.
Το Αλουμίνιον της Ελλάδος είναι το μοναδικό εργοστάσιο της Ελλάδος για παραγωγή πρωτόχυτου. Ιδρύθηκε το 1960 από τη γαλλική εταιρεία Πεσινέ (Pechiney). Από το 2005, η εταιρεία ανήκει στην MYTILINEOS. Το εργοστασιακό συγκρότημα της Εταιρείας είναι ένα από τα λίγα πλήρως καθετοποιημένα εργοστάσια στην Ευρώπη που παράγει και αλουμίνα και αλουμίνιο. Το 2017, η εταιρεία Αλουμίνιο της Ελλάδος απορροφήθηκε από την μητρική εταιρεία MYTILINEOS και αποτελεί πια τον Τομέα Επιχειρηματικής Δραστηριότητας Μεταλλουργίας της Εταιρείας.
Θέση
Γεωγραφικά στοιχεία
Άποψη του εργοστασίου
Η εταιρεία βρίσκεται στη θέση Άγιος Σπυρίδωνας, μετόχι Οσίου Λουκά ή Αϊλουκαΐτικο ή Σιδηροκαφκιό[1] στην κοιλάδα του αρχαίου Φωκικού Μεδεώνα,στη Κοινότητα Στειρίου, στη βόρεια ακτή του Κορινθιακού κόλπου.
Για να φθάσει κανείς εκεί από τον νομό Βοιωτίας, θα πρέπει να ακολουθήσει τον δρόμο Λιβαδειά - Δίστομο - Παραλία Διστόμου - Άγιος Νικόλαος - ιδιωτικός οικισμός της Αλουμίνιο της Ελλάδος ή από τον νομό Φωκίδας τον δρόμο Ιτέα - Δεσφίνα - Αντίκυρα - Παραλία Διστόμου - Άγιος Νικόλαος - ιδιωτικός οικισμός της Αλουμίνιο της Ελλάδος.
Ιστορικά στοιχεία
Μετά τον λόφο των Αγίων Θεοδώρων, απλώνεται η κοιλάδα του Φωκικού Μεδεώνα που την διασχίζει ο χείμαρρος της Κλεισούρας με το μετόχι του Αγίου Σπυρίδωνα στο μέσο της. Σε ανασκαφές που έγιναν στα 1962-63 στο χώρο που είναι σήμερα τα κτίρια του εργοστασίου βρέθηκαν: ρωμαϊκό λουτρό με υπόκαυστο του 3ου μ.χ. αιώνα, εκκλησία και μοναστήρι με προσκτίσματα σε χρήση ως τον 13ο μ.Χ. και άλλη μεγαλύτερη εκκλησία οκταγωνική του 11ου αιώνα με αξιόλογα γλυπτά που φυλάγονται στην τράπεζα του μοναστηριού του Οσίου Λουκά. Βρέθηκαν ακόμη μυκηναϊκά κτερίσματα, γυναικεία ειδώλια σε σχήμα κεφαλαίου Ψ και Φ και μεσαιωνικά αργυρά νομίσματα.
Εγκαταστάσεις
Αλουμίνιον της Ελλάδος. Μια άλλη άποψη του εργοστασίου.
Οι βασικές εγκαταστάσεις του Αλουμινίου της Ελλάδος βρίσκονται στο όρμο του Γραμματικού, στη χερσόνησο Μούντα, στον οικισμό Μονής Οσίου Λουκά και καλύπτουν έκταση περίπου 1000 στρεμμάτων και είναι σε μεγάλο βαθμό σύγχρονες και αυτοματοποιημένες. Το λιμάνι εξυπηρετεί αποκλειστικά το εργοστάσιο για εκφόρτωση πρώτων υλών (βωξίτη) και φόρτωση των προϊόντων της εταιρείας (αλουμίνας και αλουμινίου).
Αλουμίνα
Αλουμίνιο
Λιμάνι
Σταθμός συμπαραγωγής
Το εργοστάσιο παραγωγής αλουμίνας και αλουμινίου είναι μία από τις μεγαλύτερες, για την Ελλάδα, επενδύσεις της δεκαετίας του 1960. Στις 11 Μαρτίου του 1966 η κυβέρνηση του Στέφανου Στεφανόπουλου συμφώνησε με τη γαλλική εταιρία Πεσινέ σε ρύθμιση διαφορών ερμηνείας της σύμβασης που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Καραμανλή. Το σχετικό πρωτόκολλο υπέγραψαν ο πρόεδρος της Δ.Ε.Η. Αλ. Παππάς, οι υπουργοί Οικονομικών Γεώργιος Β. Μελάς, Συντονισμού Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Βιομηχανίας Ιωάννης Τούμπας και ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Αλουμίνιον της Ελλάδος Ζ. Μαρσαντίζ. Το εργοστάσιο, που είχε θεμελιωθεί στις 7 Απριλίου 1963 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, εγκαινίασε την παραγωγή του στις 13 Ιουνίου 1966 παρουσία του Κωνσταντίνου και της Άννας-Μαρίας[2].
