Το Πομπείο ήταν μεγάλο οικοδόμημα της αρχαίας Αθήνας που βρίσκονταν μεταξύ του Διπύλου και της Ιερής πύλης, δυτικά της αρχαίας αγοράς, πρώτο οικοδόμημα του έσω Κεραμεικού.

Στο Πομπείο φυλάσσονταν όλα τα απαραίτητα πράγματα γα τη διεξαγωγή των διαφόρων πομπών που γίνονταν κατ΄ έτος και σε διάφορα άλλα χρονικά διαστήματα. Ο Leake και ο Müller υποστήριξαν την άποψη μελετώντας τα κείμενα του Παυσανία ότι εξυπηρετούσε μόνο τα Παναθήναια ενώ ο Forchhammer και άλλοι θεωρούν ότι ο Παυσανίας υπονοεί τα Ελευσίνια. Κατά τον Φιλόχωρο στο κτίσμα αυτό φυλάσσονταν χρυσά και αργυρά δοχεία ονομαζόμενα "πομπεία" που χρησιμοποιούνταν στις πομπές. Ο δε Διογένης ο Λαέρτιος και ο Πλούταρχος αναφέρουν ότι το Πομπείο το κοσμούσαν αγάλματα όπως το χάλκινο άγαλμα του Σωκράτη αλλά και πολλές ζωγραφιές σε μία από τις οποίες εικονιζόταν ο Ισοκράτης καθώς και άλλες κωμικών ποιητών.

Ένα μέρος του κτιρίου, αποτελούσε στοά ανοικτή στο κοινό. Ο Διογένης ο Κυνικός φαίνεται πως είχε περάσει κάποιο χρόνο του τόσο μέσα στο Πομπείο, όσο και στη Στοά του Διός. Όπως αναφέρει μάλιστα και ο Δημοσθένης σε κάποια σιτοδεία, στο Πομπείο διανέμονταν σίτος και αλεύρι, που αυτό φανερώνει πως ίσως κάποιο μέρος του ήταν σιταποθήκη για πώληση σιτάλευρου στο λαό σε χαμηλότερη τιμή.

Σημειώνεται ότι το Πομπείο ήταν το μόνο κτίριο του Έσω Κεραμεικού όπως σημειώνει ο Παυσανίας και του οποίου η ταυτότητα της θέσης του εξακριβώθηκε το 1861 από τις έρευνες της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Αργότερα με τις ανασκαφές του Κεραμεικού από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών αποκαλύφθηκαν τα θεμέλια και η στρώση του που έχει μήκος 50 μέτρα και πλάτος 24 μέτρα το οποίο έφερε τρία κλίτη ή πτέρυγες. Στη δεκαετία του 1950 αναφάνηκε σε σημείο του νότιου τοίχου η επιγραφή της εικόνας του ποιητή Μενάνδρου.
Πηγές

"Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη" τ.ΙΔ΄, σ.226.