Ο Κόπρος ή ή Κοπρή, ή ή Κοπρέα (αρχαία ελληνικά: Κόπρος), (ο δήμος: Κόπρου) ήταν αρχαίος οικισμός - πόλη και δήμος της Ιπποθοωντίδας (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της αρχαίας Αθήνας).
Ονομασία
Ο δήμος πήρε το όνομά του, σύμφωνα με μια εκδοχή, από τον μυθικό επώνυμο ήρωα, από την Ηλεία, τον Κοπρέα, γιο του Πέλοπα και της Ιπποδαμείας, ο οποίος φόνευσε τον Ίφιτο και στη συνέχεια κατέφυγε στο παλάτι του Ευρυσθέα στις Μυκήνες, όπου και έγινε κήρυκάς του. Ο Κοπρεύς ακολούθησε στην εκστρατεία του Ευρυσθέα, στην Αττική, η οποία διεξήχθη προς καταδίωξη των Ηρακλειδών και είτε παρέμεινε ως κάτοικος στην περιοχή του δήμου, είτε φονεύθηκε και τάφηκε εκεί.[1] Σύμφωνα επίσης με μια άλλη εκδοχή το όνομα του δήμου προήλθε από την λέξη «κόπρος», η οποία σημαίνει κοπριά και λίπασμα. Ωστόσο, ίσως η προέλευση του ονόματος δεν βρίσκεται στην προηγούμενη έννοια, αλλά, στον μύθο για τον πέμπτο άθλο του Ηρακλή, ο οποίος ακλουθώντας τις παραγγελίες του Ευρυσθέα καθάρισε τον Κόπρο του Αυγεία και πιθανώς με βάση αυτήν την έννοια θα μπορούσε να σημαίνει την ύπαρξη στην περιοχή του δήμου ενός μεγάλου σταύλου ή αχυρώνα βοοειδών.
Τοποθεσία του αρχαίου δήμου
Ο δήμος του Κόπρου, ήταν δήμος της Παραλίας. [2] Η ακριβής τοποθεσία του δήμου αυτού είναι αβέβαιη, δεν έχει προσδιορισθεί και δεν έχει ακόμα ταυτιστεί επακριβώς. Σύμφωνα με σύγχρονους ερευνητές πιθανώς βρισκόταν ανατολικά της Ελευσίνας,[3] ή σε ομώνυμη ποτάμια νησίδα, η οποία σταδιακά προσχώθηκε[4] στην περιοχή του Θριάσιου Κηφισού ή Ελευσινιακού ή Ελευσίνιου Κηφισού[5] (αρχαία ονομασία του Σαρανταπόταμου της Αττικής).
Σύμφωνα με τον ερευνητή του 18ου αιώνα Διονύσιο Σουρμελή, ο δήμος βρισκόταν στην περιοχή Κοροπήν ή προγενέστερα Τόχην, κοντά στο Πεντελικό όρος.[6] Υπάρχουν επίσης αναφορές σε σχέση με τη νησίδα Πάτροκλος και το παλαιότερο όνομά της, η οποία αναφερόταν στα αρχαία χρόνια ως Κόπρος ή Πατρόκλου Χάραξ, αλλά και την απέναντι από την νησίδα αυτή περιοχή των Λεγρενών, παραθαλάσσιου οικισμού του Δήμου Λαυρεωτικής, ο οποίος είναι χτισμένος στις ακτές του Σαρωνικού, 64 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Αθήνας και πολύ κοντά στο ακρωτήριο Σούνιο, ή σε άλλη εκδοχή με την νήσο Λέρο,[4] αλλά δεν φαίνεται, σύμφωνα με τους σύγχρονους ερευνητές κάποια από αυτές τις εκδοχές να ταυτίζονται με την περιοχή του δήμου.[2]
Η συμμετοχή του δήμου στην αρχαία Βουλή
Ο δήμος, η ύπαρξη του οποίου επιβεβαιώνεται και από διάφορες επιγραφές,[7] ως μέλος της Ιπποθοωντίδας φυλής, συμμετείχε με 2 βουλευτές στην αρχαία Βουλή των 500, κατά την πρώτη περίοδο (508 – 307/306 π.Χ.). Κατά τη δεύτερη (307/306 – 224/223 π.Χ.) και την τρίτη περίοδο (224/223 – 201/200 π.Χ.) ο δήμος αντιπροσωπευόταν επίσης με 2 βουλευτές στη Βουλή των 600. Κατά την τέταρτη (201/200 π.Χ. – 126/127) και την πέμπτη περίοδο (126/127 – 3ος αιώνας) είναι άγνωστος ο αριθμός βουλευτών–αντιπροσώπων του δήμου.
