Νομαρχία Ανατολικής Αττικής

-- Δήμος Λαυρεωτικής --

Ο Θορικός[1] (αρχαία ελληνικά: Θορικός), (ο δήμος: Θορικού, Δήμος Θορικίων) ήταν αρχαίος οικισμός και δήμος της Ακαμαντίδας (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της αρχαίας Αθήνας).

Ο Θορικός ήταν αρχαία σημαντική παράλια πόλη της ΝΑ. Αττικής, της λεγόμενης Λαυρεωτικής, η οποία έλεγχε τα γειτονικά μεταλλεία του Λαυρίου από τα οποία γινόταν κατά την αρχαιότητα εξόρυξη μολύβδου και αργύρου.

Ο Στράβων, αναφερόμενος στον ιστορικό Φιλόχορο και το έργο του «Ατθίς» (ή Ατθίδες ή Ιστορίαι) λέει ότι ο Θορικός ήταν μια από τις δώδεκα πόλεις, οι οποίες ιδρύθηκαν στην Αττική από τον μυθικό βασιλιά της Αθήνας, Κέκροπα και αργότερα ο Θησέας την ένωσε με την πόλη της αρχαίας Αθήνας.[2] Στη συνέχεια έγινε ένας από τους δήμους της Αττικής (δήμος Θορικίων).

Ονομασία

Ο δήμος, πήρε πιθανώς το όνομά του, σύμφωνα με μια εκδοχή, από τον επώνυμο ήρωα Θορικό[1] ή σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, από την λέξη «θορός» (αρχαία ελληνικά: θορός).[3][4]
Τοποθεσία του αρχαίου Θορικού

Ο δήμος του Θορικού, ήταν δήμος της Παραλίας.[5] Βρισκόταν στη νοτιοανατολική ακτή της αρχαίας Αττικής, περίπου 11-12 χιλιόμετρα βόρεια του Σουνίου και 60 στάδια από την Ανάφλυστο.[6] Το κέντρο του αρχαίου δήμου βρίσκεται σε θέση πολύ κοντά στον σύγχρονο οικισμό του Θορικού,[7] ο οποίος υπάγεται στον Δήμο Λαυρεωτικής.

Οι ερευνητές του 19ου αιώνα Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής[8] και Διονύσιος Σουρμελής,[3] επιβεβαιώνουν τη διαχρονική ύπαρξη του δήμου στην περιοχή του γνωστού τότε οικισμού ως Θερικόν ή Θορικόν.
Ιστορία–ανασκαφές
Άποψη του αρχαιολογικού χώρου του Θορικού.

Ο Θορικός σύμφωνα με τις ανασκαφικές έρευνες που διενήργησε στη περιοχή η Βελγική αρχαιολογική αποστολή, κατά την περίοδο 1963-1976, ήταν ένας από τους αρχαιότερους οικισμούς της Αττικής και ένα από τα αρχαιότερα ναυτικά φρούριά της. Φέρεται να κατοικείται από την τέταρτη χιλιετία π.Χ. Κατά τους κλασικούς χρόνους αποτελούσε την πρωτεύουσα του δήμου Θορικίων που βρισκόταν στον σημερινό λόφο Βελατούρι προς την βόρεια και νότια σχηματιζόμενες μικρές πεδιάδες. Ο δε λιμένας του Θορικού, στον ομώνυμο σήμερα όρμο, εμφάνιζε μεγάλη κίνηση διαμετακομιστικού εμπορίου, ιδίως ξυλείας και μετάλλων.[9]

Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν πως η εξόρυξη μολύβδου στην περιοχή ξεκίνησε κατά την διάρκεια της 3ης χιλιετίας π.Χ. ενώ του αργύρου από το 1500 π.Χ. Στην περιοχή έχουν αποκαλυφθεί ίχνη μυκηναϊκής εγκατάστασης στα οποία περιλαμβάνεται πέντε θολωτοί τάφοι που ανήκουν στην περίοδο 1600 - 1100 π.Χ.[9] Η εγκατάσταση πιθανόν συνδεόταν με την εκμετάλλευση των μεταλλείων της περιοχής.
Ο αρχαιολογικός χώρος

