.
Το καβάδι είναι μακρύ ένδυμα το οποίο είναι ανοικτό κατακόρυφα ή σταυρωτό. Τα μανίκια του ποικίλλουν, άλλοτε είναι στενά και άλλοτε πλατιά. Φοριόταν κατά τα παλιότερα χρόνια, συνήθως πάνω από τη βράκα και το πουκάμισο και ήταν φτιαγμένο από ριγωτό βαμβακερό ή στολισμένο με χρυσάφι ύφασμα. Συνοδευόταν από ένα εξωτερικό ύφασμα το οποίο διέφερε ανάλογα με το μέρος ( π.χ. συνοδευόταν από τζουμπέ στην Αθήνα, πιρπιρί στα Ιωάννινα, γιλέκο στην Κερασούντα του Πόντου, τσόχα στη Λιούντζη της Βόρειας Ηπείρου, σαγιά στους Σοφάδες της Θεσσαλίας κλπ ).[1][2]
Το καβάδι, αν και ανατολίτικης προέλευσης, εισήχθη στον ελλαδικό και μικρασιατικό χώρο από τη βυζαντινή περίοδο και κατά το παρελθόν ενσωματώθηκε στις παραδοσιακές ενδυμασίες αρκετών περιοχών, όπως στα Δωδεκάνησα, στην Αττική, στη Μακεδονία, στον Πόντο, στην Καππαδοκία κλπ.[1][3][4][5][6] Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις όπως στην Κάλυμνο, η τοπική παραδοσιακή ενδυμασία έπαιρνε το όνομά της από τον συγκεκριμένο επενδύτη.[7]
Παραπομπές
Ελληνικές Φορεσιές, Συλλογή Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, β' έκδοση, Αθήνα 2005, σελ. XXVII - XXVIII και 160.
Open Archives: Καβάδι , ο "εσωτερικός σαγιάς " της περιοχής Σοφάδ..[νεκρός σύνδεσμος]
«Open Archives: Το καβάδι φοριέται κάτω από τον σαγιά και πάνω από.». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2015.
Ιματιοθήκη: Ποντιακές Φορεσιές
«Ιωάννα Παπαντωνίου: Χαρακτηριστικά των ενδυμασιών της Μ. Ασίας και Πόντου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2015.
Παπαντωνίου, Ιωάννα (1996). Ελληνικές τοπικές ενδυμασίες. Ναύπλιο: Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα. σελ. 113.
«Open Archives:Λυώνιο καβάδι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2015.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
