Σκιερό Καστοριάς

Περιφέρεια : Δυτική Μακεδονία
Νομός : Καστοριάς

-- Δήμος Άργους Ορεστικού --

Το Σκιερό είναι πρώην χωριό στη Μακεδονία, στον δήμο Ορεστίδος στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.

Γεωγραφία

Το χωριό βρίσκεται 15 χλμ νοτιοδυτικά της έδρας του δήμου, του Άργους Ορεστικού (Άργος Ορεστικό), στο βουνό Όντρια στη δεξιά όχθη του ποταμού Στραβοποτάμου.

Ιστορία
Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία

Σύμφωνα με τους μύθους, το Σκιερό ιδρύθηκε τον 16ο με 17ο αιώνα από επτά οικογένειες[1]. Στα τέλη του 19ου αιώνα, το Σκιερό ήταν ένα μικρό βουλγαρικό χωριό στη Καστοριά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Βασίλ Κάντσοφ, το 1900 το χωριό είχε 181 Βούλγαρους κατοίκους[2]. Στις αρχές του 20ού αιώνα ολόκληρος ο πληθυσμός του Σκιερού βρισκόταν υπό την κυριαρχία του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης . Οι ελληνικές στατιστικές του 1905 δείχνουν ότι το χωριό Λουβράδες είχε 300 Έλληνες κατοίκους. [3] Σύμφωνα με τον Γκιόργκι Κωνσταντίνοφ, πριν τους βαλκανικούς πολέμους υπήρχαν 30 βουλγαρικά σπίτια[4]. Το σύνολο του χωριού συμμετείχε στην εξέγερση του Ίλιντεν το 1903[1].

Στις 6 Αυγούστου 1905, αντάρτες εισέβαλαν στο χωριό πραγματοποιώντας ληστείες.[5] Σύμφωνα με τον Χρίστο Σιλιάνοφ, τον Σεπτέμβριο του 1905, το χωριό δέχτηκε επίθεση από έλληνες αντάρτες, αλλά απωθήθηκαν από τη πολιτοφυλακή του Σκιερού και των γύρω χωριών[6]. Νέες επιθέσεις ακολούθησαν το επόμενο έτος. [7]

Επειδή στα 1907 - 1908 οι επιθέσεις ανταρτών συνέχισαν, μεγάλο μέρος των κατοίκων του Σκιερού μετανάστευσαν στη γειτονική πόλη Άργος Ορεστικό[8].

Κατά το ξέσπασμα των Βαλκανικών πολέμων το 1912, ένας κάτοικος Σκιερού ήταν εθελοντής στο Σώμα Μακεδονίας-Αδριανουπόλεως[9].

Στην Ελλάδα

Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, το χωριό καταλήφθηκε από ελληνικά στρατεύματα και ενσωματώθηκε στην Ελλάδα μετά τον Δεύτερο Βαλκανικό πόλεμο. Το 1928 το χωριό μετονομάστηκε σε Σκιερό και την δεκαετία του 1930 ερήμωσε. Σύμφωνα με τον Βασίλ Ιβάνοβσκι, κατά τον εμφύλιο πόλεμο ο ΔΣΕ είχε βάση στο χωριό, ενώ το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς από τον ελληνικό στρατό και διατηρήθηκε μόνο η εκκλησία του χωριού. [10]
Δημογραφική εξέλιξη

1913 - 176 κάτοικοι
1920 - 33 κάτοικοι
1928 - 22 κάτοικοι

Αξιοσημείωτα άτομα
Γεννήθηκαν στο Σκιερό

Flag of North Macedonia.svg/Flag of Bulgaria.svg Βασίλ Ιβανοβσκι (1906-1991), κομμουνιστής, μακεδονιστής
Flag of Bulgaria.svg Ντιμιτάρ Νικολόφ (1886 -;), στρατιώτης ο οποίος εντάχθηκε στο εκστρατευτικό σώμα Μακεδόνας-Αδριανούπολης[11].

Παραπομπές

Катарџиев, Иван. Васил Ивановски – живот и дело, предговор към: Ивановски, Васил. Зошто ние Македонците сме одделна нација, Избрани дела, Скопје, 1995, стр. 14.
Πρότυπο:МЕС
Mapping Migration in Kastoria, Macedonia.
Бистрицки. Българско Костурско, Ксанти, 1919, стр. 9.
Даскалов, Георги. Българите в Егейска Македония, МНИ, София, 1996, стр. 64.
Силянов, Христо.
Силянов, Христо.
Катарџиев, Иван. Васил Ивановски – живот и дело, предговор към: Ивановски, Васил. Зошто ние Македонците сме одделна нација, Избрани дела, Скопје, 1995, стр. 14 – 15.
Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 502 и 860.
Катарџиев, Иван. Васил Ивановски – живот и дело, предговор към: Ивановски, Васил. Зошто ние Македонците сме одделна нација, Избрани дела, Скопје, 1995, стр. 15.
Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 502.