Το σημαντικότερο αξιοθέατο του αρχαιολογικού χώρου του Θορικού, είναι το αρχαίο θέατρο το οποίο πιστεύεται πως είναι το αρχαιότερο σωζόμενο σήμερα στην Ελλάδα.[10] Στην ανατολική πλευρά του λόφου βρίσκεται ο μεγαλύτερος θολωτός τάφος της Μυκηναϊκής περιόδου και κοντά στην κορυφή του λόφου βρίσκονται τα ερείπια των υπόλοιπων τάφων.[9]
Δήμοι της Λαυρεωτικής

Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Ανδρέα Καπετάνιο, ο οποίος αναφέρεται στο χώρο και τους ανθρώπους με βάση την αρχαία τοπογραφία των οικισμών και των δήμων της Λαυρεωτικής: «Οι αρχαίοι δήμοι της Λαυρεωτικής, συναπαρτίζονται από την Ανάφλυστο, τους Φρεαρρίους, τη Βήσα, την Αμφιτροπή, το Θράσυμο, το Λαύρειο, τη Μαρώνεια, τον Θορικό, το Σούνιο (με τη Νάπη και την Σκοπιά) και την Ατήνη. Κάποια από τα ονόματα αυτά φαίνεται να είναι τοπωνύμια που προσδιορίζουν θέσεις μεταλλείων εντός των ορίων των δήμων, όπως η Σκοπιά και η Νάπη εντός του Δήμου Σουνίου. Κάποια άλλα πιθανώς να αντιστοιχούν σε "δορυφορικούς" οικισμούς, που συναπαρτίζουν έναν δήμο, όπως έχει προταθεί για τους Φρεαρρίους ως οικιστικό πυρήνα εντός της Αναφλύστου».[11]
Η συμμετοχή του δήμου στην αρχαία Βουλή

Ο δήμος, η ύπαρξη του οποίου επιβεβαιώνεται και από διάφορες επιγραφές,[12] ως μέλος της Ακαμαντίδας φυλής, συμμετείχε με 5 ή 6 βουλευτές στην αρχαία Βουλή των 500, κατά την πρώτη περίοδο (508 – 307/306 π.Χ.). Κατά τη δεύτερη περίοδο (307/306 – 224/223 π.Χ.) και την τρίτη περίοδο (224/223 – 201/200 π.Χ.), ο δήμος αντιπροσωπευόταν με 6 βουλευτές στη Βουλή των 600. Κατά την τέταρτη περίοδο (201/200 π.Χ. – 126/127) και την πέμπτη περίοδο (126/127 – 3ος αιώνας) είναι άγνωστος ο αριθμός βουλευτών–αντιπροσώπων του δήμου.

Θορικός, Θορικός, Θορικός

Θορικός, Θορικός

Οι κάτοικοι του Θορικού

Ο δημότης του αρχαίου Θορικού ονομαζόταν Θορίκιος ή Θορικεύς.[13][14] Σύμφωνα με την παράδοση η πόλη του Θορικού ιδρύθηκε από τον Κέκροπα και ήταν ένας από τους 12 δήμους της Αττικής που συνένωσε ο Θησέας σε ένα κράτος. Η πόλη συνέχισε να κατοικείται και τα μετέπειτα χρόνια. Κάλυπτε κυρίως τον λόφο και την μικρή χερσόνησο που βρίσκεται μεταξύ του όρμου του Θορικού και του Φραγκολίμανου. Οι σημαντικότερες οικογένειες των Αθηναίων Ιωνιδών Κεφαλιδών είχε τις ρίζες της σε αυτόν τον δήμο. Στην περιοχή του δήμου υπήρχαν εγκατεστημένα πολλά εργαστήρια για την μετατροπή και την επεξεργασία των μετάλλων, τα οποία έφερναν εδώ από τα Μεταλλεία του Λαυρίου, ένα εκ των οποίων βρισκόταν ακριβώς μέσα στο δήμο. Η τέχνη της μεταλλουργίας ασκήθηκε σε αυτή τη θέση σχεδόν από την Μυκηναϊκή περίοδο. Η πόλη αργότερα παρήκμασε μετά την εξάντληση των μεταλλείων και εγκαταλείφθηκε μετά την επιδρομή του Ρωμαίου στρατηγού Σύλλα το 86 π.Χ. Κατοικήθηκε πάλι τα επόμενα χρόνια και ερήμωσε οριστικά τον 6ο αιώνα μ.Χ. μετά τις επιδρομές των Σλάβων στον ελλαδικό χώρο.[9]
Μυθολογία–Λατρευτικές παραδόσεις

