Καλυδώνα (Καλυδών στα αρχαία ελληνικά) είναι το όνομα αρχαίας πόλης της Αιτωλίας πλησίον της δυτικής όχθης του Εύηνου ποταμού, περίπου 11 χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα (Πατραϊκός κόλπος). Τα ερείπια της πόλης βρίσκονται δυτικά του Ευηνοχωρίου, στους χαμηλούς λόφους "Κούρταγα", και υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες της παράλιας ζώνης της αρχαίας Αιτωλίας. Ήταν κτισμένη σε στρατηγικής σημασίας τοποθεσία καθώς από τη στεριά έλεγχε τις οδούς από την Ήπειρο στη Ναύπακτο ενώ με το λιμάνι που διέθετε κοντά στο σημερινό Κρυονέρι τον θαλάσσιο δρόμο από την Αδριατική και το Ιόνιο προς τη Ναύπακτο[1]. Δίνει το όνομά της και στην σήραγγα της Καλυδώνας της Ιόνιας Οδού, που περνάει κοντά και βόρεια από τα ερείπια της αρχαίας πόλης, ενώ νότια περνάει η ΕΟ Ρίου - Αγρινίου.
Ιστορία
Την πόλη, σύμφωνα με τη μυθολογία, ίδρυσε ο Καλυδών, γιος του Αιτωλού και της Προνόης[2]. Η πρώτη πηγή για την ύπαρξη της πόλης είναι ο Όμηρος ο οποίος την αναφέρει ως «πετρήεσσα» στη Ιλιάδα και την συμπεριλαμβάνει στον κατάλογο των πλοίων που έλαβαν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο μαζί με τέσσερις πόλεις (Πλευρώνα, Ώλενο, Πυλήνη, Χαλκίδα) και 40 πλοία με αρχηγό τον Αιτωλό βασιλιά Θόα[3]. Κατά τους Πελοποννησιακούς πολέμους η Καλυδών διατήρησε για ένα διάστημα την αυτονομία της. Το 390 π.Χ. προσχώρησε στην ένωση των αχαϊκών πόλεων αλλά τελικά υποτάχθηκε στους Αιτωλούς. Στη διάρκεια του πολέμου των Αιτωλών με τους Μακεδόνες η πόλη καταστράφηκε από τον Φίλιππο τον Ε΄. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος, μετά την ίδρυση της Νικόπολης, υποχρέωσε τους κατοίκους της Καλυδώνας να μετακομίσουν. Όλοι οι καλλιτεχνικοί θησαυροί της πόλης μεταφέρθηκαν στην Πάτρα.[2]
Καλυδώνιος κάπρος
Με την πόλη συνδέεται και ο σχετικός μύθος για τον Καλυδώνιο κάπρο.[4] Ο Καλυδώνιος Κάπρος στάλθηκε στην πόλη από τη θεά Άρτεμη για να εκδικηθεί τον βασιλιά Οινέα, που πρόσφερε θυσία σε όλους τους Θεούς πλην εκείνης. Η χώρα υπέφερε από τις καταστροφές, που προξενούσε ο κάπρος και ο Μελέαγρος, γιος του Οινέα και της Αλθαίας, προσκάλεσε όλους τους ήρωες της αρχαιότητας μαζί και την Αταλάντη, κόρη του Αρκάδα Σχοινέα, στο κυνήγι του Κάπρου. Το έπαθλο για τον νικητή ήταν το δέρμα και το κεφάλι του θηρίου. Το πρώτο χτύπημα ο κάπρος το δέχτηκε από την Αταλάντη αλλά κατασπάραξε τον Υλέα και τον Αγκαίο, πριν τον εξοντώσει ο Μελέαγρος. Το έπαθλο τελικά δόθηκε στην Αταλάντη, πράγμα που δυσαρέστησε τους υπόλοιπους ήρωες. Τότε οι αδελφοί της μητέρας του Μελέαγρου της αφαίρεσαν το έπαθλο. Ο Μελέαγρος θύμωσε με αυτή τους την ενέργεια και σκότωσε τους θείους του, επιστρέφοντας το έπαθλο στην Αταλάντη.
Παραπομπές
[https://web.archive.org/web/20160417130210/http://www.diazoma.gr/200-Stuff-03-Diazoma/Page_04-04-009_Kalidona.pdf "Αρχαία Καλυδώνα" - Δρ. Ολυμπία Βικάτου Αρχαιολόγος, Προϊσταμένη της ΛΣΤ΄ Ε.Π.Κ.Α. Μεσολογγίου]. Ευηνοχώρι, 29 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-17.
Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Calydon» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
''Αἰτωλῶν δ᾽ ἡγεῖτο Θόας Ἀνδραίμονος υἱός, οἳ Πλευρῶν᾽ ἐνέμοντο καὶ Ὤλενον ἠδὲ Πυλήνην Χαλκίδα τ᾽ ἀγχίαλον Καλυδῶνά τε πετρήεσσαν· 640 οὐ γὰρ ἔτ᾽ Οἰνῆος μεγαλήτορος υἱέες ἦσαν, οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔτ᾽ αὐτὸς ἔην, θάνε δὲ ξανθὸς Μελέαγρος·τῷ δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐτέταλτο ἀνασσέμεν Αἰτωλοῖσι·τῷ δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.'' - Ιλιάδα, Β, 638-640
Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη 1. 8. 2.
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
