Με την ονομασία Δημητριάς[1] (αρχαία ελληνικά: Δημητριάς) ή Δημητριάδα φυλή (σύγχρονα ελληνικά) για την φυλή και Δημητριάδα (γενική: Δημητριάδος) για την περιοχή και με το όνομα (άρθρο: ο) Δημητριεύς ή Δημητριάδης (αρχαία ελληνικά: Δημητριεύς) ή (άρθρο πληθυντικού: οι) Δημητριείς ή Δημητριάδες (αρχαία ελληνικά: Δημητριεῖς ή Δημητριάδαι), για τα μέλη της φυλής και τους κατοίκους της περιοχής αυτής, αναφέρεται μια από τις πρόσθετες φυλές της Αρχαίας Ελλάδας και της αρχαίας Αττικής, η οποία ήρθε να συμπληρώσει τις προηγούμενες φυλές της Αρχαίας Αθήνας, οι κάτοικοι της οποίας κατοικούσαν στην ομώνυμη περιοχή της Δημητριάδας, η οποία περιλάμβανε μια σειρά από δήμους της περιοχής της σύγχρονης Ελλάδας που είναι γνωστή ως Αττική.
Ονομασία
Προτομή του Δημητρίου Α΄ του Πολιορκητή, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης.
Η Δημητριάδα, θεωρούμενη ως “μακεδονική” φυλή της Αττικής, πήρε το όνομά της σε απόδοση τιμής προς τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, όπως άλλωστε και η άλλη “μακεδονική” φυλή η Αντιγονίς, η οποία πήρε το όνομά της προς τιμήν του πατέρα του Αντιγόνου του Μονόφθαλμου,[2] μετά το 307 π.Χ., όταν ο ίδιος ο Δημήτριος ο Πολιορκητής ελευθέρωσε την Αθήνα από τον Κάσσανδρο.[3]
Οι δήμοι Δημητριάδος
Η φυλή Δημητριάς, με βάση τη νέα διοικητική διαίρεση που ακολούθησε μετά από αυτήν του Κλεισθένη, είχε κατανεμηθεί σε διάφορες περιοχές, που καταλάμβαναν οι δήμοι, και έφεραν τις ονομασίες:
Αγνούς, ο δημότης Αγνούσιος,[4][5][6]
Ατήνη ή Ατηνία, ο δημότης Aτηνεύς ή Aτηνιεύς,[7][8][9]
Δαιδαλίδαι, ο δημότης Δαιδαλίδης,[10][11][12]
Διόμεια, ο δημότης Διομειεύς,[13][14]
Θοραί, ο δημότης Θοραιεύς ή Θορεύς,[15][16]
Ιπποταμάδαι, ο δημότης Ιπποταμάδης,[17]
Κοθωκίδαι, ο δημότης Κοθωκίδης,[18]
Κοίλη, ο δημότης εκ Κοίλης (προερχόμενος από την Κοίλη),[19]
Μελίτη, ο δημότης Μελιτεύς,[20]
Ξυπέτη, ο δημότης Ξυπετεών,[21][22]
Οινόη, ο δημότης Οινεύς,[23]
Οίον Κεραμεικόν, ο δημότης εξ Οίου (=προέρχεται από το Οίο),[24][25]
Πόρος, ο δημότης Πόριος,[26]
Υπένερθεν Ποταμός (Κάτω Ποταμός), τμήμα στο: Ποταμός, ο δημότης Ποτάμιος,[27][28] διακρινόταν σε δύο (2) δήμους: Υπένερθεν Ποταμός (Άνω Ποταμός) και Καθύπερθεν Ποταμός (Κάτω Ποταμός).
Φυλή, ο δημότης Φυλάσιος,[29]
Η συμμετοχή των δήμων στην αρχαία Βουλή
Η αντιπροσωπευτική ποσόστωση των εκπροσώπων - βουλευτών των δήμων της Δημητριάδας (στον παρακάτω πίνακα) αποδεικνύει και τη συμμετοχή της φυλής αυτής, κατά τη δεύτερη κυρίως περίοδο (306 π.Χ. - 223 π.Χ.) της διακυβέρνησής της, μέσω της αρχαίας αθηναϊκής Βουλής και της Εκκλησίας του δήμου.[30]
Μεταξύ 307/306 - 224/223 π.Χ. και καθώς η Αττική βρισκόταν ακόμα υπό την Μακεδονική Αυτοκρατορία το σύστημα εκπροσώπησης των φυλών αναδιοργανώθηκε με τη δημιουργία δύο ακόμα “μακεδονικών φυλών”: την Αντιγονίδα φυλή και την Δημητριάδα φυλή, ενώ παράλληλα αυξήθηκε ο αριθμός των βουλευτών, στην Βουλή, από τα 500 στα 600 μέλη.[31] Κάθε μία από τις προηγούμενες 10 φυλές, εκτός της Αιαντίδος, παρείχε 3 δήμους (όχι απαραίτητα έναν για κάθε τριττύ) προς τις 2 νέες φυλες.
