.
Ο Όττο Χαίσλερ (γερμ. Otto Haesler) γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1880 στο Μόναχο και απεβίωσε στις 2 Απριλίου 1962 στην πόλη Βίλχελμχορστ (γερμ. Wilhelmshorst), κοντά στο Πότσδαμ. Ήταν Γερμανός αρχιτέκτονας. Ήταν ανάμεσα στους εξέχοντες εκπροσώπους του Μπαουχάους, όπως ο Βάλτερ Γκρόπιους και ο Μις φαν ντερ Ρόε.
Βιογραφικό
Celle
Συνοικία Rothenberg στην πόλη Κάσσελ
Από το 1898 ως το 1902 ο Otto Haesler παρακολούθησε τις σχολές Baugewerkschulen στις πόλεις Άουγκσμπουργκ και Βίρτσμπουργκ. Κατά τη διάρκεια των διακοπών του εξαμήνου, εργάστηκε ως συντάκτης του Stadtbauamt της πόλης Πάσσαου. Το 1902 ο Όττο Χαίσλερ ξεκίνησε μαθήματα κατασκευής στη Φρανκφούρτη. Το 1903 διορίστηκε στο γραφείο του Ludwig Bernoully στη Φρανκφούρτη. Αντικείμενο εργασίας του ήταν η ανακαίνιση και η ανέγερση εμπορικών καταστημάτων. Το 1906 ο Όττο Χαίσλερ άρχισε να εργάζεται ως ανεξάρτητος αρχιτέκτονας στην πόλη Celle. Το 1908 έχτισε με τη συνεργασία του Καρλ Ντρέχερ (Karl Dreher) ένα κοινοτικό γραφείο. Το 1914 έκανε αίτηση ανεπιτυχώς για τη θέση του επικεφαλής πολιτών[ασαφές]. Από το 1915 μέχρι τον τραυματισμό του το 1917 συμμετείχε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το 1918, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ξεκίνησε το σχεδιασμό μικρών διαμερισμάτων "Auf der Heese" στην οδό Carsten. Εκεί ο Χαίσλερ καταφεύγει στα προπολεμικά του σχέδια, όπως μαρτυρά μια ακουαρέλα του το 1916 όπου απεικονίζεται ο ηττημένος συνεργάτης του Ντρέχερ. Οι 32 αστικές κατοικίες κατά σειρά είχαν δίριχτη στέγη και κουζίνα, σαφείς ενδείξεις για ένα προ-μοντέρνο σχεδιασμό. Επίσης, σε άλλα μεμονωμένα κτίρια όπως το σχολείο στο χωριό Bannetze το οποίο σήμερα χρησιμοποιείται ως συνεδριακό κέντρο, καταφεύγει στην παραδοσιακή μέθοδο σχεδιασμού και κατασκευής με τετράριχτη στέγη.
Νέα Κατασκευή (Neues Bauen)
Ο Χαίσλερ ήταν υπέρμαχος της κοινωνικής κατοικίας, η οποία έδινε την ευκαιρία σε πολλούς ενοικιαστές για μία προσιτή, αλλά και βελτιωμένη εκδοχή χώρου διαβίωσης. Με την τυποποίηση του σχεδιαγράμματος κάτοψης και στο πλαίσιο νέων κατασκευών με χάλυβα, ήθελε να περιορίσει το κόστος, αλλά και να δημιουργήσει μια βελτιωμένη μορφή στέγασης. Εισήγαγε τον ορθολογισμό και τη βιομηχανοποιημένη μορφή του σύγχρονου κτιρίου, καθώς και τις βιομηχανικές κατασκευές με γραμμικότητα και χρησιμοποίησε για τη μορφή της νέας αρχιτεκτονικής την επίπεδη στέγη, έχοντας κάνει μελέτη ηλιασμού.
Το 1925 έγινε μέλος της «Deutscher Werkbund» και το 1926 εντάχθηκε στην εταιρεία των αρχιτεκτόνων "Der Ring". Το 1927 εντάχθηκε στην ομοσπονδία Reichsforschungsresellschaft (RFG) του Κράτους για την αποδοτικότητα στις κατασκευές. Το 1930, ο Χαίσλερ έγινε ειδικός σύμβουλος στο διοικητικό συμβούλιο της RFG. Δέχθηκε πρόταση για τη διαδοχή του Ερνστ Μάυ ως πολεοδόμος Φρανκφούρτης και ως διευθυντής του κρατικού σχολείου Bauhochschule στη Βαϊμάρη. Το 1932 παραιτήθηκε από τη συνομοσπονδία των Γερμανών Αρχιτεκτόνων και το 1932 ίδρυσε το «σπίτι τύπου AG» (τυποποιημένα σπίτια).
