Ο Κηττός ή οι Κηττοί (αρχαία ελληνικά: Κηττός), (ο δήμος: Κηττού) ήταν αρχαίος οικισμός - πόλη και δήμος της Λεοντίδας (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της αρχαίας Αθήνας).
Ονομασία
Ο δήμος πήρε το όνομά του είτε:
Από τον μυθικό επώνυμο ήρωα Κητέα, ο οποίος σύμφωνα με μια εκδοχή ήταν ένας από τους 50 γιους του Λυκάονα και πατέρας της Καλλιστούς. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή ήταν γιος του Παρθίωνα και της Ορσιλόχης, πατέρας της Μεγιστούς και πιθανώς επώνυμος ήρωας των Κητείων, οι οποίοι ήταν κάτοικοι της Τευθρανίας στην Μικρά Ασία.[1]
Από την Κητώ, η οποία ήταν δευτερεύουσα θαλάσσια θεότητα, κατά μια εκδοχή κόρη του Πόντου και της Γαίας και είχε αδέλφια της τον Νηρέα, τον Φόρκυ, τον Θαύμα και την Ευρυβία και κατά μια άλλη εκδοχή ήταν μια από τις 50 ή περισσότερες θυγατέρες του Νηρέα και της Δωρίδος, οι οποίες ήταν γνωστές και ως Νηρηίδες.[2]
Τοποθεσία του αρχαίου δήμου
Ο δήμος του Κηττού, ήταν δήμος του άστεως ή των Μεσογείων.[3] Η τοποθεσία του δήμου αυτού παραμένει άγνωστη και δεν έχει ακόμα ταυτιστεί επακριβώς με κάποια σημερινή περιοχή, αλλά σύμφωνα με τους ερευνητές υποτίθεται ότι ήταν κοντά στο Δαφνί,[4] το οποίο υπάγεται στον Δήμο Χαϊδαρίου ή βορειοανατολικά του Μενιδίου.
Σύμφωνα τον ερευνητή του 19ου αιώνα Διονύσιο Σουρμελή, ο δήμος βρισκόταν μεταξύ των Λαμπρικών και του Κορωπίου, στην τοποθεσία την οποία ανέφεραν τότε ως το Κήτσι, θεωρώντας ότι η παραλλαγή της ονομασίας (γράμμα τ σε σ και αναβιβασμός τόνου) δεν φέρνει καμιά αμφιβολία για την ταυτότητα του δήμου. Αυτή η υπόθεση πάντως δεν δείχνει να ισχύει σήμερα καθώς, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, στις περιοχές Κίτσι και Θήτι, οι οποίες βρίσκονται στο νότιο τμήμα της περιφέρειας του σημερινού Δήμου Κρωπίας, τοποθετείται ο αρχαίος δήμος των Λαμπτρών Υπένερθεν, δηλαδή των παραλίων Λαμπτρών.[5]
Η συμμετοχή του δήμου στην αρχαία Βουλή
Ο δήμος, η ύπαρξη του οποίου επιβεβαιώνεται και από διάφορες επιγραφές,[6] ως μέλος της Λεοντίδας φυλής, συμμετείχε με 3 βουλευτές στην αρχαία Βουλή των 500, κατά την πρώτη περίοδο (508 – 307/306 π.Χ.). Κατά τη δεύτερη (307/306 – 224/223 π.Χ.) και την τρίτη περίοδο (224/223 – 201/200 π.Χ.) ο δήμος αντιπροσωπευόταν με 3 ή 4 βουλευτές στη Βουλή των 600. Κατά την τέταρτη (201/200 π.Χ. – 126/127) και την πέμπτη περίοδο (126/127 – 3ος αιώνας) είναι άγνωστος ο αριθμός βουλευτών–αντιπροσώπων του δήμου.
Οι κάτοικοι του Κηττού
Ο δημότης του αρχαίου Κηττού ονομαζόταν Κήττιος.[7]
Προσωπικότητες από τον Κηττό
Υπήρξαν διάφοροι γνωστοί πολίτες από τον δήμο του Κηττού, όπως ο Γλαύκων ο Κήττιος πατέρας του Ευτύχου, ο κληρούχος Δήμαρχος ο Κήττιος, ο βουλευτής Δημόφιλος ο Κήττιος, ο θεσμοθέτης Δρωπίδης ο Κήττιος κ.α.[8] Από τους πλέον γνωστούς, οι οποίοι είχαν κάποιου είδους σχέση με το δήμο ή την περιοχή του ήταν επίσης οι:
Εύβουλος, γεννήθηκε τον τέταρτο αιώνα π.Χ., (είχε ενταχθεί στον δήμο).[9]
Δείτε επίσης
Αρχαία Αθήνα
Λεοντίδα φυλή
Παραπομπές - σημειώσεις
[...] "Κητέας: Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν βασιλιάς των Αρκάδων, γιος του Παρθίωνα και της Ορσιλόχης ή Αρχιλόχης. Παντρεύτηκε τη Στίλβη, από την οποία είχε αποκτήσει την Καλλιστώ. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, ήταν ένας από τους πενήντα γιους του Λυκάονα, πατέρας της Μεγιστούς και ίσως επώνυμος ήρωας των Κητείων, κατοίκων της Τευθρανίας στη Μικρά Ασία". [...], Κητέας
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 52: [...] "Κηττοί, ο δημότης Κήττιος• ωνομάσθησαν δε ή από του Κητέως, υιού του Λυκάονος και πατρός της Καλλιστούς, ή από της Κητούς θυγατρός του Νηρέως και της Δωρίδος. Κείται δε ο δήμος ούτος μεταξύ Λαμπρικών και Κοροπής, και ονομάζεται Κήτσι ουδετέρως. η παραλλαγή του ενός γράμματος τ εις σ, και ο αναβιβασμός του τόνου δεν είνε τοιαύτα, ώστε να δίδωσιν αμφιβολίαν περί της ταυτότητος του δήμου. Και ο δήμος ούτος ερημώθη, και μέχρι τούδε μένει ακατοίκητος, καλλιεργείται δε υπό των Κοροπαίων.". [...]