Οι κάτοικοι του Κόπρου
Ο δημότης του αρχαίου Κόπρου ονομαζόταν Κόπρειος.[8] Ο Αριστοφάνης αναφέρεται με τη λέξη «Κοπρεαίος» πιθανώς σε κάτοικο του δήμου στο έργο του «Εκκλησιάζουσες»,[9] αλλά υπήρξε ζήτημα σύγχυσης για τον Σχολιαστή του Αριστοφάνη, αν δηλαδή ο κωμικός αναφερόταν σοβαρά για τον κάτοικο του δήμου ή αν υπήρχε αστεϊσμός ή λογοπαίγνιο[10][11] του Αριστοφάνη, όπως συμβαίνει στο έργο του «Ιππείς».[12] Διαχρονικά, υπήρξε επίσης ζήτημα σύγχυσης μεταξύ των λέξεων «Κόπριος» και «Κύπριος», για διάφορες περιπτώσεις που είχαν σχέση με δημότες του δήμου αυτού, όπως η περίπτωση του Εύβουλου του Κοπρίου, γιου του Μνησιθέου,[13] του συγγραφέα του ψηφίσματος, το οποίο αναφέρεται στον «Υπέρ Κτησιφώντος περί του στεφάνου» λόγο του Δημοσθένη, ο οποίος θα έπρεπε να είναι δημότης δήμου της Αττικής για να έχει το δικαίωμα συμμετοχής, γεγονός που δεν θα μπορούσε να συμβαίνει αν ήταν Κύπριος, αλλά και η παρόμοια περίπτωση του Ξενοκλή του Κοπρείου, ο οποίος αναφέρεται στο έργο «Περί του Πύρρου κλήρου» του Ισαίου.[14][15]
Προσωπικότητες από τον Κόπρο
Υπήρξαν διάφοροι γνωστοί πολίτες από τον δήμο του Κόπρου, όπως ο βουλευτής Δεινόστρατος ο Κόπρειος, ο συντριήραρχος Δέρκιππος ο Κόπρειος, ο βουλευτής Δημήτριος ο Κόπρειος, ο Διόδωρος ο Κόπρειος γιος του Επιχάρου κ.α.[16]
Δείτε επίσης
Αρχαία Αθήνα
Ιπποθοωντίδα φυλή
Παραπομπές - σημειώσεις
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 63: [...] "Λείπεται δε ήδη να δηλωθη πώς ετυχεν ο περί ού ο λόγος δήμος να είνε εις το Πεντελικόν, και πόθεν έλαβε την ονομασίαν αυτήν• εδώ χρειάζεται, μαντεία, και εγώ τολμώ να μαντεύσω, αφού δεν έχω άλλο μέσον μαρτυρίας. Η ιστορία παρέδωκεν ημίν ότι ο Ευρυσθεύς βασιλεύς Μυκηνών καταδιώκων τους Ηρακλείδας και μαθών ότι κατέφυγον εις Αθηνας, εζήτησε παρά των Αθηναίων την απέλασιν των Ήρακλειδών εκ της Αττικης, μην επιτυχών την αίτησιν εκίνησε πόλεμον, και ήλθεν εις Μαραθώνα• όπου γενομένης μάχης, κατενικήθη ο Ευρυσθεύς και απέθανε• και την μεν κεφαλήν αυτού ο Ύλλος, ή κατ' άλλους ο Ιόλαος, αποτεμών έστειλεν εις την Αλκμήνην μητέρα του Ηρακλέους, το δε σώμα αυτού έθαψαν εις Γαργηττόν ως λέγει ο Στράβων (β. ή. §. 19) και μετ' αυτόν ο Στέφανος και ο Ησύχιος• ο Κοπρεύς ήτον ο κήρυξ του Ευρυσθέως ων εκ της Ηλείας, και φονεύσας τον Ίφιτον κατέφυγεν εις Μυκήνας παρά τω Ευρυσθεί, και διωρίσθη κήρυξ αυτού. Ο Κοπρεύς λοιπόν ακολουθών εις την κατά την Αττικήν εκστρατείαν του Ευρυσθέως, ή σωθεις αβλαβής κατώκησεν αυτόθι και απ' αυτού ωνομάσθη ο τόπος Κοπρέα και συναιρέσει Κοπρή, ως Αλωπεκέη, Αλωπεκή• ή φονευθείς και αυτός ετάφη εν τω τόπω αυτώ, και εκλήθη ο τόπος από του ονόματός του, ως και το χωρίον Σκίρον από Σκίρου μάντεως, ως περί τούτου εν τοις επομένοις ρηθήσεται". [...]
