεύτερο χρόνο του πολέμου (430 π.Χ.) οι Πελοποννήσιοι εισέβαλλαν για άλλη μια φορά στην Αττική. Τον επόμενο χρόνο, το 429 π.Χ., πολλοί κάτοικοι της Αθήνας πέθαναν από άγνωστη επιδημία (λοιμό). Ανάμεσα σε αυτούς που πέθαναν ήταν και ο Περικλής, αρχηγός των Αθηναίων στον πόλεμο. Την ίδια χρονιά έγινε και η μάχη στη Σπάρτωλο ανάμεσα στην Αθήνα και την ένωση της Χαλκιδικής, η οποία τελείωσε με νίκη της ένωσης.
Η ναυμαχία
Το 429 π.Χ. οι Ακαρνάνες και οι Αμβρακιώτες βρίσκονταν σε πόλεμο μεταξύ τους. Έτσι και οι δύο ζήτησαν από τους συμμάχους τους να τους βοηθήσουν: τους Ακαρνάνες οι Αθηναίοι και τους Αμβρακιώτες οι Σπαρτιάτες. Οι τελευταίοι έστειλαν εκστρατευτικό σώμα με αρχηγό τον Κνήμο. Ο Κνήμος όμως έχασε μια μάχη από τους Ακαρνάνες και αποφάσισε να γυρίσει στην Πελοπόννησο. Τις ίδιες μέρες με την ήττα των Λακεδαιμονίων από τους Ακαρνάνες ξεκινάει ένας πελοποννησιακός στόλος 47 τριήρεων με αρχηγούς τους Μαχάωνα, Ισοκράτη και Αγαθαρχίδα που θέλουν να περάσουν τον Κορινθιακός κόλπο. Όμως ο Φορμίων, ένας Αθηναίος ναύαρχος, με 20 τριήρεις φυλάει τον Κορινθιακό κόλπο. Έτσι οι διοικητές του πελοποννησιακού στόλου για να μην τους καταλάβει θα προσπαθήσουν να περάσουν απαρατήρητοι το βράδυ. Αλλά αργούν. Ο Φορμίων τους καταλαβαίνει και κυκλώνει τον πελοποννησιακό στόλο, πιέζοντάς τον. Ακόμα το κύμα και ο άνεμος αναταράζουν τις πελοποννησιακές τριήρεις. Οι Αθηναίοι επιτίθενται και βυθίζουν 12 πλοία. Έτσι τελείωσε η ναυμαχία της Πάτρας με νίκη του Φορμίωνα που αμέσως μετά έστησε τρόπαιο.
Μετά την ήττα τους οι Λακεδαιμόνιοι στέλνουν τον Βρασίδα, τον Κνήμο, τον Τιμοκράτη και τον Λυκόφρωνα για να βοηθήσουν τους άλλους τρεις ναυάρχους. Τώρα οι τριήρεις ανέρχονται σε 77 και κατευθύνονται ξανά στον Κορινθιακό κόλπο. Οι δύο αντίπαλοι μένουν για 2 μέρες ακίνητοι. Οι Πελοποννήσιοι προσπαθούν να παρασύρουν τους Αθηναίους. Οι Αθηναίοι κατευθύνονται προς τη Ναύπακτο και οι Σπαρτιάτες επιτίθενται προς αυτούς και κόβουν το σχηματισμό τους στη μέση. Τα έντεκα από τα 20 πλοία των Αθηναιών προλαβαίνουν και αποφεύγουν τη σπαρτιατική επίθεση. Τα άλλα 9 βρίσκονται παγιδευμένα. Όμως τους σώζουν οι Μεσσήνιοι πεζοί που βρίσκονται στη Ναύπακτο. Οι Αθηναίοι καταφέρνουν και ανασυντάσσονται και επιτίθενται κατά των Σπαρτιατών. Οι Πελοποννήσιοι τρέπονται σε φυγή με πολλούς νεκρούς. Ανάμεσά τους και ο Τιμοκράτης ο οποίος αυτοκτόνησε. Ο Φορμίων μετά τη νίκη του στήνει τρόπαιο.
Πηγές
Θουκυδίδης, Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