[...] "Cettus: (Κηττός; Kēttós). Attic asty [2] or mesogeia deme [3] of the phyle Leontis, three (four) bouleutaí. Inscriptions confirm neither the location near Daphni [2] nor the one in the region north-east of Menidi [3. 174f.]". [...], Lohmann, Hans (Bochum), Cettus
John S. Traill: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 132.
Ελένη Ανδρίκου, Κερασία Ντούνη, "Κίτσι - Θήτι Κορωπίου: Το παρόν και το μέλλον ενός αρχαίου δήμου, (pdf) Πρακτικά ΙΒ’ Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine., από την ΙΒ’ Επιστημονική Συνάντηση (εκδ. Καλύβια Θορικού 2008), σελ. 363-385, στην ιστοσελίδα: www.emena.gr της Εταιρείας Μελετών Νοτιοανατολής Αττικής (ΕΜΝΑ), σελ. 363.
Κηττ Attica (IG I-III), στην ιστοσελίδα: epigraphy.packhum.org
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834.Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Wörterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Κηττοί, δήμος της Αττικής, εκ της Λεοντίδος φυλής (Κάτοικ. Κήττιος)". [...], σελ. 206.
Δημότες του Κηττού Αρχειοθετήθηκε 2019-04-04 στο Wayback Machine.. Αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί στον τόπο (Place): KHTTIOS (στα κεφαλαία αγγλικά), στις ιστοσελίδες: empressattica.com και atheniansproject.com του Προγράμματος «Αθηναίοι» = Athenians Project
Κωνσταντίνος Ασώπιος, "Ιστορία των Ελλήνων ποιητών και συγγραφέων: κατά χρονολογικήν και ειδογραφικήν σειράν και εν αλφαβητικοίς πίναξιν", υπό Κ. Ασωπίου, Τόμος Πρώτος (Α-Ζ) - άλλος τόμος δεν εκδόθηκε. Εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1850 και Ἱστορια των Ἑλληνων ποιητων και συγγραφεων κατα χρονολογικην και εἰδογραφικην σειραν και ἐν ἀλφαβητικοις πιναξιν, etc, Konstantinos ASOPIOS, Τόμος 1, 1850, σελ. 380: [...] Εύβουλος ο Κωμικός. 9. 36. 72 (ά, σ.). - (Το περί του κωμικού τούτου άρθρον του Σουΐδα έχει ούτως: «Εύβουλος Κήττιος, Αθηναίος, υιός Ευφράνορος, κωμικός. Εδίδαξε δράματα ρδ'. Ην δε κατά την ρά ολυμπιάδα, μεθόριος της μέσης κωμωδίας και της παλαιάς.» Αντί Κήττιος, ο Μενάγιος (εις Δ. Λ. Β', 60) διώρθου Σφήττιος, συναινούντος και Κυστέρου του εκδότου του Σουΐδα, αποδοκιμάζοντος δέ του Τουπίου και αμφοτέρους πλάνης έλέγχοντας. Ηθελεν εικάσει τις ότι η διόρθωσις αύτη εγίνετο ότε, ούπω γνωριζομένων καλώς των δήμων της Αττικής, ευρίσκετο πιθανώτερον το γνωστότερον Σφήττιος. Και όμως παρ' αυτώ τω Σουϊδα λέγεται Κηττοί δήμος της Λεοντίδος φυλής. Ούτω και παρ’ Αρποκρατίων και παρά Φωτίω εν Λεξικώ. Είναι δε το Κηττοί πληθυντικόν του Κηττός, καθ' ο είναι και το Σφηττός, της Ακαμαντίδος φυλής δήμος (Ίδε die Demen von At tica, etc. von L. Ross. Ηalle, 1846)". [...]
Πηγές – βιβλιογραφία
Πρωτογενείς πηγές
Ελληνικές επιγραφές - IG Κηττ Attica (IG I-III).
Δευτερογενείς πηγές
Cettus, στην ιστοσελίδα: referenceworks.brillonline.com,
John S. Traill:: The political organization of Attica: a study of the demes, trittyes, and phylai, and their representation in the Athenian Council,“Attica”. (18, 43, 62, 68, 110 no. 66, table 4.). Princeton: American School of Classical Studies at Athens (ASCSA), 1975, ISBN 978-0-87661-514-0
John S. Traill: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 81 fn. 7, 130.
Peter Siewert, "Die Trittyen Attikas und die Heeresreform des Kleisthenes", C.H. Beck, München 1982, ISBN 3406080634, ISBN 9783406080630
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
«Kettos». www.ancientworlds.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2015.
Δήμος Χαϊδαρίου, στην ιστοσελίδα: www.haidari.gr του Δήμου Χαϊδαρίου.
Traill, J. «Places: 579978 (Kettos?)». Pleiades. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2017.
Kettos?, Daphni, στις ιστοσελίδες: http://imperium.ahlfeldt.se & https://web.archive.org/web/20170808012018/http://dare.ht.lu.se/, Ψηφιακός Άτλας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ("Digital Atlas of the Roman Empire", Johan Ahlfeldt, Department of Archaeology and Ancient History, Lund University, Sweden), Πανεπιστήμιο Λουντ, Λουντ, Σουηδία, πρόγραμμα: Pelagios.
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