Ύστερα από βίαια επίθεση από τους Ναζί, ασπάστηκε το κίνημα της εσωτερικής μετανάστευσης το 1934. Έκλεισε το γραφείο του στη πόλη Τσέλε (Celle), μετακόμισε στο Οϊτίν του Σλέσβιχ-Χολστάιν και έχτισε εκεί σπίτια διατηρώντας την τυπική τούβλινη μορφή της βόρειας Γερμανίας προτείνοντας σύγχρονες λύσεις. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχε αναλάβει διάφορες υψηλόβαθμες θέσεις (1942 - 1945): διετέλεσε αναπληρωτής δήμαρχος στις υπό κατοχή πόλεις Λοτζ και Λβιβ. Το 1943 μετείχε στον προσχεδιασμό της ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης πόλης της Σεβαστούπολης. Μετά τον πόλεμο ο Χαίσλερ ηγήθηκε του σχεδιασμού ανοικοδόμησης της παλιάς πόλης του Ράτενοβ, όπου και μετακόμισε το 1946 στην κατειλημμένη από τη Σοβιετική Ένωση ζώνη. Το 1950 διορίστηκε καθηγητής με αντικείμενο την κοινωνική κατοικία. Το 1951 διορίστηκε καθηγητής στη Γερμανική Σχολή Αρχιτεκτονικής και ήταν επικεφαλής του τμήματος μηχανοποίησης και εκβιομηχάνισης. Ο Χαίσλερ μετακόμισε το 1953 από το Ράτενοβ στο Βίλχελμχορστ, κοντά στο Πότσδαμ. Το 1958 παντρεύτηκε την επί πολλά χρόνια οικονόμο του, Erna Heer.
Σημαντικά έργα
1924: Διαμόρφωση "ιταλικού κήπου" στην πόλη Celle
1925: Διαμόρφωση του Georgsgarten στην πόλη Celle
1929-1931: Δημοτικό Σχολείο της παλαιάς πόλης και οικίες διευθυντών στη Celle
1929-1931: Δόμηση της συνοικίας Rothenberg στην πόλη Κάσσελ
1929: Κτίρια στον οικισμό Dammerstock της Καρλσρούης
1930-1931: Διαμόρφωση "αποθηκευτικών χώρων Blum" στην Celle
1930-1932: Marie-von-Boschan-Aschrott-Altersheim στο Κάσσελ.
διάφορα κτίρια στo Rathenow (1946-1953)
Εκθέσεις
Έκθεση Memorial στην Celle για τον εορτασμό των 125ων γενεθλίων του Χαίσλερ.
Μοντέλα κοινωνικής κατοικίας 1924 - 1934. Δεκέμβριος 1989 / Ιανουάριος 1990, Πανεπιστήμιο της πόλης Κάσσελ, Τμήμα Πολεοδομίας και Σχεδιασμού Τοπίου.
Αναφορές
Angela Schumacher: Otto Haesler und der Wohnungsbau in der Weimarer Republik. (= Kulturwissenschaftliche Reihe, Band 1.) Jonas-Verlag, Marburg 1982, ISBN 3-922561-16-0
Adalbert Behr: Otto Haesler 1880-1962; in: Institut für Städtebau und Architektur der Bauakademie der DDR (Hrsg.): Große Baumeister. Berlin 1987, ISBN 3-87024-114-4
Thomas Dierich: Das überschätzte Leitbild. Zum Stellenwert städtebaulicher Zielsetzungen im Großsiedlungsbau; in: Ulfert Herlyn, Adelheid von Saldern, Wulf Tessin (Hrsg.): Neubausiedlungen der 20er und 60er Jahre. Ein historisch-soziologischer Vergleich; Frankfurt/New York 1987, S. 127-156
Carsten Hettwer, Monika Markgraf: Otto Haesler. Modelle sozialen Wohnens 1924-1934 in: Ronald Kunze (Hrsg.): Ausstellungskatalog Band I, Kassel 1990
Ronald Kunze (Hrsg.): Otto Haesler. Modelle sozialen Wohnens 1924-1934. Ausstellungskatalog Band II zu den Werken Rothenbergsiedlung und Marie-von-Boschan-Aschrott-Altersheim in Kassel." Kassel 1990
Holger Barth, Lennart Hellberg: Otto Haesler und der Städtebau der Deutschen Demokratischen Republik in den Fünfziger Jahren. Hannover 1992
Brigitte Franzen, Peter Schmidt: Neues Bauen der 20er Jahre. Gropius, Haesler, Schwitters und die Dammerstocksiedlung in Karlsruhe 1929. Ausstellungskatalog, Info-Verlag, 1997, ISBN 978-3-88190217-5
Simone Oelker: Otto Haesler. Eine Architektenkarriere in der Weimarer Republik. München 2002, ISBN 3-935549-15-6
Ronald Kunze: Rothenberg-Siedlung; in: Stadt Kassel (Hrsg.): Kassel-Lexikon. Band 2. Kassel 2009, ISBN 978-3-933617-32-3
Claus Schlaberg: Was hat Otto Haesler mit Grammatik zu tun? Über Otto Haeslers Beitrag zur modernen Architektur in der Weimarer Republik. http://www.kunstgeschichte-ejournal.net/182/1/Schlaberg_Otto_Haesler.pdf. (Zugriff 28. April 2012)
Kurzbiografie zu: Haesler, Otto. In: Wer war wer in der DDR? 5. Ausgabe. Band 1. Ch. Links, Berlin 2010, ISBN 978-3-86153-561-4.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Literatur von und über Otto Haesler im Katalog der Deutschen Nationalbibliothek
Otto Haesler. In: archINFORM.
Otto Haesler Stiftung
Οtto Ηaesler initiative
Siedlung Dammerstock
Haeslers Dammerstock-Beitrag auf Klassische Moderne Baden-Württemberg
Führungen in Celle
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