[...] "Coprus: (Κόπρος; Kópros). Attic paralia-deme of the phyle Hippothontis, with two bouleutaí. Probably identical with the synonymous (river?) island (νῆσος τῆς Ἀττικῆς, Schol. Aristoph. Equ. 899; Hsch. s.v. Κ.), but not identical with Gaiduronisi (Patroklu Charax) [1]. [2. 52; 3. 178; 4] assume that C. was located east of Eleusis". [...], Lohmann, Hans (Bochum), Coprus
John S. Traill: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 138.
[...] "Κόπρος: Αρχαίος αττικός δήμος της Ιπποθοωντίδας φυλής. Βρισκόταν στο ομώνυμο νησί, το οποίο ορισμένοι νεότεροι ιστορικοί ταυτίζουν με το σημερινό Γαϊδουρονήσι, άλλοι με τη Λέρο και άλλοι με κάποιο νησάκι που υπήρχε κοντά στην Ελευσίνα, το οποίο σταδιακά εξαφανίστηκε από τις προσχώσεις του Κηφισού. Οι κάτοικοι του Κ., οι Κόπρειοι, αναφέρονται συχνά στα έργα του Αριστοφάνη". [...], Κόπρος
Eugene Vanderpool, "New Evidence for the Location of the Attic Deme Kopros", "Hesperia": The Journal of the American School of Classical Studies at Athens, Vol. 22, No. 3 (Jul. - Sep., 1953), pp. 175-176, Published by: The American School of Classical Studies at Athens. Stable URL: New Evidence for the Location of the Attic Deme Kopros.
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 62-63: [...] "Τέλος πάντων ας έλθωμεν εις τον δήμον διά να εύρωμεν την καταγωγήν του. Οι νυν Κοροπαίοι κατώκουν πρότερον εις την μεσημβρινήν πλευράν του Πεντελικού όρους πέραν του Γαργηττού• και η κώμη αυτών ελέγετο εις αλβανικήν καταληξιν Κοπρήζα• είπομεν και άλλοτε ότι οι Αλβανοί προφέρουσιν εις την λήγουσαν την ζα συλλαβήν. π.χ. Αυλή, αυλήζα, ξυλοκέρη ξυλοκέρηζα. Η Μονή Πεντέλης ειχεν ιδιοκτήτους γαίας εις την νυν Κοροπήν, Τόχην πρότερον κάλουμένην ως προείρηται. Και επειδή όλαι σχεδόν περί το Πεντελικόν γαίαι είνε της Μονής, ο Ηγούμενος αυτής καθ' ην εποχήν ερημώθη η Αττική υπό του Βενετού Μοροζίνου, και μετά την επιστροφήν των κατοίκων εκρινε συμφέρον ν' ανταλλάξη τον τόπον μετά των Κοροπαίων• και δια να τους πείση μετεχειρίσθη και μέσα δεισιδαιμονίας, ότι εις εξ αυτών είδεν όραμα καθ' ύπνον ότι η Παναγία προστάζει τους Κοροπαίους ν' αφήσωσι το χωρίον αυτών εις την Μονην, και να μεταβώσιν εις τας κατά το Τόχι γαίας της, και εκεί να κατοικήσωσι. Και ούτω συνήλθον εις την νυν Κοροπήν ούτως ονομασθείσαν αντί Κοπρήζα κατά διόρθωσιν του τότε Μητροπολίτου, κατατάξαντες το νέον τούτο χωρίον εις τον κατάλογον των της επαρχίας Κωμών, Κωμοπόλεων, και χωρίων. Ότι δε η μετοικεσία των Κοροπαίων εγένετο ούτως ως λέγω, βεβαιούσι τούτο αυτοί οι ίδιοι, και οι νυν Μοναχοί και ο Ηγούμενος της Μονής, έχοντες την παράδοσιν ουχί πεπαλαιωμένην.". [...]