Οι πιο μεγάλοι από τους δήμους της Δημητριάδας ήταν: Μελίτη, Ξυπέτη, Αγνούς, Θοραί και Φυλή.[30]
Δημητριάς
Δήμοι πρώην φυλή Τριττύς #[32] #[33]
Διόμεια Αιγηίς άστυ 1 1
Οίον Κεραμεικόν Λεοντίς άστυ 1 1
Υπένερθεν Ποταμός Λεοντίς παράκτιος 1 2
Αγνούς Ακαμαντίς ενδοχώρα 5 5
Πόρος Ακαμαντίς παράκτιος 3 3
Ιπποταμάδαι Οινηίς άστυ 1 1
Κοθωκίδαι Οινηίς παράκτιος 2 2
Φυλή Οινηίς παράκτιος 2 6
Δαιδαλίδαι Κεκροπίς άστυ 1 1
Μελίτη Κεκροπίς άστυ 7 7
Ξυπέτη Κεκροπίς άστυ 7 7
Κοίλη Ιπποθοντίς άστυ 3 3
Οινόη Ιπποθοντίς παράκτιος 2 2
Ατήνη Αντιοχίς παράκτιος 3 4
Θοραί Αντιοχίς παράκτιος 4 5
Δείτε επίσης
Αρχαία Αθήνα
Παραπομπές - σημειώσεις
[...] "Δημητριάς: II. Μία από τις φυλές της αρχαίας Αττικής, που είχε προστεθεί με πρόταση του Αθηναίου ρήτορα Στρατοκλή στις δέκα των κατοίκων της. Ονομάστηκε Δ. προς τιμήν του Δημητρίου του Πολιορκητή, ο οποίος κατέλυσε την κυριαρχία του βασιλιά της Μακεδονίας, Κάσσανδρου. Όταν κυρίευσε την Αθήνα, το 307 π.Χ., οι Αθηναίοι τον υποδέχτηκαν με μεγάλο ενθουσιασμό και ονόμασαν Δημητριώνα τον δέκατο αττικό μήνα Μουνιχιώνα". [...] Δημητριάς[νεκρός σύνδεσμος]
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "εις τας οποίας προσετέθησαν μετά ταύτα ιά και ιβ' η Αντιγονις και η Δημητριάς, εις τιμήν του Αντιγόνου και Δημητρίου του υιού αυτού". [...], σελ. 390.
Πλούταρχος, Δημήτριος 8
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Αγνούς, δήμος εν τη Αττική της Δημητριάδος φυλής τινές δε της Ακαμαντίδος ή, ως Φρύνιχος, της Ατταλίδος, εκλήθη δε από της εν αυτώ φυομένης άγνου. επιπολάζει γάρ και τούτο το είδος παρ’ Έλλησιν, οίον Σχοινούς, Σκιλλούς, Πιτυούς, Δαφνούς, Σελινούς, Ερικούς, από τών έντους τόπους φυομένων, καθά των Αθήνησι δήμων τινές, Αχερδούς, Φηγούς, Μυρρινούς. ο δημότης Αγνούσιος, ως Ραμνούσιος. από της γενικής, προσόδω του ι, του τ φυλασσομένου, ως εν τω Σελινούντιος, Οπούντιος, Ιεριχούντιος, τρεπομένου δε εις σ, και του προ αυτού ν υφαιρουμένου, Aλιμούσιος, Φηγούσιος. διακρίνεται η τροπή τω αδιαιρέτω τού πρωτοτύπου, όπερ Αττικοί φιλούσι. παρ’ αυτοίς γάρ ου λέγεται Αγνόεις ή Φηγόεις ή Μυρρινόεις, όθεν ουδέ διά τού τ λέγεται Σιμούντιος, αλλά δια τού σ μετά της υφέσεως του ν. το δε Σιμούς Σιμόεις διαιρείται, και Οπούς Οπόεις. τάχα δε και τα δοκούντα διαιρείσθαι κυριώτερα καθέστηκεν' όθεν μετά του τ λέγεται Σιμούντιος, ου γάρ Αττικά ταύταυ το τοπικόν Αγνουντόθεν, και εν τόπω Αγνούντι. εν τοις άξοσιν επειδή Αγνούντι θυσία έστι τω λεώ. εις τόπον Αγνούνταδε". [...], σελ. 10.
