.
Η ποικιλία ξινόμαυρο, μαζί με την ποικιλία Αγιωργίτικο θεωρούνται οι ευγενέστερες ερυθρές ελληνικές ποικιλίες. Είναι εξαιρετικά πολύτιμη για την οινοποιία της Βόρειας Ελλάδας. Έχει έντονο χρώμα, υψηλή οξύτητα και πλούσιο άρωμα. Τα χαρακτηριστικά των κρασιών που δίνει το ξινόμαυρο βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου, επιδέχονται δηλαδή παλαίωσης.
Προέλευση
Μακεδονία
Συνώνυμα
Μαύρο Νάουσας, Μαύρο Ναουστινό, Ποπόλκα, Μαύρο Γουμένισσας.
Περιοχές καλλιέργειας
Καλλιεργείται στη Βόρεια Ελλάδα, με καλλιεργητικά κέντρα τις περιοχές Νάουσας, Αμυνταίου, Γουμένισσας και Ραψάνης.
Παραγωγή
Από το ξινόμαυρο παράγονται οι οίνοι Ο.Π.Α.Π. Νάουσσα και Αμύνταιο, ενώ η ποικιλία συμμετέχει και τους οίνους Ο.Π.Α.Π. Γουμένισσα (ξινόμαυρο και νεγκότσκα) και Ραψάνη (ξινόμαυρο, κρασάτο και σταυρωτό). Συμμετέχει επίσης στην ποικιλιακή σύνθεση πολλών τοπικών επιτραπέζιων οίνων της Βόρειας Ελλάδας[1].
Αμπελογραφικά χαρακτηριστικά
Το Ξινόμαυρο είναι μια ποικιλία ζωηρή και παραγωγική. Η διαμόρφωση γινόταν παλαιότερα σε χαμηλόκορμα σχήματα. Τα τελευταία χρόνια άρχισε να διαμορφώνεται σε αμφίπλευρα γραμμοειδή.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Όλες οι Ελληνικές και Ξένες ποικιλίες
Περιγραφή
Πηγές
↑ Τσακίρης, Αργύρης (2003). Ελληνική οινογνωσία. Αθήνα: Εκδόσεις Ψυχαλού. ISBN 960-8336-08-2..
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License