.

Ελλάδα

Περιφέρεια : Κεντρική Μακεδονία
Νομός : Θεσσαλονίκης

Νομός Θεσσαλονίκης

-- --

Η Πολίχνη είναι μια περιοχή της Δυτικής Θεσσαλονίκης και βρίσκεται στα δυτικά του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης. Καταλαμβάνει έκταση 7.325 στρεμμάτων, από τα οποία το 70% αποτελεί την οικοδομημένη περιοχή. Συνορεύει με τις περιοχές της Ευκαρπίας, της Νεάπολης, των Συκεών, της Σταυρούπολης και των Μετεώρων. Αποτελούσε ανεξάρτητο Δήμο από το 1973 μέχρι το 2011, όταν ενώθηκε με τη Σταυρούπολη και την Ευκαρπία αποτελώντας το διευρυμένο Δήμο Παύλου Μελά.
Πληροφορίες

Η Πολίχνη βρίσκεται σε υψόμετρο 100 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Συνδέεται με την υπόλοιπη πόλη από την γραμμή 29 του ΟΑΣΘ. Υπάρχουν διάφορες στάσεις λεωφορείου στην περιοχή. Στην διασταύρωση της οδού Λαγκαδά με την οδό Δαβάκη βρίσκεται ένα από τα κύρια σημεία της Πολίχνης.

Στη λεωφόρο του Αγνώστου Στρατιώτη βρίσκεται το παλιό Δημαρχείο της Πολίχνης, το οποίο αποτελούσε για δεκαετίες το δημαρχείο του τέως ανεξάρτητου δήμου. Πλέον ο Δήμος Παύλου Μελά έχει για δημαρχείο το κόκκινο κτίριο της Σταυρούπολης.
Ιστορία

Το 17ο-18ο αιώνα μαρτυράται η ύπαρξη της Πολίχνης με την ονομασία Καραχουσειν ή Καρά-ισίν. Το 19o φθάνουν στην περιοχή και εγκαθίστανται κάποιες οικογένειες βλάχων.

Το 1914 κατέφθασαν 33 οικογένειες προσφύγων από την Τσάλκα. Το 1917, χρονιά ορόσημο για την ιστορία της Θεσσαλονίκης λόγω της μεγάλης πυρκαγιάς, δημιουργείται στην Πολίχνη στρατόπεδο φιλοξενίας πυροπαθών. Το 1917, μετά τη Μεγάλη Πυρκαγιά του 1917 που κατέστρεψε το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, το τότε Υπουργείο Πρόνοιας έχτισε στο Καράισιν καταυλισμό με ειδικούς θαλάμους ανά δυο οικίσκους, για να στεγάσει τους πυροπαθείς Εβραίους, επειδή όμως οι αυτοί ήταν συνήθως έμποροι κι εργάζονταν στο κέντρο της πόλης, δεν τους βόλευε η περιοχή και γρήγορα την εγκατέλειψαν, για να εγκατασταθούν πλησιέστερα στο κέντρο.

Το 1919 ήρθαν πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη, οι οποίοι όμως γρήγορα έφυγαν για αλλά μέρη, εκτός από ελάχιστους[1]. Από το 1920 ως το 1922 ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο Καράισιν Έλληνες πρόσφυγες από το Καρς. Τελικά το 1929 το Καράισιν μετονομάστηκε σε Πολίχνη (μικρή πόλη) και με προεδρικό διάταγμα αποσπάσθηκε από το Δήμο Θεσσαλονίκης και συνδέθηκε με την κοινότητα Κουκλουτζά (Χαρμάνκιοϊ, χωριό με αλώνια). Η λέξη «Κουκλουτζά» (Kokluca) σημαίνει «εύοσμον άνθος», γι’ αυτό και το 1955 η περιοχή μετονομάστηκε «Εύοσμος», όπως είναι γνωστή ως σήμερα[2]. Ωστόσο το προεδρικό διάταγμα αυτό δεν εφαρμόστηκε ποτέ και ο οικισμός της Πολίχνης εξακολουθούσε να ανήκει στο Δήμο Θεσσαλονίκης ως το 1931, οπότε συνδέθηκε διοικητικά με την γειτονική κοινότητα Σταυρούπολης (Λεμπέτ, Lembet çiftlik)[3].

