.
Η Μάχη των Βουκολιών που διεξήχθη στις 6 Φεβρουαρίου του 1897 (π.η.) θεωρείται ίσως η απαρχή των πολεμικών επιχειρήσεων του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897.
Στις βόρειες προσβάσεις των Λευκών ορέων στη Κρήτη υφίσταται το χωριό Βουκολιές και παρ΄ αυτό ονομαστό οχυρό που κατείχετο από τουρκικό τακτικό στρατό (τάγμα). Απ΄ αυτό υπάρχει δρόμος που συναντά το δρόμο Κολυμπάρι - Πλατανιά περίπου 7 χλμ. από το σημείο που τότε στρατοπέδευε το μικτό απόσπασμα του Τ. Βάσσου. Συνεπώς οι επιδρομές των τουρκικών δυνάμεων με βάση το οχυρό όχι μόνο απειλούσαν το μικτό απόσπασμα που είχε ως βάση του το παραθαλάσσιο Κολυμπάρι αλλά και παρεμπόδιζαν την επικείμενη διείσδυσή του στην ενδοχώρα. Έτσι αποφασίστηκε η επίθεση κατά του οχυρού με ένα τάγμα πεζικού και ένα ουλαμό πυροβολικού. Το δε ελληνικό τάγμα ακολούθησαν και σώματα Κρητών. Η μάχη άρχισε το πρωί της 6ης Φεβρουαρίου ενώ το πυροβολικό πλησιάζοντας συνεχώς και εγγύτερα άρχισε να δημιουργεί ρήγματα στο οχυρό. Έτσι το απόγευμα όλος ο χώρος είχε σχεδόν περικυκλωθεί. Η μάχη όμως συνεχίσθηκε μέχρι τη νύκτα όπου μέρος της φρουράς του οχυρού αποτελούμενη από 250 άνδρες υπό τον φρούραρχο Φουάτ - Μπέη προσπαθώντας να διαφύγει έπεσε σε ενέδρα εθελοντικών κρητικών ομάδων δίνοντας δεύτερη μάχη σώμα με σώμα όπου ο Φουάτ και πολλοί οπλίτες του φονεύθηκαν. Στη συνέχεια η υπόλοιπη δύναμη του Φρουρίου παραδόθηκε. Οι τουρκικές απώλειες ήταν 240 περίπου νεκροί και τραυματίες ενώ του ελληνικού αποσπάσματος και των εθελοντικών τμημάτων 25 οπλίτες.
Την επομένη ακολούθησε η περίφημη μάχη των Λειβαδιών.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
