.
Γενικά με τον όρο κατοχική κυβέρνηση ή κυβέρνηση υπό κατοχή, ή κατά διεθνή όρο κυβέρνηση μαριονέτα, χαρακτηρίζεται η κυβέρνηση που συγκροτείται και διορίζεται σε μία πρώην κυρίαρχη και ανεξάρτητη χώρα που έχει ηττηθεί από τον κατακτητή της. Ο διορισμός της γίνεται συνηθέστερα αμέσως μετά την παράδοση της υπόψη χώρας άνευ όρων, ανεξάρτητα αν στη συνέχεια ακολουθήσει, ή όχι, προσάρτηση του εδάφους της, ή καταστεί "κράτος δορυφόρος". Την ίδια επίσης ονομασία φέρουν και οι κυβερνήσεις που διαδέχονται η μία την άλλη υπό το αυτό καθεστώς.
Γενικά "Ιστορικό Λεύκωμα" - 28η Οκτωβρίου 1940 εκδ. Μέτρον , 2007. σελ.60
Φαίδων Βρανάς (επιμέλεια) "Ιωάννης Μεταξάς. Το προσωπικό του ημερολόγιο" τομ.4ος,
Αλεξ. Δρεμπέλας "Ελληνικό Αστυνομικό Πρόβλημα - Αρχεία Χωροφυλακής" Αθήναι 1977, σελ.89 Νύχτα Ιμίων - Μέρος Δεύτερο
Οι κατοχικές κυβερνήσεις λειτουργούν μόνο για εσωτερικές υποθέσεις, νομοθετώντας και ασκώντας εξουσία υπό την επίβλεψη στρατιωτικής διοίκησης του κατακτητή. Σημειώνεται ότι οι κυβερνήσεις αυτές στερούνται του δικαιώματος της διεθνούς εκπροσώπησης, σύναψης συμμαχιών καθώς επίσης και ανάπτυξης ελεύθερου εμπορίου, ενώ και οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι τίθενται υπό τον έλεγχο του κατακτητή. Οι διορισμοί κατοχικών κυβερνήσεων, προβλέπονται από το δίκαιο του πολέμου προσδίδοντας σ΄ αυτές την έννοια της εσωτερικής αυτοδιοίκησης, για την διατήρηση της αναγκαίας δημόσιας τάξης και ασφάλειας. Στη σύγχρονη ιστορία και ειδικότερα κατά τον Β' Π.Π. πολλές κυβερνήσεις χωρών λίγο πριν υποστούν ολοκληρωτική ήττα διέφευγαν σε άλλες χώρες προκειμένου να διατηρούν την συνέχεια της διεθνούς αναγνώρισης της χώρας τους. Στις περιπτώσεις αυτές οι κυβερνήσεις καλούνται "ελεύθερες κυβερνήσεις", σε αντιδιαστολή του όρου "κατοχικές κυβερνήσεις".
Από τον Α' Π.Π, αλλά και κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. σε πολλές χώρες διορίστηκαν κατοχικές κυβερνήσεις που συγκροτούνταν συνηθέστερα από πρόσωπα ευρύτερης λαϊκής αποδοχής και λιγότερο εμφανώς φιλικά προσκείμενα προς τον κατακτητή. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις και παρά τον νομιμοφανή χαρακτήρα αυτών των κυβερνήσεων οι υπό την κατοχή λαοί δεν έπαψαν να τις θεωρούν αυτές και τα πρόσωπα που τις απαρτίζουν "συνεργάτες" των κατακτητών. Χαρακτηριστικές υπήρξαν οι επιθέσεις που δέχθηκαν μέλη της κατοχικής ιρακινής κυβέρνησης αλλά και οι εκατόμβες νεκρών των αστυνομικών τμημάτων από τις επιθέσεις που δέχτηκαν και που είχαν διορίσει και ανασυγκροτήσει οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις μετά την εισβολή τους στο Ιράκ.
Ελλάδα
Στην Ελλάδα το 1941 μετά την εισβολή της Γερμανίας, όταν εξέλειπε και η τελευταία αντίσταση στη Κρήτη η ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε ως "ελεύθερη κυβέρνηση" στο Κάιρο. Κατά την περίοδο της τριπλής κατοχής που ακολούθησε διορίστηκαν στην Ελλάδα, που έφερε το όνομα "Ελληνική Πολιτεία" ή "Ελληνικό κράτος" (όπως επιβλήθηκε), τρεις κατοχικές κυβερνήσεις:
Η Κυβέρνηση Γεωργίου Τσολάκογλου 1941
Η Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου 1942 και
Η Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη 1943.
Πηγές
"Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.Γ΄(συμπλήρωμα), σελ.298.
Β. Ραφαηλίδης "Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους 1830-1974" Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου Αθήνα 1993, σελ.167.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