Η πληθυσμιακή αυτή διόγκωση από εσωτερικούς μετανάστες συνεχίστηκε και στις επόμενες δεκαετίες, προσδίδοντας στην περιοχή έντονο χαρακτήρα της εργατούπολης. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 νέο κύμα εξωτερικής και κυρίως εσωτερικής μετανάστευσης πολλαπλασίασε τον πληθυσμό της Πολίχνης: παλιννοστούντες Έλληνες, επαναπατρισθέντες πολιτικοί πρόσφυγες και πλήθος επαρχιωτών που ζητούν μια καλύτερη ζωή στα αστικά κέντρα, συρρέουν στην περιοχή λόγω άφθονης και φθηνής γης. Μάλιστα μετά το 1990 η Πολίχνη αποτελεί πόλο έλξης Ελλήνων, από τις δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Έκτοτε εμφανίζει γοργή πληθυσμιακή και λοιπή ανάπτυξη, κυρίως λόγω της κομβικότητας της θέσης της (άμεση πρόσβαση σε κεντρικούς οδικούς άξονες και εθνικές οδούς, Περιφερειακή Οδός) και λόγω της πολεοδομικής ιδιαιτερότητας (νέες εκτάσεις που διατίθενται για ποιοτική επέκταση και ανοικοδόμηση, υπόλοιπα ανένταχτων περιοχών). Έως το 2010 η Πολίχνη ανήκε σε ξεχωριστό δήμο.

Αρχαιολογικές έρευνες που διεξήχθησαν στην περιοχή της Πολίχνης, έφεραν στο φως σημαντικότατα ευρήματα, τα οποία χρονολογούνται ήδη στα προϊστορικά χρόνια. Τα ευρήματα έδειξαν πολλά πράγματα σχετικά με τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, καθώς και το βιοτικό τους επίπεδο, που δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλό. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως βρέθηκαν δύο οικισμοί, με σημαντικότατο αριθμό ανθρώπων, οι οποίοι μάλιστα παρέμειναν “ζωντανοί” για αρκετά χρόνια. Ο ένας από τους οικισμούς αυτούς βρισκόταν πολύ κοντά στο σημερινό πρώην Στρατόπεδο Καρατάσιου ενώ ο δεύτερος στην Τούμπα Λεμπέτ, τη σημερινή Τούμπα της Πολίχνης. Η συγκεκριμένη περιοχή ήταν γεωργοκτηνοτροφική, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τα αγγεία που βρέθηκαν, μέσα στα οποία αποθηκευόταν η συγκομιδή. Ένας ακόμη πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος για την Πολίχνη, εκτός από τους δύο οικισμούς, είναι και τα λεγόμενα νεκροταφεία Λεμπέτ, που βρέθηκαν στην περιοχή των Ανθόκηπων. Τα ευρήματα του εν λόγω αρχαιολογικού χώρου, έδωσαν πληροφορίες σχετικές με αυτούς που ετάφησαν εκεί, όπως και την καταγωγή και την ιδιότητα τους, η οποία κατά κύριο λόγο σχετιζόταν με τον πόλεμο.[εκκρεμεί παραπομπή]
Συγκοινωνία

Η Πολίχνη είναι εύκολα προσβάσιμη μέσω της οδού Λαγκαδά και του περιφερειακού της Θεσσαλονίκης. Από την Πολίχνη περνάνε οι λεωφορειακές γραμμές του ΟΑΣΘ 1, 1Α, 18 ,25, 27, 28, 29, 35, 38, 56, 57, 83, 84.
Περιγραφή

Η κεντρική πλατεία της Πολίχνης βρίσκεται στη περιοχή που βρίσκεται το παλιό δημαρχείο Πολίχνης. Η κύρια οδός της Πολίχνης ονομάζεται οδός Αγίου Παντελεήμονος, γιατί ξεκινάει από το Ναό του Αγίου Παντελεήμονα. Η Μαυρομιχάλη και η Αγνώστου Στρατιώτη είναι δύο από τους εμπορικότερους και μεγελύτερους δρόμους της Πολίχνης, από τις οποίες περνάει το λεωφορείο 29. Εκτός από τον Ναό του Αγίου Παντελεήμονα, στην Πολίχνη υπάρχει και ο Ιερός Ναός της Αναλήψεως.

Η 27η Ιουλίου είναι η γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα. Εκείνη την ημέρα γίνεται πανηγύρι εντός της Πολίχνης. Όλοι οι κάτοικοι συγκεντρώνονται και γίνεται περιφορά της εικόνας σε μια πανηγυρική λειτουργία. Ύστερα μέχρι αργά το βράδυ ελεύθεροι πωλητές στήνουν πάγκους και πωλούν διάφορα είδη (αναλώσιμα, παιχνίδια, φαγητά κ.ο.κ.). Η Πολίχνη διαθέτει επίσης Θερινό Κινηματογράφο (ονομασία "Τζένη Καρέζη"), χωρίς χρέωση στην είσοδο. Εκεί ο πολίτης μπορεί να δώσει μια σακούλα ειδών ανάγκης, για το κοινωνικό παντοπωλείο του δήμου Παύλου Μελά. Η Πολίχνη έχει πολλά πάρκα: το πάρκο "Τζένη Καρέζη", το πάρκο της "Κρύας Βρύσης", το πάρκο στην Οδό Φοινίκου, το πάρκο πίσω από τον Άγ. Παντελεήμονα (πάρκο Φωκά), το πάρκο δίπλα στο 10ο Δημοτικό σχολείο Πολίχνης και το πάρκο στην οδό Μάνου Κατράκη.

