Χάινριχ Ματτέους Όλμπερς

Ο Χάινριχ Βίλχελμ Ματτίας Όλμπερς (Heinrich Wilhelm Matthias Olbers, 11 Οκτωβρίου 1758 – 2 Μαρτίου 1840) ήταν Γερμανός ιατρός και αστρονόμος.

Βιογραφία και ανακαλύψεις

Ο Όλμπερς γεννήθηκε στο Αρμπέργκεν (Arbergen), κοντά στη Βρέμη, και σπούδασε Ιατρική στο Γκέτινγκεν. Μετά την αποφοίτησή του το 1780, άρχισε να εξασκεί την Ιατρική στη Βρέμη. Τις νύχτες αφιέρωνε ώρες σε αστρονομικές παρατηρήσεις, μετατρέποντας τον επάνω όροφο του σπιτιού του σε αστεροσκοπείο. Επινόησε την πρώτη ικανοποιητική μέθοδο υπολογισμού κομητικών τροχιών.

Το 1802 ο Όλμπερς ανακάλυψε και ονόμασε τον δεύτερο αστεροειδή που ανακαλύφθηκε ποτέ, την Παλλάδα. Το 1807 ανακάλυψε τον αστεροειδή 4 Εστία, και επέτρεψε στον Καρλ Φρίντριχ Γκάους να του δώσει όνομα. Ο όρος «αστεροειδής» δεν είχε ακόμα εφευρεθεί και η βιβλιογραφία της εποχής αναφερόταν σε αυτά τα πλανητικά σώματα ως κανονικούς πλανήτες. Ο Όλμπερς πρότεινε πρώτος τη θεωρία ότι οι αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης, στους οποίους συγκαταλέγονται και οι παραπάνω, ήταν τα απομεινάρια ενός πλανήτη που καταστράφηκε. Αυτή η θεωρία απορρίπτεται σήμερα από όλη σχεδόν την επιστημονική κοινότητα.

Στις 6 Μαρτίου 1815 ο Όλμπερς ανακάλυψε και ένα περιοδικό κομήτη, τον 13P/Olbers.

Ο Όλμπερς εξουσιοδοτήθηκε από τους συμπολίτες του να συμμετάσχει στη βάπτιση του Ναπολέοντα Β΄ στις 9 Ιουνίου 1811. Επίσης, ήταν μέλος του «νομοθετικού σώματος» (corps legislatif) στο Παρίσι το 1812-1813. Απεβίωσε στη Βρέμη σε ηλικία 81 ετών. Είχε κάνει δύο γάμους και άφησε πίσω του ένα γιο.

Το Παράδοξο του Όλμπερς, που περιέγραψε το 1823 (και επαναδιατύπωσε το 1826), είναι η παρατήρηση ότι ο νυκτερινός ουρανός είναι σκοτεινός, ενώ σε ένα άπειρο και αιώνιο στατικό Σύμπαν σε κάθε σημείο της ουράνιας σφαίρας θα αντιστοιχούσε η επιφάνεια ενός αστέρα (από τους άπειρους), οπότε ο ουρανός θα ήταν φωτεινός.
Ονομάσθηκαν προς τιμή του

Ο περιοδικός κομήτης 13P/Olbers
Ο αστεροειδής 1002 Ολμπέρσια (1002 Olbersia)
Ο κρατήρας Όλμπερς στο βόρειο ημισφαίριο της Σελήνης
Μια σκοτεινή περιοχή διαμέτρου 200 km πάνω στην επιφάνεια του αστεροειδή 4 Εστία

Δείτε επίσης

Βίλχελμ Όλμπερς Φόκε

Εξωτερική πηγή

Cunningham, C.J.: The Origin of the Asteroids: Olbers versus Regner, Star Lab Press, 2006, ISBN 0-9708162-5-1

Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων

WorldCat VIAF: 44420543 LCCN: n86814179 ISNI: 0000 0000 8123 0545 GND: 11858975X SUDOC: 028258967 BNF: cb12656460x (data) BPN: 40974106 BIBSYS: 9057660 NLA: 36011411 NKC: mzk2009510783

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Heinrich Wilhelm Matthäus Olbers της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
διάφοροι συγγραφείς: «Allgemeine Deutsche Biographie» (Γερμανικά) 1875.
(Αγγλικά) 1911 Encyclopædia Britannica. Νέα Υόρκη. 1911. ISBN-10 0-671-76747-X.
Biografisch Portaal. 40974106. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Γαλλικά) Sycomore. www.assemblee-nationale.fr/sycomore/index.asp. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) SNAC. w6058jp5. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Εθνική Ακαδημία Ιατρικής της Γαλλίας. 2711. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
KNAW Past Members. PE00002133. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
«Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
(Αγγλικά) NNDB. www.nndb.com/people/047/000102738/. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2017.
«Berliner Astronomisches Jahrbuch» Γιόχαν Μπόντε. 1823.
«List of Fellows of the Royal Society1660 – 2007». Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2017.