Σύμφωνα με την παράδοση ο Θορικός ήταν η πρώτη περιοχή της Αττικής στην οποία βρέθηκε η θεά Δήμητρα στο ταξίδι της προς την Ελευσίνα. Ο Θορικός ήταν έδρα-κατοικία του επώνυμο ήρωα του δήμου της Κεφαλής, του Κέφαλου, ο οποίος σύμφωνα με την μυθολογία ήταν μάλιστα και βασιλιάς της πόλης του Θορικού, ο οποίος μεταφέρθηκε από την Ηώ για να ζήσει μαζί με τους θεούς.[15][16] Κατά τον 19ο αιώνα ο Christopher Wordsworth, πρότεινε ότι, στην αθηναϊκή ψυχολογία, ο Θορικός συνδέθηκε με τους θεούς και για αυτό ο Σοφοκλής μιλά για την «θορίκιο πέτρα» (αρχαία ελληνικά: Θορίκιος πέτρος), σε σχέση με τη μεταφορά του Κεφάλου, ως μια παρόμοια ενέργεια, που εκτελείται από τον Οιδίποδα. [17]
Οχυρό & Ακρόπολη Θορικού

Η πόλη του Θορικού οχυρώθηκε το 409 π.Χ., κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου από τους Αθηναίους για να προστατευτούν τα μεταλλεία.[18] Οι οχυρώσεις του Θορικού περιείχαν τη μικρή πεδιάδα που κατέληγε στο λιμάνι της πόλης, που τώρα ονομάζεται Πόρτο Μαντρί[9] ή Μανδρί.[8]. Τα ερείπια των τειχών, με εξακόσια μέτρα μήκος τουλάχιστον, με έξι πύργους και επτά πύλες, εξακολουθούν να υπάρχουν κατά μήκος της κορυφογραμμής των λόφων στα βόρεια, τα νότια και τα δυτικά της πεδιάδας. Η ακρόπολη βρισκόταν σε ύψωμα [8] πάνω από το ποτάμι Φρασγκό Λιμιώνα.
Αρχαίο θέατρο Θορικού

Από κάτω από τα τείχη, στη βόρεια πλευρά, υπάρχουν τα ερείπια του αρχαίου θεάτρου του Θορικού, [8] το οποίο χρονολογείται μεταξύ του 525 και 480 π.Χ. και αποτελείται από ορθογώνια ορχήστρα και 21 σειρές καθισμάτων.
Ναός της Δήμητρας και Κόρης

Στην πεδιάδα νότια του οικισμού, σώζεται μεγάλο μαρμάρινο δωρικό οικοδόμημα σε σχήμα διπλής στοάς, του 5ου αι. π.Χ., το οποίο θεωρείται ότι είναι ναός της Δήμητρας και της Κόρης, σύμφωνα με επιγραφή, η οποία βρέθηκε στην περιοχή.[9][19][20]
Φωτογραφικό υλικό

Αρχαιολογικός Χώρος Θορικού.

Αρχαίο μεταλλευτικό "πλυντήριο" δίπλα από το θέατρο του Θορικού.

Το αρχαίο θέατρο του Θορικού, ένα από τα αρχαιότερα της Ελλάδας, προ του ομώνυμου όρμου. Στο βάθος η Μακρόνησος.

Προσωπικότητες από τον Θορικό

Υπήρξαν διάφοροι γνωστοί πολίτες από τον δήμο του Θορικού, όπως ο Δημότιμος ο Θορίκιος, ο Διογένης ο Θορίκιος κ.α.[21] Από τους πλέον γνωστούς, οι οποίοι είχαν κάποιου είδους σχέση με το δήμο ή την περιοχή του ήταν επίσης οι:

Δεξίλεως, (374–394 π.Χ.), γιος του Λυσανίου του Θορικίου.

