Το Νικώνιον ήταν αρχαία Ελληνική πόλη στην ανατολική όχθη της εκβολής του ποταμού Δνείστερου, κοντά στις εξίσου Ελληνικές πόλεις του Οδησσού και του Τύρα.[1] Aναφέρεται από τις πηγές και ως Νικόνιον, Νικόνεον ή Νικωνία.[2]
Ιστορία
Ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ από αποίκους της Μίλητου.[3] Στην απέναντι όχθη του ποταμού άλλοι Μιλήσιοι άποικοι είχαν ήδη ιδρύσει τον Τύρα. Στα μέσα περίπου του 5ου αιώνα π.Χ., η πόλη βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Σκύθη βασιλιά Σκύλη, όπως συνάγεται από νομίσματα της εποχής.[2] Αργότερα φαίνεται πως εντάχθηκε στην Συμμαχία της Δήλου, καθώς αναφέρεται στους καταλόγους των εισφορών της συμμαχίας για το έτος 425/424 π.Χ. Tον 4ο αι. π.Χ. η πόλη διατηρούσε την ανεξαρτησία της.
To 331 π.Χ. το Νικώνιον καταστράφηκε από το Ζωπυρίωνα, στρατηγό του Μέγα Αλεξάνδρου.[4] Στις αρχές του 3ου αι. π.Χ., επανιδρύθηκε από κατοίκους του Τύρα. Αναφέρεται ακόμα από τον Αρριανό τον 2ο αιώνα ως «χωρίον».[5] Με βάση τις αρχαιολογικές μαρτυρίες, η πόλη εγκαταλείφθηκε τον 3ο αιώνα για άγνωστη αιτία.
Αρχαιολογικά ευρήματα
Ο αρχαιολογικός χώρος άρχισε να ανασκάπτεται συστηματικά το 1962 από το Πανεπιστήμιο της Οδησσού. Εκτεταμένες έρευνες ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 και συνεχίζονται έως σήμερα από Πολωνούς και Ουκρανούς αρχαιολόγους. Στα ανατολικά του αρχαιολογικού χώρου ανασκάφηκε το 1972 νεκροταφείο της Ύστερης Κλασικής και Πρώιμης Ελληνιστικής περιόδου. Το νεκροταφείο του οικισμού της Ρωμαϊκής περιόδου βρίσκεται πλησίον. Περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, και ταφές σκυθικού τύπου, με τύμβους πάνω από τους νεκρικούς λάκκους, εγχυτρισμούς σε αμφορείς και απλούστερες λακκοειδείς ταφές.[3] Έχουν βρεθεί επίσης μερικά νομίσματα, μακεδονικά, σκυθικά, ιστρικά αλλά και δραχμές.[6]
Παραπομπές
Ψευδο-Σκύλαξ, Περίπλους 68.
Βλ. Avram, A. – Hind, J. – Tsetskhladze, G., “The Black Sea Area”, στο Hansen, M.H. – Nielsen, T.H. (επιμ.), An Inventory of Archaic and Classical Poleis. An Investigation Conducted by the Copenhagen Polis Centre for the Danish National Research Foundation (Oxford 2004), σελ. 935.
Sekerskaya, N. M. (2001). «Nikonion». Στο: Tsetskhladze, Gocha R. North Pontic Archaeology: Recent Discoveries and Studies. Colloquia Pontica. 6. Leiden: Brill. σελίδες 67–90. ISBN 9789004120419.
Vinogradov, Y.G., Pontische Studien. Kleine Schriften zur Geschichte und Epigraphik des Schwarzmeerraumes (Μάιος 1997), σελ. 323.
Φλάβιος Αρριανός, Ευξ. 87
Метелкин, Н. В. (2006). Сокровища и ненайденые клады Украины (К). Olma Media Group. σελ. 56. ISBN 978-5-373-00246-2.
Αρχαίες ελληνικές αποικίες στον Εύξεινο Πόντο
Μικρά Ασία
Αθήναι Αμαστρίς Αμισός Βυζάντιο Ευχαίτα Ηράκλεια Ιωνόπολις Κίερος Κοτύωρα Κύτωρον Λεοντόπολη Οινόη Ριζούντα Σήσαμος Σινώπη Τίος Τραπεζούντα Τρίπολις Χαλκηδόνα Χηλή
Ελληνικές αποικίες Ευξείνου Πόντου.svg
Καυκασία
Φάσις Διοσκουριάς Πιτυούς
Ταυρική
και βόρεια παράλια
Βορυσθένης Γοργιππία Ερμώνασσα Θεοδοσία Καλός Λιμήν Κερκινίτις Νεάπολη Νικώνιον Νυμφαίον Ταυρικής Ολβία Παντικάπαιον Σύμβολα Τάναϊς Τύρας Φαναγορία Χερσόνησος Ψόα
Θράκη
Απολλωνία Διονυσόπολις Ιστρία Καλλάτις Μαρκιανούπολη Μεσημβρία Οδησσός Τόμις
για τα ελληνιστικά βασίλεια δείτε: Βασίλειο του Βοσπόρου, Βασίλειο του Πόντου
Για γενικές πληροφορίες Περίπλους του Ευξείνου Πόντου
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