Κοπρ Attica (IG I-III), στην ιστοσελίδα: epigraphy.packhum.org
Σκαρλάτος Βυζάντιος, "Λεξικόν Επίτομον των εν τοις Ελλήσι συγγραφεύσιν απαντωμένων κυρίων ονομάτων, συντεθέν μεν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου. Εκδοθέν δε στερεοτύπως υπό Ανδρέου Κορομηλά". Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Εν Αθήναις 1852, [...] "Κόπρος (ο), δήμος της Αττ., ανήκων εις την Ιπποθοωντίδα φυλήν, (ο δημ.Κόπρειος)". [...], σελ. 94.
Αριστοφάνης, «Εκκλησιάζουσες», στιχ. 315-319: [...] "Βλέπυρος: καὶ θοἰμάτιον: ὅτε δὴ δ᾽ ἐκεῖνο ψηλαφῶν / οὐκ ἐδυνάμην εὑρεῖν, ὁ δ᾽ ἤδη τὴν θύραν / ἐπεῖχε κρούων ὁ κοπρεαῖος, λαμβάνω / τουτὶ τὸ τῆς γυναικὸς ἡμιδιπλοίδιον, / καὶ τὰς ἐκείνης Περσικὰς ὑφέλκομαι". [...]
[...] "κόπρειος: κόπρειος, -εία, -ον (Α) [κόπρος (Ι)]. 1. ρυπαρός, αηδής, βρομιάρης, κοπρίτης. 2. (το αρσ. πληθ. ως κύριο όν.) οἱ Κόπρειοι κωμικό λογοπαίγνιο για τους κατοίκους τού δήμου τής Αττικής Κόπρος («τοῡτ' εἶπεν ἀνὴρ Κόπρειος», Αριστοφ.)". [...] κόπρειος
Αριστοφάνης, «Ιππείς», στιχ. 399: [...] "Αλλαντοπώλης: κοπροφορήσω σ' εἰ λαλήσεις". [...]
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 60: [...] "Χάρις εις τον συλλογέα και εκδότην των Ελληνικών επιγραφών πολυμαθέστατον Βοίκιον. Εις τας υπ' αρ. 145, 172, 281 επιγραφάς του ά. τόμου, και εις την 149 του β' τόμου σελ. 904 ευρίσκονται οι δημόται μόνον γεγραμμένοι Κόπρειοι χωρίς να μνημονεύεται και το όνομα του δήμου. Εκ του δημοτικού ονόματος Κόπρειος είκασαν τινές ότι ο δήμος εκαλείτο Κόπρος• ημείς όμως δεν παραδεχόμεθα τούτο ως βέβαιον διότι πιθανότερον είνε το Κοπρή, ή Κοπρέα εις αποφυγήν της δυσαρέστου φωνής Κόπρος• μάλιστα δε πιθανολογείται τούτο εκ του Αριστοφανείου τούτου ονόματος. «Κοπρεαίος» (Εκκλ. ς• 317) «... οδ' ήδη την θύραν επείχε κρούων, ο Κοπρεαίος»• ομοίως ως το