.
Η Κυβέρνηση Όθωνος του 1837 με πρόεδρο του Υπουργικού Συμβουλίου τον ίδιο τον βασιλιά Όθωνα διαδέχθηκε την Κυβέρνηση Ρούντχαρτ.
Σύσταση
Μέλη της κυβέρνησης ήταν[1]:
* Όθων, βασιλεύς, πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου
αναπληρούμενος από τους
*
o Γεώργιος Κουντουριώτης (αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικράτειας)
o Ανδρέας Ζαΐμης (αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικράτειας)
* Κωνσταντίνος Ζωγράφος, υπουργός Εξωτερικών και του βασιλικού οίκου
* Γεώργιος Γλαράκης, υπουργός επί των Εσωτερικών και των Εκκλησιαστικών
* Ανδρόνικος Πάικος, υπουργός επί της Δικαιοσύνης
* Ιωάννης Σπανιολάκης, υπουργός επί των Οικονομικών
* Αντώνιος Κριεζής, υπουργός των Ναυτικών[2]
* Σμαλτς, υπουργός των Στρατιωτικών[3]
Στην κυβέρνηση έγιναν οι εξής αλλαγές:
* Στις 4 Οκτωβρίου 1839, Γεώργιος Τισσαμενός, υπουργός Οικονομικών, στη θέση του Γ. Σπανιολάκη
* Στις 30 Δεκεμβρίου 1839, Νικόλαος Θεοχάρης, υπουργός επί των Εσωτερικών, των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, στη θέση του Γ. Γλαράκη
* Στις 16 Μαΐου 1840, Ανδρόνικος Πάικος, υπουργός επί των Εξωτερικών στη θέση του Κ. Ζωγράφου και Υπουργός Δικαιοσύνης (ήταν ήδη υπουργός επί της Δικαιοσύνης)
Ο Όθων μετά από δυο χρόνια και δυο μήνες, κάλεσε τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση την Κυβέρνηση Μαυροκορδάτου του 1841.
Έργο της κυβέρνησης και η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας
Η οικονομική κατάσταση ήταν αρκετά δύσκολη. Μέχρι την σύσταση της Εθνικής Τράπεζας από τον Γεώργιο Σταύρου στις 13 Μαρτίου 1841 με χρήματα από τα κληροδοτήματα των Ζωσιμάδων και των Καπλανών και τη βοήθεια του Ελβετού φιλέλληνα τραπεζίτη Εϋνάρδου, μπορούσε κανείς να δανειστεί με 24 και 30%, ακόμη και με ασφαλέστατη υποθήκη. Η ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας βοήθησε σημαντικά γιατί δάνειζε με τόκο 10%.[4]
Παρόλα αυτά, η οικονομική κατάσταση ήταν ασφυκτική. Οι πρέσβεις ζητούσαν την καταβολή χρεωλυσίου και τόκων του δανείου των εξήντα εκατομμυρίων φράγκων. Ο Όθωνας εξαναγκάστηκε σε σημαντικές οικονομίες. Μείωσε τον αριθμό των καθηγητών του Πανεπιστημίου που μόλις είχε ιδρυθεί, μείωσε το μισθό των δημοσίων υπαλλήλων από 2,5% στους πιο χαμηλά αμοιβόμενους μέχρι 15% στους περισσότερο υψηλόμισθους καταφέροντας οικονομία 850.000 δρχ αλλά και τον δικό του μισθό κατά 200.000 δρχ. Στις συνεχιζόμενες απαιτήσεις των πρέσβεων των εγγυητριών δυνάμεων Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας για να γίνει περαιτέρω οικονομία 3.600.000 δρχ αναγκάστηκε να περικόψει από όλους τους κλάδους, μειώνοντας ακόμη και τον στρατό σε 4.898 άνδρες[5].
Σαν αποτέλεσμα, οι ελαττώσεις των μισθών, οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και οι περιορισμοί της Τουρκίας στο εμπόριο των Ελλήνων λόγω της επανάστασης της Κρήτης, εξέγειραν το λαό κατά του Όθωνα.
Στις 31 Ιουλίου 1839 υπογράφτηκε από τον υπουργό Εξωτερικό Κ. Ζωγράφο και τον πρέσβη της Πρωσσίας Βρασιέ Σαιν Σιμών εμπορική συνθήκη με την Πρωσία[6].
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1840 υπογράφηκε από το νέο υπουργό Εξωτερικών Πάικο και τον Βέλγο πρεσβευτή Βενιαμίν Μαρρύ εμπορική συνθήκη με το Βέλγιο[6].
Στις 12 Μαΐου 1841 υπογράφηκε αντίστοιχη συνθήκη με τη Σαξωνία μεταξύ Πάικου και Ερρίκου δε Ζεσχάου[6].
Αναφορές
1. ↑ Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 154-155. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/c/3/a/metadata-01-0001100.tkl.
2. ↑ Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 159. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/c/3/a/metadata-01-0001100.tkl.
3. ↑ Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 184. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/c/3/a/metadata-01-0001100.tkl. αναφέρεται ότι παύθηκε στις 2 Ιουλίου 1841
4. ↑ Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 191-192. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/c/3/a/metadata-01-0001100.tkl.
5. ↑ Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 195-196. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/c/3/a/metadata-01-0001100.tkl.
6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 218. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/c/3/a/metadata-01-0001100.tkl.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
