Ο Βάλτερ Βίλχελμ Γκέοργκ Μπότε (Walther Wilhelm Georg Bothe, 8 Ιανουαρίου 1891 - 8 Φεβρουαρίου 1957) ήταν Γερμανός πυρηνικός φυσικός, ο οποίος μοιράστηκε το Νόμπελ Φυσικής το 1954 με τον Μαξ Μπορν.
Βάλτερ Μπότε
Βιογραφία
Το 1913 εντάχθηκε στο νεοσυσταθέν Εργαστήριο Ραδιενέργειας του Ινστιτούτου Φυσικής και Τεχνολογίας Ράιχ (PTR), όπου παρέμεινε μέχρι το 1930, τα τελευταία χρόνια ως διευθυντής του εργαστηρίου.[9][10][11][12] Υπηρέτησε στο στρατό κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από το 1914 και ήταν αιχμάλωτος πολέμου των Ρώσων, επιστρέφοντας στη Γερμανία το 1920.[11] Μετά την επιστροφή του στο εργαστήριο, ανέπτυξε και εφάρμοσε μεθόδους σύμπτωσης στη μελέτη των πυρηνικών αντιδράσεων, το φαινόμενο Κόμπτον, την κοσμική ακτινοβολία και τη δυαδικότητα κύματος - σωματιδίου της ακτινοβολίας, για τις οποίες θα λάβει το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1954[12][13][14][15], ενώ ένα χρόνο νωρίτερα (1953) του είχε απονεμηθεί και το Μετάλλιο Μαξ Πλανκ.
Το 1930 έγινε τακτικός καθηγητής και διευθυντής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου του Γκίσεν. Το 1932, έγινε διευθυντής του φυσικού και ακτινολογικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, αλλά οδηγήθηκε σε παραίτηση από την θέση αυτή εξαιτίας μελών του κινήματος Deutsche Physik,[16] (Γερμανών επιστημόνων κατά του έργου του Εβραίου Άλμπερτ Αϊνστάιν). Για να αποτραπεί η αποδημία του από τη Γερμανία, διορίστηκε διευθυντής στο Ινστιτούτο Φυσικής του Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών Kaiser Wilhelm (KWImF) στη Χαϊδελβέργη. Εκεί δημιούργησε το πρώτο επιχειρησιακό κύκλοτρο στη Γερμανία.[10][17] Επιπλέον, έγινε ένας από τους διευθυντές των ερευνών για πυρηνική ενέργεια της Γερμανίας, γνωστής και ως Λέσχη Ουρανίου (Uranverein), οι οποίες ξεκίνησαν το 1939 υπό την εποπτεία του Γραφείου Προμηθειών του Στρατού.[18][19][20]
Το 1946, εκτός από την διευθυντική του θέση στο Ινστιτούτο Φυσικής στο KWImf, αποκαταστάθηκε και ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης.[9][10] Από το 1956 μέχρι το 1957 ήταν μέλος της ομάδας εργασίας για την Πυρηνική Φυσική στη Γερμανία (Arbeitskreis Kernphysik).[21]
Μετά τον θάνατό του, το Ινστιτούτο Φυσικής του KWImF αναπτύχθηκε αυτόνομα, υπό την αιγίδα της κοινότητας Max Planck Society και στη συνέχεια έγινε το Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής Μαξ Πλανκ. Το όνομά του δόθηκε αργότερα στο κεντρικό κτίριο του νέου ινστιτούτου.
Παραπομπές
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
«Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Walther-Bothe. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) SNAC. w6j1065v. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Encyclopædia Universalis. Encyclopædia Britannica Inc.. walther-wilhelm-bothe. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
«Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
«Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
Hentschel and Hentschel, 1996, Appendix F; see the entry for Bothe.
Mehra and Rechenberg, Volume 1, Part 2, 2001, pp. 608.
Walther Bothe and the Physics Institute: the Early Years of Nuclear Physics, Nobelprize.org.
Walther Bothe The Coincidence Method, The Nobel Prize in Physics 1954, Nobelprize.org (1954).
Hentschel and Hentschel, 1996, Appendix F; see the entry for Geiger.
Dieter Fick and Horst Kant Walther Bothe’s contributions to the particle-wave dualism of light.
Walther Bothe Biography, The Nobel Prize in Physics 1954, Nobelprize.org.
Beyerchen, 1997, 141-167.
Ulrich Schmidt-Rohr Wolfgang Gentner: 1906-1980 (Universität Heidelberg).
Hentschel and Hentschel, 1996, 363-364 and Appendix F; see the entries for Diebner and Döpel.
Kristie Macrakis Surviving the Swastika: Scientific Research in Nazi Germany (Oxford, 1993) pp. 164-169.
Jagdish Mehra and Helmut Rechenberg The Historical Development of Quantum Theory. Volume 6. The Completion of Quantum Mechanics 1926-1941. Part 2. The Conceptual Completion and Extension of Quantum Mechanics 1932-1941. Epilogue: Aspects of the Further Development of Quantum Theory 1942-1999. (Springer, 2001) pp. 1010-1011.