Μεταγενέστερες αναφορές

Το οξυχλωριούχο ορυκτό μολύβδου, αντιμονίου και αρσενικού, με την ονομασία θορικοσίτης (αγγλ. thorikosite), οφείλει το όνομά του στον Θορικό.

Δείτε επίσης

Αρχαία Αθήνα
Ακαμαντίδα φυλή
Στήλη του Δεξίλεω
Θορικοσίτης
Λαυρεωτική
Μεταλλεία Λαυρίου

Παραπομπές - σημειώσεις

Ησύχιος, «Γλῶσσαι», Θ, λήμμα: Θορικός: [...] "<Θορικός>• δῆμος τῆς Ἀκαμαντίδος φυλῆς. ὠνομάσθη δὲ ἀπὸ Θορίκου [Κύπριοι]." [...]
Στράβων, «Γεωγραφικά», Θ', 1.20: [...] "Κέκροπα πρῶτον εἰς δώδεκα πόλεις συνοικίσαι τὸ πλῆθος, ὧν ὀνόματα Κεκροπία Τετράπολις Ἐπακρία Δεκέλεια Ἐλευσὶς Ἄφιδνα (λέγουσι δὲ καὶ πληθυντικῶς Ἀφίδνας) Θόρικος Βραυρὼν Κύθηρος Σφηττὸς Κηφισιά * * * πάλιν δ᾽ ὕστερον εἰς μίαν πόλιν συναγαγεῖν λέγεται τὴν νῦν τὰς δώδεκα Θησεύς". [...]
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 14-15: [...] "Θόρικος• είνε άδηλον πόθεν ωνομάσθη ούτω. Δεν δύναμαι νά παραδεχθώ το του Ησυχίου λέγοντος, δτι από ©ορίκου τινός, ως Κύπριοι λέγουσι. Τί κοινόν ήδύναντο να έχωσιν οι Κύπριοι με τον δήμον τούτον απέναντι των Αθηναίων; μήπως έγραψεν ο Ησύχιος Κόπριοι, οίτινες εισί δήμος της Αττικής, οι δε μεταγενέστεροι αντιγραφείς του λεξικογράφου, αμαθείς δντες, ενόμισαν πρέπον να διορθώσωσι το Κόπριοι εις Κύπριοι• η διόρθωσις αύτη εγένετο και εις τον Κόπρειον του Αριστοφάνους, ως θέλομεν διασαφήση εις τα περί του δήμου Κοπρείων. Η λέξις Θορικός παράγεται παρά τον θορόν σημαίνοντα την γονήν (σπέρμα) ζώων λογικών τε και αλόγων• ημείς δεν αμαρτάνομεν αν είπωμεν ότι, ίσως ο τόπος ούτος είνε, ένθα ο Ήφαιστος συναντήσας την Αθηνάν, ερωτομανής επήλθεν αυτή, και εσπερμάτισεν επί τον μηρόν αυτής κατά τους μύθους• η δε παρθένος Αθηνά λαβούσα έριον και απομάξασα τον θορόν, έρριψε κατά γης, έξ ης εγεννήθη ο Εριχθόνιος βασιλεύσας των Αθηνών και ο τόπος έκτοτε Θορικός ωνομάσθη, και ο δημότης Θορίκιος• νυν δε Θορικόν λέγεται". [...]
[...] "θορός, ό και θορή, ἡ (Α): το σπέρμα τού αρσενικού. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. θορ- τού αορ. έ-θορ-ον τού θρῴσκω*]". [..], θορός.
