Το Λαγκαδοχώρι ήταν μικρός ορεινός οικισμός στα Κρούσια όρη, σήμερα ακατοίκητος.

Ήταν συνοικισμός (Τσιφλίκ μαχαλάς) του Παροχθίου (Χότζα μαχαλάς) της κοινότητας Ποντοκερασιάς (Παπράτ), του νομού Κιλκίς,[1] κατοικούμενος μέχρι το φθινόπωρο του 1923 από μουσουλμάνους Τούρκους. Στον συνοικισμό Τσιφλίκ εγκαταστάθηκαν το 1923, 5 - 6 οικογένειες Ποντίων προσφύγων από το χωριό Γιάτζιουλου Ρεσατιάς (Μελέτ) του ν. Σεβάστειας. (Οικογένειες Σολομών, Δημητρίου, Ιωάννη Αμανατίδη, Λεόντιου Λαζαρίδη, Σταύρου Πουρσανίδη, Λάζαρου και Αχιλλέα Αμανατίδη, Πολύκαρπου (Χάιτα) Αμανατίδη). Το 1928 μετονομάσθηκε σε Λαγκαδοχώριο.[1]

Ακατοίκητο από το 1947, εξ αιτίας των εμφύλιων πολεμικών συγκρούσεων. Σήμερα μόλις διακρίνονται ερείπια κτισμάτων, λιθόστρωτες διαβάσεις και ξηρολιθιές, της προ της εγκατάστασης των Ποντίων εποχής. Επίσης το φρεάτιο του δροσερού πόσιμου νερού και ελάχιστα από τα άλλοτε πάμπολλα οπωροφόρα δένδρα, όλων των κατηγοριών. (αχλαδιές, απιδιές, συκιές, βερυκοκιές, αμυγδαλιές, καρυδιές, αναρριχώμενα κλήματα, δαμασκηνιές, αγριομηλιές, μουσμουλιές κλπ).

Από τον συνοικισμό αυτόν έλκουν την καταγωγή ο Υφυπουργός εξωτερικών (2016), βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης εκπαιδευτικός Γιάννης Αμανατίδης, ο Δήμαρχος Κιλκίς (1990 - 1998) ιατρός Αναστάσιος Αμανατίδης, ο μηχανικός Γιάννης Σ. Αμανατίδης, ο επίσης μηχανικός Σολομών Ι. Αμανατίδης, οι νομικοί Δέσποινα Σ. Αμανατίδη, Μαρία Ι. Αμανατίδη, Μαρία Μιλτ. Αμανατίδη, ο εκπαιδευτικός Γιώργος Ι. Αμανατίδης και άλλοι κοινωνικοί παράγοντες του Κιλκίς και της Θεσσαλονίκης.

«Διοικητικές μεταβολές Οικισμών των ΟΤΑ». Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης.