ART

 

.

Ο Μπάρτελ Μπέχαμ (γερμανικά: Barthel Beham, Νυρεμβέργη, 1502 – Μπολόνια (;), 1540) ήταν Γερμανός χαράκτης, μικρογράφος, ζωγράφος και προσωπογράφος, το έργο του οποίου εντάσσεται στο καλλιτεχνικό ρεύμα της Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης.

Paintings

 Painting - Portrait Of A Woman by Barthel Beham

Portrait Of A Woman

Barthel Beham Painting - Chancellor Leonhard Von Eck by Barthel Beham

Chancellor Leonhard Von Eck

Barthel Beham Painting - Portrait Of Ursula Rudolph by Barthel Beham

Portrait Of Ursula Rudolph

Barthel Beham Painting - Portrait Of Ruprecht Stuepf by Barthel Beham

Portrait Of Ruprecht Stuepf

Portrait of the Count Palatine Otto Heinrich

Drawings

Portrait of a Bearded Man

Illustrations

 Drawing - Genius On A Globe Floating In The Air by Barthel Beham

Genius On A Globe Floating In The Air

 Drawing - Dead Child With Four Skulls by Barthel Beham

Dead Child With Four Skulls

 Drawing - Cimon And Pero by Barthel Beham

Cimon And Pero

Farmer Kirmes, General View

Three farmers who want to become monks

Marital discord

Nativity

St. Sebastian and Rochus

Boy and girl with flower

Young man and girl with flower

Kermis in Mögeldorf, General View

Schoeffer of Neustadt

Spinning house

Devil and wife

Two big fool eater

Twelve vagrants

Βιογραφικά στοιχεία
«Πορτραίτο άνδρα», λάδι σε πλαίσιο, 1529, Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, Αυστρία.
«Πορτραίτο του Hans Urmiller και του γιου του», μικτή τεχνική σε ξύλο πεύκου, 1525, Μουσείο Städel, Φρανκφούρτη, Γερμανία.

Η ημερομηνία γεννήσεως του Μπάρτελ Μπέχαμ είναι γνωστή από ένα μετάλλιο-πορτραίτο του καλλιτέχνη σε ηλικία 29 ετών που φέρει την ημερομηνία 1531.[1] Η πορεία της εκπαίδευσής του δεν διασώζεται σε κάποιο αρχείο, ωστόσο το πρώιμο έργο του αφήνει να εννοηθεί πως επηρεάστηκε από τον Άλμπρεχτ Ντύρερ (1471–1528) και το μεγαλύτερο αδερφό του και μαθητή του τελευταίου, Hans Sebald Beham (1500–1550).[1][2]

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1520 ο Μπέχαμ δραστηριοποιήθηκε κυρίως ως χαράκτης, δημιουργώντας μικροσκοπικά αριστουργήματα εξαίρετης λεπτομέρειας.[2] Επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την αρχαιότητα [1] και σε κάποιο σημείο της καριέρας του ίσως εργάστηκε με τον Μαρκαντόνιο Ραιμόντι (περ.1480–περ.1534) στη Μπολόνια και τη Ρώμη.[2]

Τον Ιανουάριο του 1525, από κοινού με τους έτερους «άθεους ζωγράφους» Hans Sebald Beham και Georg Pencz (1500–1550), ο Μπάρτελ απελάθη από τη Λουθηρανική Νυρεμβέργη όταν δήλωσε δημόσια ότι μοιράζεται τις ριζοσπαστικές πολιτικές και θρησκευτικές απόψεις των μεταρρυθμιστών Thomas Müntzer (περ.1489–1525) και Andreas Karlstadt (1486–1541).[1][2]

Παρόλο που σύντομα έλαβε επίσημη συγχώρεση, ο Μπάρτελ μετακόμισε μόνιμα στο Καθολικό Μόναχο για εργαστεί για τους Δούκες της Βαυαρίας, Γουλιέλμο Δ' (1493–1550) και Λουδοβίκο Ι' (1495–1545).[1][2][3] Εκεί, χάρη στις ικανότητές του, γνώρισε μεγάλη αναγνώριση, αποκτώντας τη φήμη ενός από τους κυριότερους προσωπογράφους της Γερμανίας,[2] τον οποίο εμπιστεύτηκαν επιφανή πρόσωπα της αριστοκρατίας και πολιτικής ελίτ, καθώς και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας Κάρολος Ε' (1500-1558).[1] Οι απεικονίσεις του ήταν ψυχρά αντικειμενικές, με έντονη την αίσθηση της τρίτης διάστασης.[2] Εισήγαγε ένα νέο τύπο προσωπογραφίας στη νότια Γερμανία, η κύρια καινοτομία στον οποίο ήταν η αύξηση του μεγέθους, με το μοντέλο να απεικονίζεται σχεδόν μέχρι το ύψος των γοφών.[1] Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το «Πορτραίτο του Καγκελάριου Leonard von Eck» (1527, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη).[1]