[...] "Thoricus: (Θορικός/Thorikós). Paralia deme with the character of a small town on the southeastern coast of Attica, Acamantis phyle, five (six) bouleutaí. Settlement activity from the late Chalcolithic (end of the 4th millennium BC). In the early Mycenaean period a princely seat with a significant Mycenaean necropolis [1], which was absorbed by Athens in the Late Helladic IIIA ( synoikismós of Theseus; Thuc. 2,15,1)". [...], Lohmann, Hans (Bochum), Thoricus.
Ξενοφών, «Πόροι ή περί προσόδων», Κεφάλαιο 4, 43: [...] " [43] λογίζομαι δ᾽ ἔγωγε καὶ πολέμου γιγνομένου οἷόν τ᾽ εἶναι μὴ ἐκλείπεσθαι τὰ ἀργύρεια. ἔστι μὲν γὰρ δήπου περὶ τὰ μέταλλα ἐν τῇ πρὸς μεσημβρίαν θαλάττῃ τεῖχος ἐν Ἀναφλύστῳ, ἔστι δ᾽ ἐν τῇ πρὸς ἄρκτον τεῖχος ἐν Θορικῷ: ἀπέχει δὲ ταῦτα ἀπ᾽ ἀλλήλων ἀμφὶ τὰ ἑξήκοντα στάδια ". [...]
John S. Traill: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 133.
Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 264-266: [...] "Θορικός, δήμος φυλής Ακαμαντίδος (10 = Στεφ. Βυζ. Θορικός) κατά την ανατολικήν παραλία, προς το βόρειον του Σουνίου και το νότιον του Ποταμού (1 = Στραβ. β. 9. σ. 398.). Ο Θορικός ην μία των δώδεκα υπό του Κέκροπος συνοικισθεισών πόλεων της Αττικής (2 = Στραβ. β. 9, σ. 397.) είχε δε φρούριον, και απείχε του Αναφλύστου 60 στάδια (3 = Ξενοφ. περ. προσοδ. σ. 733, εκδ. Λεουνκλαβ - ιδ. Ανάφλυστος.) - Κέφαλος ο Δηΐονος ος κατά λάθος εφόνευσε την γυναίκα αυτού Πρόκριν την Ερεχθέως, και ου, κατά την μυθολογίαν, ηράσθη η Hώς δια το κάλλος, ην κάτοικος του Θορικού (4 = Απολλόδ. β. 2, κ. 4,7 - Παυσ. Αττ. κ. 32.) εξ ού αποδεικνύεται ότι ο Θορικός ην εκ των αρχαιοτάτων πολισμάτων της Αττικής – Κατά το 1ον έτος της 93 Ολυμπιάδος οι Αθηναίοι περιετείχισαν τον Θορικόν (5 = Ξενοφ. Ιστ. Ελλ. β. 1, σ. 337, εκδ. Λεουνκλαβ.) – Ο Παυσανίας αποσιωπά όλως το πόλισμα τούτο. - Θορικός, κοιν. Θερικόν• το περιτείχισμα διακρίνεται και ήδη κατά πολύ μέρος, και η περιοχή του τόπου, καθ' όσον φαίνεται, εξετείνετο όσον επί 25 λεπτών διάστημα δια ιππότην απ’ άρκτου προς μεσημβρίαν, σώζονται δε και πολλά άξια λόγου ερείπια• η ακρόπολις κείται επί κορυφής λόφου προς ον ερείδετο η πόλις• κατά τους πόδας της ακροπόλεως σώζονται τα λείψανα αξιολόγου και μεγαλοπρεπούς θεάτρου ου αι έδραι υφίστανται έτι, και μία των πυλών αυτού είναι κατεσκευασμένη κατά των Κυκλωπικόν ή Τιρύνθιον τρόπον (6 = Δόδουελλ, Κλασσ. Περιηγ. 