.

Ελλάδα

Η Μονή Αγίων Αναργύρων Μελισσοτόπου Καστοριάς βρίσκεται, 2 χλμ. ΒΔ του σύγχρονου οικισμού Μελισσότοπου Καστοριάς στις δασωμένες πλαγιές τού όρους Βιτσίου και απέχει από την Καστοριά μέσω Κορησού 28 χλμ.

Ιστορικά στοιχεία

Οι Άγιοι Ανάργυροι αποτελούν την παλαιότερη σωζόμενη μονή του νομού Καστοριάς. Ιδρύθηκε το 1754Πρότυπο:Εκκλησιαστική Αλήθεια 1900. Η παράδοση λέει ότι υπήρχε ένα θαυματουργικό αγίασμα της Παναγίας, που υπάρχει μέχρι σήμερα και αναβλύζει δεξιά του διάδρομου προς τους Ξενώνες, και οι ντόπιοι κάτοικοι είχαν χτίσει έναν μικρό ναό του Αγ. Παντελεήμονα στη θέση αυτή, όπου ο Αλέξιος Α' Κομνηνός βρήκε ίαση μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό[1] κατά τις μάχες με τους Νορμανδούς του Ροβέρτου Γυισκάρδου και την εκδίωξη τους από το Δυρράχιο και την πόλη της Καστοριάς. Το 1457[2] οι Κωνσταντινοπολίτες μοναχοί Κοσμάς και Δαμιανός έφτασαν εδώ και ανασύστασαν τη μονή, που έκτοτε τιμά τους Αγ. Ανάργυρους. Έκτισαν εδώ νέο καθολικό και μερικά ακόμη κελιά, ενώ μετέφεραν μαζί τους ορισμένα ιερά κειμήλια και λείψανα αγίων από την Κωνσταντινούπολη, με σημαντικότερο το ξυλόγλυπτο τέμπλο της Παναγίας Βλαχερνίτισσας.[3] Περί το 1470 ο όσιος Νεκτάριος ασκητεύει για μικρό διάστημα εδώ και το 1734 η μονή καταστρέφεται από επιδρομές Τουρκαλβανών. Τότε, ο μοναχός Γεράσιμος ανακατασκευάζει το μοναστήρι το 1754 και ιδρύει σχολείο, όπως γινόταν εξάλλου στα περισσότερα μοναστήρια στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Στα τέλη του 1774, όπως αναγράφεται σε εγχάρακτη μαρμάρινη πλάκα στο προαύλιο χώρο της μονής, φιλοξενήθηκε ο Κοσμάς ο Αιτωλός πριν την δεύτερη περίοδο του ιεραποστολικού του έργου (1775-1776) στην Ήπειρο, Νότια Αλβανία, Δυτική Στερεά Ελλάδα.[4] Το 1800 περίπου ανοικοδομείται ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής πάνω στο αγίασμα και το 1858 το νέο καθολικό της μονής, μια τρίκλιτη, ξυλόστεγη βασιλική, που σώζεται ως τις μέρες μας:

ΙCΤΟΡΗΘΗ Ο ΘΕΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝCΕΠΤΟC ΝΑΟC EN ONOMATI THC ZΩΟΔOXOY ΠHΓHC AΡXIEΡATEYONTOC TOY ΠANIEΡOTATOY AΓIOY KAΣTORIAC KYΡ KYΡ NEOΦΥTOY TOY ΠANOCIOTATOY KAΘHΓOYMENOY ΓΕΡΑCΙΜΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ ạω (1800)[5]