Το Τρίγωνο διαθέτει καφετέριες και χώρους ψυχαγωγίας.Ταβερνες , club .

Η Πολίχνη έχει αρκετές αθλητικές εγκαταστάσεις, τόσο το δημοτικό στάδιο (γήπεδο όπου αγωνίζεται ο Φοίνικας Πολίχνης), όσο και τα δύο αθλητικά κλειστά γυμναστήρια (Δ.Α.Κ.), καθώς και διάφορες άλλες εγκαταστάσεις πλησίον των δύο Δ.Α.Κ. (γήπεδα τένις, γήπεδα 5x5 για ποδόσφαιρο, ένα ένα εξωτερικό γήπεδο βόλλεϋ παραλίας κ.αλ.). Επίσης, υπάρχουν αθλητικοί σύλλογοι πολεμικών τεχνών, όπως η Νέα Φλόγα και '' Ελπίδος'', ο οποίος εξειδικεύεται σε ασιατικές και μη πολεμικές τέχνες, αλλά και το παγκράτιο. Η πόλη διαθέτει γυμναστήριο. Η ιστορικότερη ομάδα ποδοσφαίρου της Πολίχνης είναι η Ε.Α.Κ (Ένωση Ανθοκήπων Καρατάσου ). Επίσης στην οδό Φιλίππου βρίσκεται και το γυμναστήριο του αποβιώσαντος ολυμπιονίκη Αλεξάνδρου Νικολαΐδη.
Συνοικίες

Μετέωρα
Ελπίδα
Κρύα Βρύση
Νερόμυλοι (Βυζαντινοί Νερόμυλοι στο Μυλοτόπι Πολίχνης)
Άνω Πολίχνη
Τούμπα Πολίχνης
Άγιος Ιωάννης
Άγιος Παντελεήμονας
Άγιος Ραφαήλ
Καρατάσου
Δ.Α.Κ. Πολίχνης
Μεγάλου Αλεξάνδρου
Ανθόκηποι Πολίχνης
"Glass Palace" Μερέαν
Άνωθεν Ασύλου
Νικόπολη

Φωτογραφικό υλικό

Γειτονιά της παλιάς Πολίχνης
Δρόμος παλιάς Πολίχνης
Θέα του πάρκου πίσω από τον πολιούχο της Πολίχνης, Άγιο Παντελεήμονα
Θέα του 10ου Δημοτικού Σχολείου και της γύρω περιοχής. Μέχρι να ολοκληρωθεί το νέο 1ο Δημοτικό Σχολείο Πολίχνης (Πέτρινο από τους κατοίκους της γειτονιάς) αυτό το σχολείο λεγόταν 1ο

Το νέο 1ο Δημοτικό Σχολείο Πολίχνης. Το κτίριο υπήρχε, αλλά ξαναχτίστηκε και ανακαινίστηκε από την αρχή λόγω του αμιάντου που βρισκόταν στα θεμέλια και στους τοίχους

Κοινότητα Πολίχνης και «Ελληνικός Φοίνιξ». Χτίστηκε από τις πέτρες του λατομείου το 1948. Όταν η Πολίχνη έγινε Δήμος, το 1973, ήταν η έδρα του Δημάρχου. Σήμερα αποτελεί έδρα της Δημοτικής Ενότητας Πολίχνης του δήμου Παύλου Μελά. Μπροστά στο κτίριο απεικονίζεται η ιστορική ομάδα ποδοσφαίρου της Πολίχνης που ιδρύθηκε το 1955 με την επωνυμία «Ελληνικός Φοίνιξ».
Ο παλιός Ναός του Αγίου Παντελεήμονα

Παραπομπές

Μαραβελάκης, Μάξιμος· Βακαλόπουλος, Απόστολος (1993). ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Θεσσαλονίκη: ΒΑΝΙΑΣ. σελ. 5-56. ISBN 9789602883198.
Δημητριάδης, Βασίλης (1980-01-01). «Φορολογικές κατηγορίες των χωριών της Θεσσαλονίκης κατά την Τουρκοκρατία». Μακεδονικά 20 (1): 375–462. doi:10.12681/makedonika.413. ISSN 2241-2018.
∆ΑΓΚΑΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (1998). Συμβολή στην έρευνα για την οικονομική και κοινωνική εξέλιξη της Θεσσαλονίκης: Οικονομική δομή και κοινωνικός καταμερισμός της εργασίας, 1912-1940. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: «Μελέτες Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης Νο 2». σελ. 58. ISBN 960-86310-1-7.

Νομός Θεσσαλονίκης : Δήμος

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Θεσσαλονίκης

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

Πολίχνη Θεσσαλονίκης

.