1, σ. 536.). Το αξιολογώτερον δε λείψανον της βαθυτάτης αρχαιότητος είναι οικοδόμημα επίμηκες κείμενον και αυτό κάτωθεν της ακροπόλεως και έχον δεκατέσσαρας μεν κίονας κατά μέτωπον, ανά επτά δε καθ' έκατέραν των πλευρών Δωρικής τάξεως• το οικοδόμημα τούτο, κατά τινας, θεωρείται ως απλώς στοά, κατ' άλλους δε, ως ναός του Κρητικού Απόλλωνος (1 = Ίδε Κρουσ. Τ. 2, κ. 6, σ. 251.)• πάντα δε τα ενταύθα λείψανα των αρχαίων χρόνων εισί κατασκευασμένα εκ μαρμάρου λευκού έχοντος φλέβας κυανόχρους. - Ο Θορικός έκειτο επί λιμένος ευρυχώρου κλειομένου κατ' άρκτον υπό ακρωτηρίου καθήκοντος εις την θάλασσαν, ο λιμήν ονομάζεται σήμερον Μανδρί, το δε ακρωτήριον υπό μεν του Πλινίου καλείται Δωρίσκος (2 = Πλιν. Φυσ. Ιστ. β. 4, κ. 7. ), υπο δε του Μύλλερ διορθούμενον αναγνώσκεται αντί Δωρίσκου Θορίκιον. - Ο Μέλας αναφέρει τον Θορικόν, ως και τον Βραυρώνα, ως ουκέτι υπάρχοντα επ' αυτού (3 = Πομπ. Μελ. β. 2, κ. 3. Thoricus et Brauron olim urbes nunc tantum nomina.). Εις Θορικόν ή Θερικόν υπάρχει σταθμός υγειονομικός.". [...]
Πηγή: Το άρθρο της αρχαιολόγου Μαρίας Οικονομάκου, με τίτλο "Θορικός, στην ιστοσελίδα: odysseus.culture.gr - "Οδυσσεύς" του Υπουργείου Πολιτισμού.
Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών, ο Θορικός
Ανδρέας Καπετάνιος, "Ο χώρος και οι άνθρωποι στην αρχαία τοπογραφία της Λαυρεωτικής", σελ. 183-198, από το συλογικό έργο: "Αρχαιολογικές Συμβολές", Τόμος Α: Αττική - ΚΣΤ’ και Β’ Εφορείες Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων, επιμέλεια: Μαρία Δόγκα-Τόλη, Σταυρούλα Οικονόμου, έκδοση: Ίδρυμα Νικολάου & Ντόλλης Γουλανδρή – Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα 2013, ISBN 978-618-5060-00-8 και ISBN 978-960-7064-99-8, σελ. 189.
Θορικ Attica (IG I-III), στην ιστοσελίδα: epigraphy.packhum.org
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Θορικός, δήμος της Ακαμαντίδος φυλής. Εκαταίος δε την πόλιν αυτήν φησιν, ο δημότης Θορίκιος και Θορικεύς. τα τοπικά εκ Θορικού, Θορικόνδε, Θορικοί". [...], σελ. 139.
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Θορικός, δήμος της Αττικής, εκ της Ακαμαντίδος φυλής (Κάτοικ. Θορίκιος και Θορικούς)". [...], σελ. 166.