Προϊόντα
Αλουμίνιον της Ελλάδος. Το λιμάνι.
Αλουμίνα
Η αλουμίνα (το οξείδιο του αλουμινίου) είναι το βιομηχανικό προϊόν που παράγεται από βωξίτη και χρησιμοποιείται για την παραγωγή πρωτόχυτου αλουμινίου, αλλά και άλλων μη μεταλλουργικών προϊόντων (λειαντικά και μονωτικά υλικά, πυρίμαχα, απορρυπαντικά φάρμακα και για την επεξεργασία του νερού). Η αλουμίνα μπορεί να είναι ένυδρη ή άνυδρη, ανάλογα με το βαθμό επεξεργασίας της. Η άνυδρη, γνωστή ως μεταλλουργική αλουμίνα, προκύπτει από το ψήσιμο της ένυδρης και την αφαίρεση των περιεχομένων ποσοτήτων νερού[3].
Αλουμίνιο
Πρωτόχυτο αλουμίνιο ονομάζεται αυτό που παράγεται από την ηλεκτρόλυση της άνυδρης αλουμίνας, σε αντιδιαστολή με το δευτερόχυτο αλουμίνιο που ανακτάται από ανακύκλωση (ανάτηξη) μεταχειρισμένων προϊόντων και απορριμμάτων από αλουμίνιο. Το Αλουμίνιον της Ελλάδος παράγει:
Κολόνες πρωτόχυτου αλουμινίου
Πλάκες και χελώνες πρωτόχυτου αλουμινίου
Ανθρώπινο δυναμικό
Αλουμίνιον της Ελλάδος Β.Ε.Α.Ε.
Το 1963, η εγκατάσταση της βιομηχανικής μονάδας της «Αλουμίνιον της Ελλάδος» μακριά από τις κατοικημένες περιοχές τού νομού Βοιωτίας, οδήγησε την εταιρεία στη δημιουργία μιας παρακείμενης, πρότυπης εργατικής κοινότητας που θα φιλοξενούσε τις οικογένειες των εργαζομένων. Έτσι, στο μυχό τού γραφικού κόλπου της Αντίκυρας, στην Παραλία Διστόμου ή αλλιώς Διστομίτικα, δημιουργήθηκαν τα Άσπρα Σπίτια, ένας οικισμός χτισμένος κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα από τον περίφημο πολεοδόμο Κωνσταντίνο Δοξιάδη. Η πρωτοπόρος κοινότητα διέθετε υποδομές που εξασφάλιζαν την αυτάρκειά της και μια πρωτόγνωρη ποιότητα ζωής στους κατοίκους της.
Αργότερα, δύο ακόμη επεκτάσεις τού οικισμού υπό την επίβλεψη των αρχιτεκτόνων Μ. Φωτιάδη, Χ. Λεμπέση και Π. Μασουρίδη, εξέλιξαν τη μορφή της κοινότητας που αποτελείται σήμερα από 1.072 κατοικίες σε μια έκταση 613 στρεμμάτων.
Σήμερα, τα Άσπρα Σπίτια της Παραλίας Διστόμου είναι κωμόπολη 3.000 περίπου κατοίκων.
Παραπομπές
Ευθύμιος Δάλκας, «Λειβαδιά Β, Ιστορικοί περίπατοι στα Δυτικά της, σσ. 116-117.
Εγκαινιάζεται η παραγωγή αλουμινίου, Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 85, Καθημερινή (1997)
«Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος: o απολογισμός του τομέα Βωξίτης-Αλουμίνα-Αλουμίνιο για το 2014».
Διαβάστε επίσης
Κώστας Κωστής, Ο μύθος του ξένου ή η Pechiney στην Ελλάδα, Αθήνα: Αλεξάνδρεια, 1999.
Κώστας Κωστής, "Το Αλουμίνιον της Ελλάδος", Η Καθημερινή, 13 Σεπτεμβρίου 2015.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
