Ο κουραμπιές είναι ένα χαρακτηριστικό γλύκισμα ευρύτατα διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα που κατατάσσεται στα πατροπαράδοτα γλυκίσματα όπως το μελομακάρονο και που συνήθως παρασκευάζεται τα Χριστούγεννα και την Ανάσταση.

Το όνομά του οφείλεται εκ του τουρκικού "Kurabiye" γλύκισμα από αλεύρι, βούτυρο και άχνη ζάχαρης.

Βάση της επιτυχίας του είναι το αγνό βούτυρο και το επιμελημένο κτύπημα.

Ενδεικτικές συνταγές

* Κουραμπιέδες μοναχών (¹)

Υλικά: 1/2 κιλό βούτυρο φρέσκο ή Ολλανδίας, 2 κρόκοι αυγών, αλεύρι μαλακό όσο πάρει, βανίλια άρωμα, 1 φλιτζάνι του καφέ κονιάκ, 1/2 φλιτζάνι τσαγιού ζάχαρη, 1/2 κουταλάκι γλυκού σόδα διαλυμένη σε κονιάκ, 1/2 κουταλάκι μπέκιν πάουντερ, αμύγδαλα χοντροκομμένα και ασπρισμένα και ζάχαρη άχνη.

Εκτέλεση: Χτυπάμε το βούτυρο πολύ ν΄ ασπρίσει ν΄ αφρατέψει. Ρίχνουμε τους κρόκους και την ζάχαρη και ξαναχτυπάμε. Προσθέτουμε σιγά - σιγά και τα υπόλοιπα υλικά. Η ζύμη πρέπει να ΄γίνει μαλακή. Τότε πλάθουμε τους κουραμπιέδες και τους ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο. Τους αφήνουμε να ψηθούν καλά και τέλος ζεστούς τους καλύπτουμε με ζάχαρη άχνη.

* Κουραμπιέδες παραδοσιακοί (²)

Υλικά: 50 δράμια ζάχαρη άχνη, 1/2 οκά αγνό βούτυρο, 1 οκά άσπρο αλεύρι, 1 κουταλιά της σούπας μαστίχα (ποτό) και μια κουταλιά της σούπας ανθόνερο.

Εκτέλεση: Βάζουμε το βούτυρο σε μια βαθειά πήλινη λεκάνη να κρυώσει. Το χτυπάμε με μια ξύλινη κουτάλα μέχρι να πάρει όψη λευκή. Κατόπιν ρίχνουμε την μαστίχα, το ανθόνερο, την ζάχαρη και μετά σιγά - σιγά ρίχνουμε το αλεύρι συνεχίζοντας να κτυπάμε την ζύμη ζωηρά. Την εργασία αυτή κάνουμε σε χώρο σχετικά ζεστό. Πλάθουμε στη συνέχεια τους κουραμπιέδες αφού κάθε κομμάτι το τρίψουμε καλά ώστε να γίνει λείο, ή αν έχουμε μικρές φόρμες τους κόβουμε μ΄ αυτές. Αν θέλουμε μπήγουμε στο μέσον αυτών από ένα γαρύφαλο ή ένα αμύγδαλο. Τους τοποθετούμε μετά σε μικρή απόσταση τον ένα από τον άλλο σε αβουτύρωτη λαμαρίνα και τους ψήνουμε για 20 λεπτά της ώρας σε μέτριο φούρνο. Όταν ψηθούν τους ραντίζουμε με το ανθόνερο και τους γυρνάμε σε ζάχαρη άχνη. Στη πιατέλα που τελικά θα τους τοποθετήσουμε τους πασπαλίζουμε ακόμη με ζάχαρη.

Σε παραλλαγή αυτών άλλοι ποσθέτουν στο δούλεμα 2 κρόκους αυγών και άλλοι κοπανισμένα αμύγδαλα.

Σημειώσεις

(¹) Από την συλλογή ιερομόναχου Δημητρίου Καββαδία.

(²) Προπολεμική πατροπαράδοτη συνταγή.

Στην Ελλάδα, κουραμπιέδες πωλούνται συσκευασμένοι σε κουτιά καθ΄ όλο το έτος σε πολλές πόλεις όπως στη Λαμία στα Ιωάννινα κ.λπ.

Εκφράσεις

Στις ελληνικές δημώδεις εκφράσεις το όνομα "κουραμπιές" χαρακτηρίζει μεταφορικά τον απόλεμο ή τον άτολμο. Σε επιθεωρήσεις του 1940 "κουραμπιέδες" αποκαλούνταν οι Ιταλοί του Μουσολίνι, όπως στο τραγούδι "Το ευζωνάκι".