Ιτέα Ίτεαίος- ο δε Σχολιαστης του Αριστοφάνους διασαφίζει έτι μάλλον λέγων, «ως από δημου λέγει τούτο»• ενταύθα όμως ο Κωμικός εννοεί μεταφορικώς τον κοπρολόγον. Ή λοιπόν εκαλείτο ο δήμος Κοπρή, και ο δημότης Κόπρειος ή Κόπριος, ως Εκάλη, Εκάλειος, ή Κοπρέα, και ο δημότης Κοπρεαίος και Κόπρειος• πριν λοιπόν γένωσι γνωσται αι ανωτέρω μνημονευθείσαι επιγραφαί, πάντες παρεδέχοντο ως ορθήν την εξήγησιν των Σχολιαστών του Αριστοφάνους ερμηνευόντων τον Κόπρειον δημότην εις κοπρολόγον ή κοπρίτην (όρα Ιππ. ς. 399) εν ω το πνεύμα του Κωμικού δεν είνε να καλέση απ' ευθείας τον άνδρα Κοπρολόγον, συνειθισμένος ων μάλιστα να κάμνη χρήσιν των εμμέσων ως χαριέντων, και ουχί των αμέσων των άχαρι και αφυές εμφαινόντων. Ιδού ο στίχος του Αριστοφάνους πόρρω της κοπρολογίας πεποιημένος• «Νη τον Ποσειδώ, και προς εμέ τούτ' είπ' ανήρ Κόπρειος» ο στίχος ούτος προφέρεται από του δήμου των Αθηναίων, λαλούντος σοβαρώς και ουχί κοπρολογούντος. Άρα ο Κόπρειος ούτος είνε ο δημότης της Κοπρής• και του λοιπού ας απορριφθή η κοπρολόγος ερμηνεία των Σχολιαστών του Αριστοφάνους, και ας αποκατασταθή ο δημότης της Κοπρής• ". [...]
Δημοσθένης, «Ὑπὲρ Κτησιφῶντος περὶ τοῦ Στεφάνου», 73: [...] "φέρε δ᾽ αὐτὰ τὰ ψηφίσματα καὶ τὴν ἐπιστολὴν τὴν τοῦ Φιλίππου, καὶ λέγ᾽ ἐφεξῆς• ἀπὸ γὰρ τούτων τίς τίνος αἴτιός ἐστι γενήσεται φανερόν.Ψήφισμαἐπὶ ἄρχοντος Νεοκλέους, μηνὸς βοηδρομιῶνος, ἐκκλησία σύγκλητος ὑπὸ στρατηγῶν, Εὔβουλος Μνησιθέου Κόπριος εἶπεν•" [...]
Ισαίος, «Περί του Πύρρου κλήρου», παρ. 2: [...] "τελευτήσαντος δὲ τοῦ ἀδελφοῦ πέρυσιν, ὑπερβᾶσα τὸν τελευταῖον κληρονόμον, γνησία θυγάτηρ τοῦ ἡμετέρου θείου ἥκει φάσκουσα εἶναι Φίλη, καὶ κύριος Ξενοκλῆς Κόπρειος τοῦ Πύρρου κλήρου λαχεῖν τὴν λῆξιν ἠξίωσεν, ὃς τετελεύτηκε πλείω ἢ εἴκοσιν ἔτη, τρία τάλαντα τίμημα τῷ κλήρῳ ἐπιγραψάμενος". [...]
