.
Εξόντωση Ιερού Λόχου στο Δραγατσάνι,
Το Δραγατσάνι (στα ρουμάνικα Dragasani) είναι πόλη του νομού Βούλτσεα στη Ρουμανία. Ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Βλαχίας, στις όχθες του ποταμού Ολτ. Έχει πληθυσμό περίπου 22.000 κατοίκους .
Η πόλη είναι γνωστή από την ομώνυμη μάχη μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στις 7 Ιουνίου του 1821.
Η μάχη του Δραγατσανίου έγινε ιδιαίτερα γνωστή για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι σήμανε το τέλος της επανάστασης στις Παραδουνάβιες περιοχές κι ο δεύτερος, η ηρωική θυσία των νέων Θερμοπυλομάχων του Ιερού λόχου.
Ο Ιερός λόχος ήταν εθελοντικό στρατιωτικό σώμα που αποτελούνταν από 500 Έλληνες, κυρίως φοιτητές των πανεπιστημίων της κεντρικής Ευρώπης, κι είχε ως αρχηγό το Νικόλαο Υψηλάντη, αδερφό του Αλεξ. Υψηλάντη. Ο Αλέξ. Υψηλάντης πήρε από τη Φιλική Εταιρεία την ιερή αρχηγία της ελληνικής επανάστασης που την ξεκίνησε, σύμφωνα με το σχέδιό του, απ' τη Μολδοβλαχία. Ο Υψηλάντης πίστευε πως θα τον βοηθούσαν από τη μια μεριά οι Ρουμάνοι οπλαρχηγοί κι ο ντόπιος πληθυσμός κι απ' την άλλη η Ρωσία, μια κι είχε διατελέσει στρατηγός και υπασπιστής του Τσάρου.
Η επανάσταση άρχισε στις 22 Φεβρουαρίου απ' το Ιάσιο, αλλά γρήγορα οι Έλληνες βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, γιατί η βοήθεια που τους είχαν υποσχεθεί δεν τους δόθηκε και συγχρόνως, η κακοκαιρία τους εμπόδισε να χτυπήσουν τα καλά οχυρωμένα φρούρια των Τούρκων. Έτσι κι ενώ προς το τέλος της άνοιξης οι Τούρκοι έστελναν απ' το Βιδίνι και το Βουκουρέστι ισχυρές δυνάμεις, με σκοπό να διαλύσουν οριστικά τους επαναστάτες, ο Υψηλάντης αποφάσισε να καταλάβει το Δραγατσάνι για να τους εμποδίσει. Κι ενώ ο Υψηλάντης είχε ορίσει τη μέρα της γενικής επίθεσης για τις 8 Ιουνίου, από ένα τυχαίο γεγονός οι Έλληνες παρασύρθηκαν κι επιτέθηκαν στις 7 Ιουνίου, χωρίς να έχουν συγκεντρωθεί όλες οι ελληνικές δυνάμεις.
Η μάχη ήταν άνιση και οι Τούρκοι διέλυσαν τους επιτιθέμενους. Οι Ιερολοχίτες έπεσαν μέχρις ενός, αφού προηγουμένως προκάλεσαν σημαντικές καταστροφές στους Τούρκους. Την ηρωική θυσία των Ελλήνων σπουδαστών ύμνησε ο εθνικός ποιητής Α. Κάλβος με μια ωδή αφιερωμένη στον Ιερό λόχο:
ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΛΟΧΟΝ
Ας μη βρέξη ποτέ
το σύννεφον και ο άνεμος
σκληρός ας μη σκορπίσει
το χώμα το μακάριον
που σας σκεπάζει.
Ας δροσίζει πάντοτε
με τ' αργυρά της δάκρυα
η ροδόπεπλος κόρη.
και αυτού ας ξεφυτρώνουν
αιώνια τ' άνθη.
Ω γνήσια της Ελλάδος
τέκνα ψυχαί που επέσατε
εις τον αγώνα ανδρείως,
τάγμα εκλεκτών Ηρώων,
καύχημα νέον.
Σας άρπαξεν η τύχη
την νικητήριον δάφνην,
και από μυρτιάν σας έπλεξε
και πένθιμον κυπάρισσον
στέφανον άλλον.
Αλλ' αν τις απεθάνη
δια την πατρίδα, η μύρτος
είναι φύλλον ατίμητον,
και καλά τα κλαδιά
της κυπαρίσσου.
Αφού εις του πρώτου ανθρώπου
τους οφθαλμούς, η πρόνοος
φύσις τον φόβον έχυσε
και τας χρυσάς ελπίδας
και την ημέραν,
επί το μέγα πρόσωπον
της γης πολυβοτάνου
ευθύς το ουράνιον βλέμμα
βαθυσκαφή εφανέρωσε
μνήματα μύρια.
Πολλά μεν σκοτεινά.
φέγγει επ' ολίγα τ' άστρον
το της αθανασίας,
την εκλογήν ελεύθερον
δίδει το θείον.
Έλληνες, της πατρίδος
και των προγόνων άξιοι.
Έλληνες, σεις, πώς ήθελεν
από σας προκριθείν
άδοξος τάφος;
Ο Γέρων φθονερός
και των έργων εχθρός
και πάσης μνήμης, έρχεται.
περιτρέχει την θάλασσαν
και την γην όλην
Από την στάμναν χύνει
τα ρεύματα της λήθης,
και τα παντα αφανίζει.
Χάνονται οι πόλεις, χάνονται
βασίλεια κι έθνη
Αλλ' ότε πλησιάση
την γην οπού σας έχει,
θέλει αλλάξει τον δρόμον του
ο Χρόνος, το θαυμάσιον
χώμα σεβάζων.
Αυτού, αφ' ου την αρχαίαν
πορφυρίδα και σκήπτρον,
δώσωμεν της Ελλάδος,
θέλει φέρειν τα τέκνα της
πάσα μητέρα.
Και δακρυχέουσα θέλει
την ιεράν φιλήσειν
κόνιν και ειπείν. Τον ένδοξον
λόχον, τέκνα μιμήσατε,
λόχον Ηρώων.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