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Αγνούς, δήμος της Αττικής, εκ της Ακαμαντίδος φυλής (Κάτοικ. Αγνούσιος)". [...], σελ. 5.
[...] "Αγνούς: Δήμος της αρχαίας Αττικής, που ανήκε στην Ακαμαντίδα φυλή και αργότερα στη Δημητριάδα ή Ατταλίδα. Βρισκόταν ανάμεσα στον Υμηττό και την Πεντέλη". [...] Αγνούς
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Aτήνη, δήμος της Αντιοχίδος φυλής. Φρύνιχος δε της Ατταλίδος φησίν. ο δημότης Aτηνεύς' Πατροκλής Ατηνεύς εχορήγει και Παντακλής. Διονύσιος Aτηνίαν τον δήμον. αλλ' ουκ εά το Aτηνεύς, όφειλον Aτηνιεύς". [...], σελ. 63.
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Aτήνη, ή Aτηνία, δήμος της Αττικής, εκ της Αντιοχίδος φυλής (Κάτοικ. Aτηνεύς)". [...], σελ. 60.
[...] "Ατήνη: Αρχαίος δήμος της Αττικής κοντά στην Ανάφλυστο. Ανήκε στην Αντιοχίδα, τη Δημητριάδα και, τέλος, στην Ατταλίδα φυλή. Οι κάτοικοί του λέγονταν Ατηνιείς ή Ατανείς". [...] Ατήνη
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Δαιδαλίδαι, δήμος τής Κεκροπιδος φυλής, ο δημότης Δαιδαλίδης. τα τοπικά εκ Δαιδαλιδών". [...], σελ. 96.
[...] "Δαιδαλίδες: Αρχαίος δήμος της Αττικής, από τους μικρούς, που ανήκε στην Κεκροπίδα φυλή. Περιλάμβανε τη σημερινή περιοχή ανάμεσα στο Πεδίο του Άρεως και στα Τουρκοβούνια. Ονομάστηκε έτσι από τον μυθικό Δαίδαλο που, όταν σκότωσε από αντιζηλία τον μαθητή του Κάλωνα, ήρθε στην Αθήνα και καταδικάστηκε από τον Άρειο Πάγο. Δ. ονομάζονταν επίσης οι τεχνίτες που ασχολούνταν με την ξυλογλυπτική". [...] Δαιδαλίδες
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Δαιδαλίδαι, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κάτοικ. Δαιδαλίδης)". [...], σελ. 92.
«Διόμεια, ουδετέρως, δήμος της Αιγηίδος φυλής. ο δημότης Διομειεύς. Ηρακλής γαρ επιξενωθείς παρά Κολύττω ηράσθη Διόμου του αυτού ου αποθέω.» Στέφανος Βυζάντιος, «Εθνικών», Έκδοση 1839: Stephanus (Byzantius), Anton Westermann: “Stephani Byzantii Ethnikōn quae supersunt”, Sumptibus et typis B.G. Teubneri, Λειψία 1839. Σελ 103.
«Διομεία: Αρχαίος δήμος της Αθήνας, που ανήκε στην Αιγηίδα φυλή. Βρισκόταν ΒΑ της Αθήνας και πήρε την ονομασία του από τον Δίομο, γιο του Κολυττού. Στον δήμο αυτόν υπαγόταν το ιερό του Ηρακλή και το Γυμνάσιο Κυνοσάργους. Προς τιμήν του Ηρακλή τελούσαν τα Διόμεια, στη διάρκεια των οποίων 60 εκλεκτοί γελωτοποιοί, με πειράγματα και αστεία, προσέδιδαν στη γιορτή εύθυμο χαρακτήρα. Οι γελωτοποιοί της Δ. ήταν γνωστοί σε όλη την Ελλάδα και λέγεται πως o Φίλιππος Β’ της Μακεδονίας χορηγούσε τακτικά μεγάλα ποσά για τη γιορτή, με διαταγή να του στέλνουν γραπτά όσα έλεγαν οι γελωτοποιοί. Ο Αριστοφάνης ονόμαζε τους δημότες της Διομεία, «Διομιαλαζόνας», γιατί είχαν φήμη πολύ αλαζονικών και ακατάδεκτων ανθρώπων.» Διομεία.