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 61-62: [...] "προσέτι ας έπανέλθη εις την φυσικήν του κατάστασιν και ο Μνησιθέου Εύβουλος Κόπριος, ο γράψας το ψήφισμα το αναφερόμενον εις τον περί Στεφάνου λόγον του Δημοσθένους (κ. λς'.), τον οποίον οι καλοί διορθωταί δι' άγνοιαν του δήμου Κοπρής εκάλεσαν Κύπριον. Ιδού το νυν φερόμενον του Δημοσθένους «Εκκλησίας συγκλήτου υπό των Στρατηγών συναχθείσης, Εύβουλος Μνησιθέου Κύπριος είπεν». Επειδή Κύπριος, ήτοι ο εκ Κύπρου της νήσου δεν ηδύνατο να γράψη ψήφισμα, ουδέ να εκκλησιάση εις τον δήμον των Αθηναίων, εσοφίσθη ο Σχολιαστης να λύση την απορίαν, και γράψας τον Κόπριον Κύπριον, είπεν ότι υπάρχει νήσος της Αττικής Κύπρος καλουμένη• (όρ. εν Ιππ. στίχ. 399 Σχολ. Αριστοφ.). Αλλά κανένας των γεωγράφων ουδέ των Συγγραφέων μνημονεύει Κύπρον νήσον της Αττικής. Εις τοιαύτα λάθη περιπίπτουσιν οι νεώτεροι διορθωταί των κειμένων των Ελλήνων Συγγραφέων δι' έλλειψιν έγγράφων οδηγιών, καθώς ο ναύτης χάνει την πορείαν του εις ευρύ πέλαγος άνευ πυξίδος. Με πολύ θάρρος ας διορθωθή και ο Ξενοκλής Κύπριος του Ίσαίου ρήτορος εν τω υπέρ του Πύρρου κλήρου λόγω, κ. ά. §. 2, και ας αποκατασταθεί εις την γνησιότητα της δημοτικής καταγωγής του ο προ πολλών χρόνων συληθείς, και μέχρι τούδε κρατούμενος υπό των Κυπρίων Ξενοκλής ο Κόπριος, διότι ούτος ην Αθηναίος, και ουχί Κύπριος". [...]
Δημότες του Κόπρου Αρχειοθετήθηκε 2019-04-04 στο Wayback Machine.. Αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί στον τόπο (Place): KOPREIOS (στα κεφαλαία αγγλικά), στις ιστοσελίδες: empressattica.com και atheniansproject.com του Προγράμματος «Αθηναίοι» = Athenians Project
Πηγές – βιβλιογραφία
Πρωτογενείς πηγές
Αριστοφάνης, «Εκκλησιάζουσες», στιχ. 315-319.
Αριστοφάνης, «Ιππείς», στιχ. 399.
Δημοσθένης, «Υπέρ Κτησιφώντος περί του στεφάνου», 73.
Ισαίος, «Περί του Πύρρου κλήρου», παρ. 2.
Ελληνικές επιγραφές - IG Κοπρ Attica (IG I-III).
Δευτερογενείς πηγές
Coprus, στην ιστοσελίδα: referenceworks.brillonline.com,
John S. Traill: The political organization of Attica: a study of the demes, trittyes, and phylai, and their representation in the Athenian Council, “Attica”. (21 with n. 26bis, 52, 69, 111 no. 74, table 8.). Princeton: American School of Classical Studies at Athens (ASCSA), 1975, ISBN 978-0-87661-514-0
John S. Traill: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 138.
Peter Siewert, "Die Trittyen Attikas und die Heeresreform des Kleisthenes", C.H. Beck, München 1982, ISBN 3406080634, ISBN 9783406080630
Eugene Vanderpool, "New Evidence for the Location of the Attic Deme Kopros", "Hesperia": The Journal of the American School of Classical Studies at Athens, Vol. 22, No. 3 (Jul. - Sep., 1953), pp. 175-176, Published by: The American School of Classical Studies at Athens. Stable URL: New Evidence for the Location of the Attic Deme Kopros.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
«Kopros». www.ancientworlds.net. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2015.[νεκρός σύνδεσμος]
Δήμος Ελευσίνας, στην ιστοσελίδα: www.elefsina.gr του Δήμου Ελευσίνας.
Traill, J. «Places: 579989 (Kopros)». Pleiades. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2017.
Kopros, E Eleusis, στις ιστοσελίδες: http://imperium.ahlfeldt.se & https://web.archive.org/web/20170808012018/http://dare.ht.lu.se/, Ψηφιακός Άτλας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ("Digital Atlas of the Roman Empire", Johan Ahlfeldt, Department of Archaeology and Ancient History, Lund University, Sweden), Πανεπιστήμιο Λουντ, Λουντ, Σουηδία, πρόγραμμα: Pelagios.
Kopros, στην ιστοσελίδα: ASCSA Digital Collections και https://web.archive.org/web/20170422162836/http://www.ascsa.edu.gr/ της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.
Kopros[νεκρός σύνδεσμος], Lexicon of Greek Personal Names (LGPN).
Kopros, Attic Inscriptions Online.
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