Ψευδο-Απολλόδωρος, «Βιβλιοθήκη», Βιβλίο Β, 4, 7: [...] "ἀδικουμένης δὲ τῆς χώρας, ἕνα τῶν ἀστῶν παῖδα οἱ Θηβαῖοι κατὰ μῆνα προετίθεσαν αὐτῇ, πολλοὺς ἁρπαξούσῃ, τοῦτ᾽ εἰ μὴ γένοιτο. ἀπαλλαγεὶς οὖν Ἀμφιτρύων εἰς Ἀθήνας πρὸς Κέφαλον τὸν Δηιονέως, συνέπειθεν ἐπὶ μέρει τῶν ἀπὸ Τηλεβοῶν λαφύρων ἄγειν ἐπὶ τὴν θήραν τὸν κύνα ὃν Πρόκρις ἤγαγεν ἐκ Κρήτης παρὰ Μίνωος λαβοῦσα• ἦν δὲ καὶ τούτῳ πεπρωμένον πᾶν, ὅ τι ἂν διώκῃ, λαμβάνειν. διωκομένης οὖν ὑπὸ τοῦ κυνὸς τῆς ἀλώπεκος, Ζεὺς ἀμφοτέρους λίθους ἐποίησεν. Ἀμφιτρύων δὲ ἔχων ἐκ μὲν Θορικοῦ τῆς Ἀττικῆς Κέφαλον συμμαχοῦντα, ἐκ δὲ Φωκέων Πανοπέα, ἐκ δὲ Ἕλους τῆς Ἀργείας Ἕλειον τὸν Περσέως, ἐκ δὲ Θηβῶν Κρέοντα, τὰς τῶν Ταφίων νήσους ἐπόρθει. ἄχρι μὲν οὖν ἔζη Πτερέλαος, οὐκ ἐδύνατο τὴν Τάφον ἑλεῖν• ὡς δὲ ἡ Πτερελάου θυγάτηρ Κομαιθὼ ἐρασθεῖσα Ἀμφιτρύωνος τὴν χρυσῆν τρίχα τοῦ πατρὸς ἐκ τῆς κεφαλῆς ἐξείλετο, Πτερελάου τελευτήσαντος ἐχειρώσατο τὰς νήσους ἁπάσας. τὴν μὲν οὖν Κομαιθὼ κτείνει Ἀμφιτρύων καὶ τὴν λείαν ἔχων εἰς Θήβας ἔπλει, καὶ τὰς νήσους Ἑλείῳ καὶ Κεφάλῳ δίδωσι. κἀκεῖνοι πόλεις αὐτῶν ἐπωνύμους κτίσαντες κατῴκησαν". [...]
Ευριπίδης, «Ἱππόλυτος», στιχ. 454-458: [...] " ἴσασι δ' ὡς ἀνήρπασέν ποτε / ἡ καλλιφεγγὴς Κέφαλον ἐς θεοὺς Ἕως / ἔρωτος οὕνεκ'• ἀλλ' ὅμως ἐν οὐρανῶι / ναίουσι κοὐ φεύγουσιν ἐκποδὼν θεούς, / στέργουσι δ', οἶμαι, ξυμφορᾶι νικώμενοι". [...]
Σοφοκλής, «Οιδίπους επί Κολωνώ», στιχ. 1595: [...] "ἀφ᾽ οὗ μέσος στὰς τοῦ τε Θορικίου πέτρου" [...]
Ξενοφών, «Ελληνικά», Βιβλίο Α΄, κεφάλαιο II, 1: [...] "τῷ δὲ ἄλλῳ ἔτει [ᾧ ἦν Ὀλυμπιὰς τρίτη καὶ ἐνενηκοστή, ᾗ προστεθεῖσα ξυνωρὶς ἐνίκα Εὐαγόρου Ἠλείου, τὸ δὲ στάδιον Εὐβώτας Κυρηναῖος, ἐπὶ ἐφόρου μὲν ὄντος ἐν Σπάρτῃ Εὐαρχίππου, ἄρχοντος δ' ἐν Ἀθήναις Εὐκτήμονος,] Ἀθηναῖοι μὲν Θορικὸν ἐτείχισαν, Θράσυλλος δὲ τά τε ψηφισθέντα πλοῖα λαβὼν καὶ πεντακισχιλίους τῶν ναυτῶν πελταστὰς ποιησάμενος, [ὡς ἅμα καὶ πελτασταῖς ἐσομένοις,] ἐξέπλευσεν ἀρχομένου τοῦ θέρους εἰς Σάμον". [...]
William Martin Leake, "The topography of Athens and the Demi", J. Rodwell, 1841, p. 68.
Christopher Wordsworth, "Athens and Attica", John Murrary, 1837, p. 280.