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Θοραί, δήμος της Αντιοχίδος φυλής, ο δημότης Θοραιεύς. τα τοπικά Θόραθεν, Θόραζε, Θόρασι". [...], σελ. 139.
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Θοραί, δήμος της Αττικής, εκ της Αντιοχίδος φυλής (Κάτοικ. Θορεύς, και Eπιρρ. Θύραθεν)". [...], σελ. 166.
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Ιπποταμάδαι, δήμος [της] Οινηίδος φυλής. ο δημότης Ιπποταμάδης. τα τοπικά εξ Ιπποταμαδών, εις Ιπποταμαδών, εν Ιπποταμαδών". [...], σελ. 148.
Αριστοφάνη, "Θεσμοφοριάζουσαι[νεκρός σύνδεσμος]", (έκδοση: Bernhard Thiersch, 1832), σελ. 58, στίχος 620: "τον δείνα γιγνώσκεις, τον εκ Κοθωκιδών;" και σελ. 132 ενότητα "Σχόλια": 620: "Κοθωκίδαι δήμος της Οινηίδος φυλής".
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Κοίλη, δήμος της Αττικής, εκ της Ιπποθοωντίδος φυλής (Κάτοικ. Εκ Κοίλης)". [...], σελ. 213.
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Μελίτη, νήσος μεταξύ Ηπείρου και Ιταλίας, όθεν τα κυνίδια Μελιτία φασιν. ο οικήτωρ Μελιταίος. έστι και πόλις άποικος Καρχηδονίων και δήμος [της] Οιηνίδος φυλής. ο δημότης Μελιτεύς. τα τοπικά εις Μελίτην, εκ Μελίτης και εν Μελίτη". [...], σελ. 96.
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Ξυπέτη, δήμος [της] Κεκροπίδος φυλής. ο δημότης Ξυπετεών, ως Μακεδών. το τοπικόν εκ Ξυπετεώνων, εις Ξυπετεώνων και εν Ξυπετεώνων. Φιλόχορος δε Ξυπετέωνον τον δήμον φησι δια του ω και του ο μικρού εν τέλει". [...], σελ. 214.
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Ξυπέτη, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κάτοικ. Ξυπετεών)". [...], σελ. 286.
Σκαρλάτος Βυζάντιος, "Λεξικόν Επίτομον των εν τοις Ελλήσι συγγραφεύσιν απαντωμένων κυρίων ονομάτων, συντεθέν μεν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου. Εκδοθέν δε στερεοτύπως υπό Ανδρέου Κορομηλά". Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Εν Αθήναις 1852, [...] "Οινόη (η) 2) (γεωγρφ.) φρούρ. και δήμος της Αττικής παρά τας Ελευθέρας της Βοιωτίας, ανήκων εις την Ιπποθοωντίδα φυλήν". [...], σελ. 131.
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Οίον, δήμος της Λεοντίδος φυλής. εξ Οίου. Άλεξις Αλέξιδος εξ Οίου Λεοντί[δο]ς. εν Οίω, Οιόνδε, εις Οίον". [...], σελ. 216.
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834.Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Wörterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Οίον, δήμος της Αττικής, εκ της Λεοντίδος φυλής" και άλλος, εκ της Ιπποθοωντίδος (Κάτοικ. Εξ Όιου)". [...], σελ. 290.
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Πόρος, δήμος της Αττικής, εκ της Πανδιονίδος φυλής (Κάτοικ. Πόριος)". [...], σελ. 326.
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834.Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Wörterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Ποταμός, δήμος της Αττικής, εκ της Λεοντίδος φυλής" (Κάτοικ. Ποτάμιος)". [...], σελ. 327.
[...] "III. POTAMUS: oppid. Atticae. Plin. l. 4. c. 7. Harpocration vero "Ποταμὸς, δῆμος τῆς Λεοντίδος, οὗ ὁ δημότης Ποτάμιος", Strabo". [...] Ποταμός[νεκρός σύνδεσμος]
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Φυλή, δήμος [της] Οινηίδος φυλής. Αριστοφάνης Αχαρνεύσι *) v. 1023) πόθεν; από Φυλής έλαβον οι Βοιώτιοι. και εν Πλούτω **) v. 1146) μη μνησικακήσης ει συ Φυλήν κατέλαβες. ο δημότης Φυλάσιος. τα τοπικά εκ Φυλής, και πληθυντικώς οι από Φυλής, Φυλήνδε, Φυλήσιν. έστι και φυλή το τρίτον είδος των παρ' Έλλησι κοινωνιών. το εθνικόν φυλέτης. και κτητικόν φυλετικός φυλετική". [...], σελ. 302.
