.
Περιφέρεια : Στερεάς Ελλάδας
Νομός : Φθιώτιδας
-- Δήμος Αταλάντης --
Ο Μεγαπλάτανος είναι χωριό του Νομού Φθιώτιδας, του Δήμου Λοκρών, που απέχει μόλις 2 χλμ από την κωμόπολη της Αταλάντης. Οι κάτοικοί ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με την γεωργία (κυρίως με την καλλιέργεια αμπελιών), αφού τα εδάφη της περιοχής είναι από τα πλέον εύφορα.
Το κλίμα είναι το πλέον ιδανικό , και οφείλεται στην πορεία του "μπουγαζιού" του Παρνασσού προς την Σκάλα.
Ιστορικά στοιχεία
Τα πρώτα δείγματα ζωής στην περιοχή του Μεγαπλατάνου, απαντώνται την Μυκηναϊκή εποχή (1600 – 1100 π.Χ. περίπου). Οι μυκηναϊκοί θαλαμωτοί τάφοι που βρέθηκαν στην θέση Σβέντζα το αποδεικνύουν.
Οι ασχολίες των κατοίκων της περιοχής, εκείνη την εποχή, ήταν κυρίως η γεωργία (σιτάρι, δημητριακά, όσπρια, ελιές, σταφύλια και παραγωγή οίνου) και η αλιεία.
Κατά την Πρωτογεωμετρική περίοδο (10ος – 8ος αιώνας π.Χ.), παρατηρείται αλλαγή στα ταφικά έθιμα των Λοκρών.
Επίσης η περιοχή δέχεται επιρροές στην τέχνη (από Αττική, Κόρινθο, Εύβοια και Θεσσαλία). Σε αυτό συνηγορούν και οι ανασκαφές που έγιναν σε γεωμετρικό νεκροταφείο στην θέση Βερύκι της Κοινότητας Μεγαπλατάνου, όπως επίσης και τα ευρήματα στην ευρύτερη περιοχή.
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Βασιλείου
Την Αρχαϊκή εποχή (700 – 480 π.Χ.), στην περιοχή του Μεγαπλατάνου (θέση Παλαιοκάστρα) βρισκόταν αρχαϊκό νεκροταφείο. Κύριες ασχολίες των κατοίκων της περιόδου αυτής ήταν γεωργία, η κτηνοτροφία (βοοειδών), η αλιεία, η αμπελουργία και η κεραμοποιία.
Στην Κλασσική εποχή (β’ τέταρτο 5ου αιώνα – 323 π.Χ.) στην περιοχή έγιναν έργα αμυντικά, όπως φρυκτωρίες, πύργοι δηλαδή για την επιτήρηση των οδικών αρτηριών και την αποστολή σημάτων κινδύνου[1].
Ο Μεγαπλάτανος εμφανίζεται ξανά, το 1806 με 1816, στις διηγήσεις του Γάλλου περιηγητή Φρανσουά Πουκεβίλ (Francois Pouqueville), με την ονομασία Σκαντέρ-Αγά (με λατινικούς χαρακτήρες: Scander-Aga) και αναφέρει ο υπήρχαν στον οικισμό τότε 6 οικογένειες που κατοικούσαν εκεί. Υπαγόταν στην διοίκηση του Καζά Ταλαντίου και πιθανότατα εκεί διέμενε ο Σκεντέρ ή (Σκαντέρ) Αγάς, προύχοντας του τόπου, απ’ τον οποίο πηρέ το όνομα του και το χωριό εκείνη την εποχή.
Κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, και πιο συγκεκριμένα στη μάχη της Αταλάντης (5-9 Νοεμβρίου 1826), ο Γάλλος φιλέλληνας Ολιβιέ Βουτιέ (Olivier Voutier) με 200 στρατιώτες, είχε καταλάβει το λόφο του Προφήτη Ηλία.
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Βασιλείου στον Μεγαπλάτανο Φθιώτιδας, Ηλίας Κ. Καρέντζος (Πληροφορία για την φωτογραφία)
Από το Μεγαπλάτανο, αναφέρεται[2]ότι συμμετείχαν 20 ένοπλοι αγωνιστές κατά τη διάρκεια του εθνικό-απελευθερωτικού αγώνα.
Το 1836 το χωριό εντάχθηκε στο Δήμο Αταλάντης. Το 1879 ο Μεγαπλάτανος είχε 335 κατοίκους και το 1889 308.
Στο σεισμό της Λοκρίδας το 1894, κατέρρευσαν κτήρια και δημιουργήθηκε χάσμα μήκους 400 μ., πλάτους 20 μ. και βάθους 8-11 μ., ενώ ευτυχώς δεν υπήρξε κανείς νεκρός.
Το 1896 οι κάτοικοι του Μεγαπλατάνου ήταν 335 και το 1907 394.
Το 1952 το χωριό είχε 536 κατοίκους. Εκείνη τη χρονιά θεμελιώθηκε ο Ιερός ναός του Αγίου Βασιλείου, ο οποίος αποπερατώθηκε το 1968.
Το 1998 η Κοινότητα Μεγαπλατάνου εντάσσεται στο Δήμο Αταλάντης.
Το 2010, βάσει του σχεδίου «Καλλικράτης» το χωριό ανήκει στο Δήμο Λοκρών.