Δημότες του Θορικού. Αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί στον τόπο (Place): QORIKIOS (στα κεφαλαία αγγλικά), στις ιστοσελίδες: empressattica.com και atheniansproject.com του Προγράμματος «Αθηναίοι» = Athenians Project

Πηγές – βιβλιογραφία

Πρωτογενείς πηγές

Ψευδο-Απολλόδωρος, «Βιβλιοθήκη», Βιβλίο Β, 4, 7.
Ευριπίδης, «Ἱππόλυτος», στιχ. 454-458.
Ησύχιος, «Γλῶσσαι», Θ, λήμμα: Θορικός.
Ξενοφών, «Ελληνικά», Βιβλίο Α΄, κεφάλαιο II, 1 και «Πόροι ή περί προσόδων», Κεφάλαιο 4, 43.
Σοφοκλής, «Οιδίπους επί Κολωνώ», στιχ. 1595.
Στράβων, «Γεωγραφικά», Θ', 1.20.
Ελληνικές επιγραφές - IG Θορικ, Attica (IG I-III).

Δευτερογενείς πηγές

Thoricus, στην ιστοσελίδα: referenceworks.brillonline.com,
Το συγκεκριμένο λήμμα περιλαμβάνει περιεχόμενο από πηγή, η οποία αποτελεί, πλέον, κοινό κτήμα: Smith, William, επιμ. (1854–1857). «Thoricus». Dictionary of Greek and Roman Geography. London: John Murray. Thoricus
John S. Traill: The political organization of Attica: a study of the demes, trittyes, and phylai, and their representation in the Athenian Council,“Attica”. Princeton: American School of Classical Studies at Athens (ASCSA), 1975, ISBN 978-0-87661-514-0
John S. Traill: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 133.
Peter Siewert, "Die Trittyen Attikas und die Heeresreform des Kleisthenes", C.H. Beck, München 1982, ISBN 3406080634, ISBN 9783406080630
Christopher Wordsworth, "Athens and Attica", John Murrary, 1837, p. 280.
William Martin Leake, "The topography of Athens and the Demi", J. Rodwell, 1841, p. 68.
Ανδρέας Καπετάνιος, "Ο χώρος και οι άνθρωποι στην αρχαία τοπογραφία της Λαυρεωτικής", σελ. 183-198, από το συλλογικό έργο: "Αρχαιολογικές Συμβολές", Τόμος Α: Αττική - ΚΣΤ’ και Β’ Εφορείες Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων, επιμέλεια: Μαρία Δόγκα-Τόλη, Σταυρούλα Οικονόμου, έκδοση: Ίδρυμα Νικολάου & Ντόλλης Γουλανδρή – Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα 2013, ISBN 978-618-5060-00-8 και ISBN 978-960-7064-99-8.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

«Thoricus» (στα αγγλικά) ancientworlds.net
Δήμος Λαυρεωτικής, στην ιστοσελίδα: www.lavreotiki.gr του Δήμου Λαυρεωτικής.
Traill, J.. «Places: 580119 (Thorikos)». Pleiades. Ανακτήθηκε στις March 24, 2017 10:38 pm.
Thorikos, Lavrio, στις ιστοσελίδες: http://imperium.ahlfeldt.se & http://dare.ht.lu.se, Ψηφιακός Άτλας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ("Digital Atlas of the Roman Empire", Johan Ahlfeldt, Department of Archaeology and Ancient History, Lund University, Sweden), Πανεπιστήμιο Λουντ, Λουντ, Σουηδία, πρόγραμμα: Pelagios.
Thorikos, Thorikos - icons, στην ιστοσελίδα: ASCSA Digital Collections και http://ascsa.edu.gr/ της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.
Thorikos, Lexicon of Greek Personal Names (LGPN).
Thorikos, Attic Inscriptions Online.
Thorikos, στην ιστοσελίδα: digital.library.cornell.edu του Πανεπιστημίου Κορνέλ.
Θορικός.
Νομαρχία ανατολικής Αττικής, ο Θορικός.
Το θέατρο του Θορικού.

Νομαρχία Ανατολικής Αττικής : Δήμος, Κοινότητα Παλλήνης | Αγίου Στεφάνου | Αρτέμιδος | Αυλώνος | Αχαρνών | Βάρης | Βούλας | Βουλιαγμένης | Γέρακα | Γλυκών Νερών | Καλυβίων Θορικού | Κερατέας | Κρωπίας | Λαυρεωτικής | Μαραθώνος | Μαρκοπούλου Μεσογαίας | Νέας Μάκρης | Παιανίας | Ραφήνας | Σπάτων-Λούτσας Αγίου Κωνσταντίνου | Αναβύσσου | Ανθούσας | Ανοίξεως | Αφιδνών | Βαρνάβα | Γραμματικού | Διονύσου | Δροσιάς | Θρακομακεδόνων | Καλάμου | Καπανδριτίου | Κουβαρά | Κρυονερίου | Μαλακάσης | Μαρκοπούλου Ωρωπού | Νέων Παλατίων | Παλαιάς Φωκαίας | Πικερμίου | Πολυδενδρίου | Ροδοπόλεως | Σαρωνίδος | Σκάλας Ωρωπού| Σταμάτας | Συκαμίνου | Ωρωπού Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση της νομαρχίας Ανατολικής Αττικής