J.S. Traill. The Political Organization of Attica: A Study of the Demes, Trittyes, and Phylai, and Their Representation in the Athenian Council, Volumes 14-16. ASCSA, 1975 ISBN 0876615140 (134 pages) Volume 14 of Hesperia (Princeton, N.J.) Monographs (Archaeological Institute of America). Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2015.
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "δέκα γάρ φυλάς έχοντες Αθηναίοι προσέθεσαν δύο, Αντιγονίδα και Δημητριάδα καλούντες, ύστερον δε Ατταλίδα και Πτολεμαΐδα, διά των επωνύμων ευεργετηθέντες βασιλέων. όθεν και την βουλήν πεντακοσίων ούσαν εξακοσίων έποίησαν εκάστη γάρ φυλή πεντήκοντα είχεν, οι κατά μήνα έπρυτάνευον". [...], σελ. 73-74 (στο λήμμα: Βερενικίδαι, Πτολεμαΐδος).
Βουλευτές - εκπρόσωποι στη πρώτη περίοδο
Βουλευτές - εκπρόσωποι στη δεύτερη περίοδο
Πηγές
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834.
Στέφανος Βυζάντιος, «Εθνικών», Έκδοση 1839: Stephanus (Byzantius), Anton Westermann: “Stephani Byzantii Ethnikōn quae supersunt”, Sumptibus et typis B.G. Teubneri, Λειψία 1839.
Σκαρλάτος Βυζάντιος, "Λεξικόν Επίτομον των εν τοις Ελλήσι συγγραφεύσιν απαντωμένων κυρίων ονομάτων, συντεθέν μεν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου. Εκδοθέν δε στερεοτύπως υπό Ανδρέου Κορομηλά". Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Εν Αθήναις 1852.
Ξενόγλωσσες
Traill, John S. (1975). The Political Organization of AtticaFree registration required. Amsterdam: American School of Classical Studies at Athens (ASCSA). ISBN 978-0-87661-514-0. JSTOR 1353928.
Fine, John V. A. The Ancient Greeks: A critical history (Harvard University Press, 1983). ISBN 0-674-03314-0.
Hornblower, Simon, and Anthony Spawforth, ed., The Oxford Classical Dictionary (Oxford University Press, 2003). ISBN 0-19-866172-X.
Meritt, B. D. The Athenian Year. Berkeley, 1961.
Suzanne, Bernard (1998). plato-dialogues.org, "Attic Tribes and Demes". Accessed August 1, 2006.
Φυλές της αρχαίας Αθήνας
Οι 10 φυλές της μεταρρύθμισης
του Κλεισθένη (507 π.Χ.)
Ἐρεχθηΐς (I) Αἰγηΐς (II) Πανδιονίς (III) Λεοντίς (IV) Ἀκαμαντίς (V) Οἰνηΐς (VI) Κεκροπίς (VII) Ἱπποθοντίς (VIII) Αἰαντίς (IX) Ἀντιοχίς (X)
Tetradrachm Attica 449-404 BC cropped.jpg
Οι 2 “μακεδονικές“ φυλές
(307/306 π.Χ.-201/200 π.Χ.)
(Μακεδονική Αυτοκρατορία)
Αντιγονίς (XI)[1] Δημητριάς (XII)[1]
Οι 3 μεταγενέστερες φυλές
(ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου)
Πτολεμαΐς (“Αιγυπτιακή”, 224 π.Χ., XIII)[1] Ατταλίς (201 π.Χ., XIV) Αδριανίς (126 μ.Χ., XV)
Διαμορφώθηκαν αναλόγως, με μεταφορές δήμων, από τις προηγούμενες 10 φυλές.
Δήμοι της Δημητριάδας φυλής
Τριττύς των Μεσογείων
Αγνούς
Demetrius I of Macedon.jpg
Τριττύς της Παραλίας
Ατήνη Θοραί Κοθωκίδαι Οινόη Πόρος Φυλή
Τριττύς του Άστεως
Δαιδαλίδαι Διόμεια Ιπποτομάδαι Οίον Κεραμεικόν Κοίλη Μελίτη Ξυπέτη Υπένερθεν Ποταμός
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