Horst Kant Werner Heisenberg and the German Uranium Project / Otto Hahn and the Declarations of Mainau and Göttingen, Preprint 203 (Max-Planck Institut für Wissenschaftsgeschichte, 2002).
Βιβλιογραφία
Beyerchen, Alan D. Scientists Under Hitler: Politics and the Physics Community in the Third Reich (Yale, 1977) ISBN 0-300-01830-4
Walther Bothe The Coincidence Method, The Nobel Prize in Physics 1954, Nobelprize.org (1954). Due to Bothe's illness, this lecture was not delivered orally.
Walther Bothe and the Physics Institute: the Early Years of Nuclear Physics, Nobelprize.org.
Walther Bothe Biography, The Nobel Prize in Physics 1954, Nobelprize.org.
Hentschel, Klaus (editor) and Ann M. Hentschel (editorial assistant and translator) Physics and National Socialism: An Anthology of Primary Sources (Birkhäuser, 1996) ISBN 0-8176-5312-0. [This book is a collection of 121 primary German documents relating to physics under National Socialism. The documents have been translated and annotated, and there is a lengthy introduction to put them into perspective.]
Kant, Horst Werner Heisenberg and the German Uranium Project / Otto Hahn and the Declarations of Mainau and Göttingen, Preprint 203 (Max-Planck Institut für Wissenschaftsgeschichte, 2002)
Macrakis, Kristie Surviving the Swastika: Scientific Research in Nazi Germany (Oxrord, 1993)
Mehra, Jagdish, and Helmut Rechenberg The Historical Development of Quantum Theory. Volume 1 Part 2 The Quantum Theory of Planck, Einstein, Bohr and Sommerfeld 1900–1925: Its Foundation and the Rise of Its Difficulties. (Springer, 2001) ISBN 0-387-95175-X
Mehra, Jagdish and Helmut Rechenberg The Historical Development of Quantum Theory. Volume 6. The Completion of Quantum Mechanics 1926-1941. Part 2. The Conceptual Completion and Extension of Quantum Mechanics 1932-1941. Epilogue: Aspects of the Further Development of Quantum Theory 1942-1999. (Springer, 2001) ISBN 978-0-387-95086-0
Walker, Mark German National Socialism and the Quest for Nuclear Power 1939–1949 (Cambridge, 1993) ISBN 0-521-43804-7
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Βιογραφία από το Alsos Digital Library for Nuclear Issues
Βραβευμένοι με Νόμπελ Φυσικής (1951-1975)
Τζον Κόκροφτ / Έρνεστ Γουόλτον (1951) Φέλιξ Μπλοχ / Έντουαρντ Πάρσελ (1952) Φριτς Ζερνίκε (1953) Μαξ Μπορν / Βάλτερ Μπότε (1954) Γουίλις Λαμπ / Πόλυκαρπ Κους (1955) Τζον Μπαρντίν/Γουόλτερ Μπράταιην / Γουίλλιαμ Σόκλεϋ (1956) Τσουνγκ Ντάο Λι / Τσεν Νινγκ Γιανγκ (1957) Πάβελ Τσερένκοφ / Ιλιά Φρανκ / Ίγκορ Ταμ (1958) Όουεν Τσάμπερλεϊν / Εμίλιο Σεγκρέ (1959) Ντόναλντ Γκλέιζερ (1960) Ρόμπερτ Χόφσταντερ / Ρούντολφ Μέσμπαουερ (1961) Λεβ Λαντάου (1962) Γιουτζίν Γουίγκνερ / Μαρία Γκέπερτ-Μάγιερ / Χανς Γιένσεν (1963) Νικολάι Μπασόφ / Αλεξάντερ Πρόχοροφ / Τσαρλς Τάουνς (1964) Ρίτσαρντ Φάινμαν / Τζούλιαν Σβίνγκερ / Σιν-Ιτίρο Τομονάγκα (1965) Άλφρεντ Κάσλερ (1966) Χανς Μπέτε (1967) Λούις Αλβαρέζ (1968) Μάρεϋ Γκελ-Μαν (1969) Χανς Αλφβέν / Λουί Νέελ (1970) Ντένις Γκάμπορ (1971) Τζον Μπαρντίν / Λέον Νιλ Κούπερ / Τζον Σρίφερ (1972) Λέο Εσάκι/Ίβαρ Γκιάεβερ / Μπράιαν Τζόζεφσον (1973) Μάρτιν Ράιλ / Άντονι Χιούις (1974) Άαγκε Μπορ / Μπεν Ρόι Μότελσον / Λέο Ρέινγουότερ (1975)
Υπόλοιπες περίοδοι: (1901–1925) | (1926–1950) | (1976–2000) | (2001–σήμερα),
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
