Επτάνησος Πολιτεία 1800 - 1807

Η Επτάνησος Πολιτεία (Ιταλικά: Repubblica Settinsulare) , υπήρξε από τις 21 Μαρτίου 1800 έως τις 8 Ιουλίου 1807. Ήταν το πρώτο Ελληνικό κρατίδιο που δημιουργήθηκε τρεισήμισι αιώνες μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς το 1453.

Με την συνθήκη του Καμποφόρμιο στις 17 Οκτωβρίου 1797 και την διάλυση της Δημοκρατίας της Βενετίας τα Επτάνησα παραχωρήθηκαν στην Γαλλία, τερματίζοντας έτσι την μακραίωνη κατοχή τους από την Γαληνότατη. Η Γαλλική κατοχή διήρκεσε μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου 1799, οπότε ο ενωμένος Ρώσο-Τουρκικός στόλος συμπλήρωσε την κατάληψη των Επτανήσων που είχε ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο του 1798. Μετά από μακρόχρονες προτάσεις , συζητήσεις και αντιρρήσεις των Αυλών Ρωσίας και Τουρκίας υπογράφτηκε στην Κωνσταντινούπολη Συνθήκη στις 21 Μαρτίου 1800, στην οποία αποφασίστηκε η αυτονόμηση της Επτανήσου Πολιτείας, υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης και η ανάθεση της προστασίας των Θρησκευτικών δικαιωμάτων των κατοίκων της, στον Αυτοκράτορα της Ρωσίας.

Την Επτάνησο Πολιτεία αποτελούσαν τα νησιά του Ιονίου Πελάγους : Κέρκυρα Παξοί Λευκάδα Ιθάκη Κεφαλονιά Ζάκυνθος Κύθηρα και τα μικρότερα νησιά γύρω τους.

Το Σύνταγμα που καταρτίστηκε στην Κωνσταντινούπολη και έγινε αποδεκτό από τον Σουλτάνο ονομάστηκε Βυζαντινό και ήταν ολιγαρχικό, παραχωρώντας όλη την εξουσία στις κληρονομικές αρχοντικές οικογένειες των νησιών, αυτές που ήταν καταχωρημένες στην Χρυσόβιβλο Libro d’oro τα τελευταία χρόνια της Βενετοκρατίας.



Πηγές

«Ιστορία της Ζακύνθου», Λεωνίδας Χ. Ζώης, Αθήνα 1955

Επτάνησα

Κύρια νησιά

Κέρκυρα | Παξοί | Λευκάδα | Ιθάκη | Κεφαλονιά | Ζάκυνθος | Κύθηρα

Δευτερεύοντα νησιά

Αντικύθηρα | Ερεικούσσα | Κάλαμος | Καστός | Μεγανήσι | Οθωνοί | Στροφάδες