Αρχαιολογικά Ευρήματα
Στην περιοχή του Μεγαπλατάνου τα ευρήματα προέρχονται κυρίως από νεκροταφεία υστεροελλαδικής και αρχαϊκής περιόδου. Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για θαλαμωτούς τάφους με ορθογώνια ή τετράγωνη κάτοψη, ενώ στη δεύτερη ο νεκρός ενταφιάζονταν σε συνεσταλμένη θέση μέσα σε ταφικούς πίθους.
Tα κτερίσματα ήταν καλής ποιότητας αγγεία και κάποια μικροαντικείμενα όπως χάλκινες τριχολαβίδες, δαχτυλίδια των οποίων οι άκρες καταλήγουν σε σπείρες, κωνικά σφονδύλια από στεατίτη, ένας μυκηναϊκός σφραγιδόλιθος με παράσταση σχηματοποιημένου ζώου.
Στους νότιους πρόποδες του υψώματος Προφήτης Ηλίας Μεγαπλατάνου σώζονται σε ικανοποιητικό βαθμό υπολείμματα φρυκτωρίας που ανάγονται στην κλασσική εποχή. Η φρυκτωρία είχε ως κύριο ρόλο την επιτήρηση οδικών αρτηριών και την αποστολή σημάτων κινδύνου.
Το γήπεδο ποδοσφαίρου Μεγαπλατάνου
Τουρισμός - Αξιοθέατα - Δραστηριότητες
Ο Ιερός Ναός του Προφήτη Ηλία
Το χωριό μέσα στη φύση είναι ιδανικό για ανοιξιάτικους περιπάτους, πεζοπορία και ποδηλασία. Ο επισκέπτης εκτός απ τη φύση μπορεί να απολαύσει και τα παραδοσιακά φαγητά του χωριού στις ταβέρνες που διαθέτει.
Στη βορινή πλευρά του χωριού βρίσκετα ο λόφος του Προφήτη Ηλία που στη μνήμη του, 20 Ιουλίου, το χωριό έχει το πανηγύρι του.
Στο χωρίο υπάρχει μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο που περιστασιακά λειτουργεί.
Στο δρόμο προς την Ατάλαντη βρίσκεται αρχαιολογικός χώρος νεκροταφείου.
Πηγές
Δακορώνια Φ., Κωτούλας Δ., Μπαλτά Ε. Συθιακάκη Β. Τόλιας Β. «Λοκρίδα – Ιστορία & Πολιτισμός». Εκδόσεις: Κτήμα Χατζημιχάλη.
Κακλαμάνος Ευστάθιος Ελ. 1980. «Αταλάντη 1800-1828». Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Διόσκουροι.
Μητσόπουλος Κ. 1895. «Ο μέγας της Λοκρίδος σεισμός – κατά τον Απρίλιο του 1894». Εθνικό Τυπογραφείο. Αθήνα 1895.
Πρωτόπαπας Ζήσης. 1952. «Λοκρίδα». Αθήνα 1952.
Χριστοφόρου Μάνθος Κ. 1991. «Η Οπουντία Λοκρίδα και η Αταλάντη – Μνήμες και μαρτυρίες». Μέρος 1ο. Αθήνα: Εταιρεία Ιστορικών και Λαογραφικών Ερευνών Αταλάντης (Ε.Ι.Λ.Ε.Α.).
Χριστοφόρου Μάνθος Κ. 1993. «Η Οπουντία Λοκρίδα και η Αταλάντη – Μνήμες και μαρτυρίες». Μέρος 2ο. Αθήνα: Εταιρεία Ιστορικών και Λαογραφικών Ερευνών Αταλάντης (Ε.Ι.Λ.Ε.Α.).
Χριστοφόρου Μάνθος Κ. 2001. «Χρονολόγιο Οπούντος και Αταλάντης 4000 χρόνια – εν τάχει». Έκδοση Δήμου Αταλάντης.
Υποσημειώσεις - Παραπομπές
↑ Δακορώνια Φ., Κωτούλας Δ., Μπαλτά Ε. Συθιακάκη Β. Τόλιας Β. «Λοκρίδα – Ιστορία & Πολιτισμός». Εκδόσεις: Κτήμα Χατζημιχάλη. σελ. 66.
↑ Χριστοφόρου Μάνθος Κ. 1991. «Η Οπουντία Λοκρίδα και η Αταλάντη – Μνήμες και μαρτυρίες». Μέρος 1ο. Αθήνα: Εταιρεία Ιστορικών και Λαογραφικών Ερευνών Αταλάντης (Ε.Ι.Λ.Ε.Α.). σελ. 392-393.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ιστότοπος Εξάρχου
Τ.δ. Μεγαπλατάνου -- ο Μεγαπλάτανος [ 423 ]
Νομός Φθιώτιδας: Δήμος, Κοινότητα Λαμιέων | Αγίου Γεωργίου Τυμφρηστού | Αγίου Κωνσταντίνου | Αμφίκλειας | Αταλάντης | Γοργοπόταμου | Δαφνουσίων | Δομοκού | Ελάτειας | Εχιναίων | Θεσσαλιώτιδας | Καμένων Βούρλων | Λειανοκλαδίου | Μακρακώμης | Μαλεσίνας | Μώλου | Ξυνιάδας | Οπουντίων | Πελασγίας | Σπερχειάδας | Στυλίδας | Τιθορέας | Υπάτης Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης Διοικητική διαίρεση νομού Φθιώτιδας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
