Η Πέλλα αναφέρεται αργότερα από τον Πολύβιο και τον Λίβιο ως η έδρα του βασιλείου του Φίλιππου Ε' και του Περσέα του Μακεδώνα κατά τους Μακεδονικούς πολέμους . Ο Λίβιος μας δίνει τη μόνη περιγραφή της πόλης , όπως την είδε ο Ρωμαίος Λούκιος Αιμίλιος Παύλος ο Μακεδονικός , νικητής της Μάχης της Πύδνας:

"...και αυτός είδε ότι δεν επελέγη άδικα σαν θέση βασιλικής κατοικίας . Είναι τοποθετημένη στη νοτιο-δυτική πλαγιά ενός λόφου και περιβάλεται από βάλτο πολύ βαθύ για να διασχισθεί με τα πόδια χειμώνα-καλοκαίρι . Η ακρόπολη , η οποία είναι κοντά στη πόλη , βρίσκεται μέσα στο βάλτο και εξέχει σαν νησί , είναι δε χτισμένη πάνω σε γιγαντιαία θεμέλεια που αντέχουν τείχη πάνω τους και προστατεύουν από την εισχώρηση των υδάτων της λίμνης . Από μακριά φαίνεται σα να είναι συνέχεια του τείχους της πόλης , αλλά στην πραγματικότητα είναι ξεχωριστή και ανάμεσα στα δύο τείχη υπάρχει ένα κανάλι . Η ακρόπολη ενώνεται με την πόλη με μια γέφυρα , έτσι αποκόπτονται όλες οι πλευρές πρόσβασης για έναν εξωτερικό εχθρό και αν ο βασιλιάς φυλακίσει κάποιον εκεί δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής εκτός από τη γέφυρα , η οποία φυλάσεται εύκολα ."

Στη ρωμαική επαρχία της Μακεδονίας η Πέλλα ήταν πρωτεύουσα του τρίτου διαμερίσματος και πιθανώς η έδρα του Ρωμαίου κυβερνήτη . Από την Πέλλα διερχώταν η Εγνατία οδός και ήταν σημαντικός σταθμός μεταξύ Δυρράχειου και Θεσσαλονίκης . Ο Κικέρων έμεινε εκεί το 58 πΧ αλλά η θέση του επάρχου την εποχή εκείνη είχε μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη .

Η πόλη έπεσε σε παρακμή για άγνωστους λόγους (μάλλον λόγω σεισμού) προς το τέλος του 1ου πΧ αιώνα .