Η Σύριγξ ήταν μια ελληνιστική πόλη στην Παρθία, πιθανότατα στις όχθες του ποταμού Σάρνιου (σημ. Ατρέκ).

Την ίδρυσε ο Σέλευκος Α' Νικάτωρ της Συρίας για την αποτελεσματική φύλαξη των περιοχών από τον Σκυθικό κίνδυνο. Βρισκόταν σε κοντινή απόσταση από την πόλη Τάμβρακα της γειτονικής επαρχίας της Υρκανίας.

Όταν το 210 π.Χ. ο Σελευκίδης βασιλιάς Αντίοχος Γ΄ συνέτριψε τον παρθικό στρατό στα φαράγγια του Ελμπούρζ, έντρομος ο Πάρθος Αρσάκης Γ΄ κλείστηκε στην οχυρή πόλη του Σελεύκου. Έξω από την πόλη συγκεντρώθηκε ο ελληνικός στρατός του Αντιόχου και ξεκίνησε την συστηματική της πολιορκία. Σε αντίποινα οι Πάρθοι στράφηκαν και κατέσφαξαν την ελληνική εμπορική συνοικία, ενώ οι υπόλοιποι Έλληνες κατέφυγαν στις γειτονικές σατραπείες των Σελευκιδών και των Ελλήνων της Βακτριανής. Τελικά ο αρχηγός των Ελλήνων μισθοφόρων Υπερβάσας συνέτριψε τους Πάρθους που δραπέτευσαν από την πόλη, ενώ οι Σελευκίδες πελταστές ολοκλήρωσαν την ανακατάληψη της Σίρυγκος. Στην συνέχεια η ιστορία της πόλεως ταυτίστηκε με τις τύχες του Σελευκιδικού και του Παρθικού βασιλείου.

Στην θέση της ελληνιστικής πόλεως εικάζεται ότι βρίσκεται η ιρανική Dašte Qa'le, σε απόσταση 15 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά από το Gonbade Kâvus.
Πηγές

Στρατιωτική Ιστορία τεύχος 12, εκδ. Περισκόπιο.
Κωνσταντίνου Παπαρηγόπουλου Ιστορία του ελληνικού έθνους.
Johann Gustav Droysen Ιστορία των Επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου εκδ. ελεύθερη σκέψις.
Πολυβίου ιστορίαι.