Κατά τη διάρκεια των τραγικών γεγονότων του Μακεδονικού Αγώνα, η μονή προσέφερε τα μέγιστα. [6]Τον Αύγουστο του 1903 συγκεντρώθηκαν εδώ περίπου 5000 γυναικόπαιδα από τα γύρω χωριά μετά την εξέγερση του Ίλιντεν με πρωτοβουλία του τότε Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη[7] για τη προσωρινή συντήρησή τους.[8] Όμως, το φιλανθρωπικό έργο της μονής δεν σταματά εδώ, καθώς ήδη από τον 19ο αι. υπήρχε Ιερατική Σχολή και στη διάρκεια του 20ου λειτούργησε άσυλο ασθενών-απόρων ηλικιωμένων και παιδικές κατασκηνώσεις. Την δεκαετία του 1930, μετά από εισήγηση του τότε Επισκόπου Ιωακείμ Λεπτίδη, στην Ιεραρχία και αυτή με τη σειρά της στο υπουργείο εξεδόθη Βασιλικό Διάταγμα και ανέλαβε την διαχείριση της Αγ. Παρασκευής Βασιλειάδας, των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Τσούκας και Αετού Φλώρινας, του Αγ. Νικολάου Κορομηλιάς και του Αγ. Γεωργίου Επταχωρίου, ως μετόχια της. Απέκτησε από δωρεές και διαχειρίζονταν μεγάλη κτηματική και κτηνοτροφική περιουσία καλλιεργώντας ακόμα και αμπέλια, τα υπερμεγέθη βαρέλια για την αποθήκευση του κρασιού μπορεί να τα ιδεί κανείς μέχρι σήμερα. Στον Εμφύλιο πυρπολήθηκε το καθολικό και καταστράφηκαν πολλά αρχεία της πλούσιας βιβλιοθήκης, με αποτέλεσμα η μονή να εισέλθει σε μια περίοδο παρακμής με μόνο μοναχό τον γέροντα Αμβρόσιο. Από το 1987 ξεκίνησε η ανασυγκρότηση και επέκταση της μονής, που διαθέτει πλέον πλήθος παρεκκλησιών και μια αξιόλογη βιβλιοθήκη.
Παραπομπές-Σημειώσεις

↑ Άννα Κομνηνή, Αλεξιάδα, ΣΤ΄ 1
↑ Στο συναξάρι του Αγίου Νεκταρίου του εν Μελισσοτόπω αναφέρεται ως χρονολογία έλευσής του στο μοναστήρι το 1457
↑ Ε. Τζιάτζας, Η Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων Μελισσοτόπου Καστοριάς: Η ιστορία της ιδρύσεώς της, περ. Μήνες, τ. 1 και 2, 1946 «Στην πόλη της Καστοριάς ειδικότερα συναντά κανείς το γυναικείο όνομα Θεοδότη προς τιμήν της μητέρας των Αγίων Αναργύρων»
↑ Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 5, σ. 43, Εκδοτική Αθηνών 1986
↑ Νίκος Δόικος, ΚΑCΤΟΡΙΑΝΑ ΜΝΗΜΕΙΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ» σ. 66, εκδ. χρωμογραφή, 1995 ISBN 960-7690-00-1
↑ Απόστολος Βακαλόπουλος, Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα 1894-1904, εκδ. Μπαρμπουνάκη, 1986
↑ [Φάκελλος Μοναστηρίου 1903, ΑΥΕ (Αρχείον Υπουργείου Εξωτερικών)]
↑ Ίων Δραγούμης, Τετράδια του Ίλιντεν: «Εν τω μεταξύ μετά επανειλημμένας προσκλήσεις των Κλεισουριέων τη 28 Αυγούστου μετέβην δια της Ιεράς Μονής των Αγίων Αναργύρων, ήτις φιλοξενεί περί τας 5.000 ψυχάς γυναικοπαίδων εκ Τσερέσνιτσας, Μπλάτσης, Προκοπάνας,Μπομπίστης, Μοκραίνης (Βαρικό)... Ωμίλησα προς αυτούς, ανέγνωσα συγχωρητικήν ευχήν, οι δε σχηματικοί ιερείς 3 Ζαγορίτσανης, 2 Μποπίστης, 2 Μοκραίνης ζητήσαντες το έλεος της εκκλησίας και επιδείξαντες μετάνοιαν δια την αποσκίρτισιν ωρκίσθηκαν εντός του Αγίου Βήματος ότι θα μείνωσι πιστοί και αφωσιωμένοι μέχρι τάφου», σ.608, εκδ. Πετσίβα, 2000, ISBN 960-90010-3-3

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ιστορία Μονής
φωτογραφίες από το Panoramio
Συνοπτική ιστορία της Μονής από το gokastoria

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License