.
Η Κρητική επανάσταση του Γεωργίου Καντανολέου είναι η τελευταία μεγάλη επαναστατική ενέργεια των Κρητικών απέναντι στην Βενετική κυριαρχία. Εκδηλώθηκε στα 1527 και είναι γνωστή με το όνομα του αρχηγού της Γεώργιου Καντανολέου ή Λυσσογιώργη.
Η επανάσταση
Με κέντρο την περιοχή των Κεραμειών των Χανίων από το 1523 είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται μικροανταρσίες του ντόπιου πληθυσμού, ενώ 600 άντρες είχαν καταλάβει την περιοχή. Όταν απλώθηκε το κίνημα στα γύρω χωριά, οι Βενετικές αρχές θα προβούν στην εκτέλεση δύο Σφακιανών των Μανώλη και Γιάννη Σαρακηνού. Αυτό δεν μπόρεσε όμως να κατασιγάσει τον ολοένα και πιο γενικευμένο επαναστατικό αναβρασμό. Έτσι οι αρχές θα τηρήσουν μετριοπάθεια και για να μην οξύνουν τις αντιδράσεις αλλά και επειδή δεν διέθεταν επαρκείς δυνάμεις. Ο Γεώργιος Καντανολέος υπήρξε πρωτεργάτης μίας από αυτές τις εξεγέρσεις. Αφού αυτοανακηρύχθηκε ρετούρης (rettore), διοικητής, ξεκίνησε την επανάσταση πριν από τις 15 Ιανουαρίου 1527.
Η καταστολή της
Στα τέλη του Οκτωβρίου του 1527 αποφασίζεται η βίαιη καταστολή της επανάστασης. Ο στρατιωτικός διοικητής του νησιού Ιερώνυμος Corner επικεφαλής 1500 ανδρών εκστράτευσε εναντίον των επαναστατών καταπνίγοντας στο αίμα τους εξεγερμένους και καταστρέφοντας χωριά όπως τον Αλίκαμπο, τα Κεραμειά, τα Μεσκλά, και τους Λάκκους. Όσοι διέφυγαν τη σύλληψη επικηρύχτηκαν. Το 1528 μετά από προδοσία ντόπιου, οι αδελφοί Γεώργιος και Ανδρόνικος Χορτάτσης και ο Λέοντας Θεοτοκόπουλος από τους Λάκκους συνελήφθησαν και απαγχωνίστηκαν. Ο Καντανολέος θα επικηρυχθεί για 1000 υπέρπυρα και στο τέλος θα συλληφθεί μετά από προδοσία.
Οι συνέπειες της καταστολής
Ο συνολικός αριθμός των νεκρών έφθασε τους 700. Οι περισσότεροι κάτοικοι εκτοπίσθηκαν και ιδιαίτερα η γενιά των Κόντων. Οι περισσότεροι θα σταλούν στην Κύπρο κυρίως στην περιοχή της Πάφου. Αργότερα θα θελήσουν να επιστρέψουν στην Κρήτη, όπως και οι Κόντοι οι οποίοι το 1536 θα αιτηθούν επιστροφής τους στον Αλίκαμπο. Οι Βενετοί θα επιχειρήσουν να δημεύσουν τα κτήματα των φυγάδων, η αξία των οποίων έφτανε τα 22.000 υπέρπυρα, αλλά τελικά τα επέστρεψαν στους ιδιοκτήτες τους.
Ο χαρακτήρας της εξέγερσης
Η εξέγερση του Γεωργίου Καντανολέου είχε «κοινωνικά αίτια. Ήταν κίνημα λαϊκό, με στόχους τον μετριασμό των φόρων και την παύση των αυθαιρεσιών της βενετικής διοίκησης. Κάποια επέκτασή του, που δεν θα ήταν απίθανη, αν οι Βενετοί δεν έπαιρναν τα κατάλληλα μέτρα, θα μπορούσε ασφαλώς να του προσδώσει και εθνικό χαρακτήρα»[1]
Παραπομπές
↑ Γεώργιος Πλουμίδης, «Κρήτη-Εσωτερικές αναταραχές», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Εκδοτική Αθηνών, τομ. Ι (1974), σελ.206
Πηγές
Γεώργιος Πλουμίδης, «Κρήτη-Εσωτερικές αναταραχές», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Εκδοτική Αθηνών, τομ. Ι΄ (1974), σελ.204-206
Εξωτερικές συνδέσεις
Ερατοσθένης Γ. Καψωμένος, Μια σύντομη ιστορία του Αλικιανού [1]
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