Ο Μπέχαμ ήταν επίσης από τους πρώτους που πραγματεύτηκαν θέματα σχετικά με τη ματαιοδοξία (vanitas), συμπεριλαμβανομένων παιδιών που κοιμούνταν δίπλα σε κρανία και γυναίκες που τις αιφνιδίαζε ο Θάνατος.[2] Από το 1529 και μετά το έργο του μαρτυρά επιρροές από τον Ολλανδικό Μανιερισμό, γεγονός που ορισμένοι ιστορικοί της τέχνης αποδίδουν σε πιθανό ταξίδι στις Κάτω Χώρες.[1] Το 1530 ο καλλιτέχνης ζωγράφισε το «Θρύλο του Τίμιου Σταυρού» για το Γουλιέλμο Δ' (1530, Παλαιά Πινακοθήκη, Μόναχο), ένα έργο που ανήκει σε έναν κύκλο ιστορικών, πολεμικών και μυθικών θεμάτων για το Ανάκτορο του Μονάχου (Münchner Residenz).[1]

Σύμφωνα με τον ιστορικό Joachim von Sandrart (1606–1688), απεβίωσε το 1540 στην Ιταλία ενώ βρισκόταν σε ταξίδι για λογαριασμό του Δούκα Γουλιέλμου.[1][2] Έργο του χρησιμοποιήθηκε στη σύγχρονη εποχή για τη διακόσμηση χαρτονομίσματος των 50 μάρκων.[4]


Ενδεικτική εργογραφία

«Μάχη γυμνών ανδρών», χαρακτικό, άγνωστη ημερομηνία, Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ, Ηνωμένες Πολιτείες.
«Πορτραίτο του Hans Urmiller και του γιου του», προσωπογραφία, 1525, Μουσείο Städel, Φρανκφούρτη, Γερμανία.
«Πορτραίτο της Margaret Urmiller και της θυγατέρας της», προσωπογραφία, 1525, Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφεια, Ηνωμένες Πολιτείες.
«Πορτραίτο του Καγκελάριου Leonard von Eck», προσωπογραφία, 1527, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες.
«Πορτραίτο του Ruprecht Stüpf», προσωπογραφία, 1528, Μουσείο Τύσεν Μπορνεμίσα, Μαδρίτη.
«Πορτραίτο της Ursula Rudolph», προσωπογραφία, 1528, Μουσείο Τύσεν Μπορνεμίσα, Μαδρίτη.
«Πορτραίτο άνδρα», προσωπογραφία, 1529, Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, Αυστρία.
«Πορτραίτο γυναίκας με παπαγάλο», προσωπογραφία, 1529, Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, Αυστρία.
«Μελέτη τριών κρανίων» και «Αρχιτεκτονική μελέτη», μελάνη σε χαρτί, περίπου 1530, J. Paul Getty Museum, Λος Άντζελες, Ηνωμένες Πολιτείες.
«Πορτραίτο άνδρα», προσωπογραφία, 1525-30, Gemäldegalerie Alte Meister, Δρέσδη, Γερμανία.
«Πορτραίτο του Δούκα Λουδοβίκου Ι' της Βαυαρίας», προσωπογραφία, 1531, Μουσείο Λίχτενσταϊν, Βιέννη, Αυστρία.
«Πορτραίτο του Φερδινάνδου Α'», χαρακτικό, 1531, Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ, Ηνωμένες Πολιτείες.
«Πορτραίτο του Έρασμου Μπάλντερμαν», χαρακτικό, 1535, Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ, Ηνωμένες Πολιτείες.
«Πορτραίτο του Ottheinrich, Πρίγκιπα του Pfalz», προσωπογραφία, 1535, Παλαιά Πινακοθήκη, Μόναχο, Γερμανία.
«Πορτραίτο της Sabine von Bayern», προσωπογραφία, περ. 1525-40, Κρατική Συλλογή Πινάκων της Βαυαρίας, Μόναχο, Γερμανία.

Δείτε επίσης

Αναγεννησιακή τέχνη στη Γερμανία
Αναγέννηση στη Βόρεια Ευρώπη

Παραπομπές

↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Barthel Beham, βιογραφικά στοιχεία στον ιστότοπο του Μουσείου Τύσεν Μπορνεμίσα.
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Barthel Beham, βιογραφικά στοιχεία στον ιστότοπο του J. Paul Getty Museum.
↑ Smith, Jeffrey Chipps (2004), σελ. 286.
↑ Wikimedia Commons

Βιβλιογραφία

Smith, Jeffrey Chipps (2004), «The Northern Renaissance (Art & Ideas)», Phaidon Press Ltd, ISBN 9780714838670.
Löcher, Kurt (1999), «Barthel Beham. Ein Maler aus dem Dürerkreis.», Deutscher Kunstverlag, ISBN 9783422062610.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Beham, Barthel, κατάλογος έργων σε διάφορα μουσεία ανά τον κόσμο.
Beham, Barthel, κατάλογος έργων στην Web Gallery of Art.
Beham, Barthel, παρουσίαση έργων στον ιστότοπο Terminartors.com.
Beham, Barthel, παρουσίαση έργων στον ιστότοπο του Μουσείου της Ιστορίας της Τέχνης στη Βιέννη.
Beham, Barthel, παρουσίαση έργων στον ιστότοπο της Εθνικής Πινακοθήκης του Καναδά.
Beham, Barthel, παρουσίαση έργων στον ιστότοπο του Μουσείου Τέχνης του Κλήβελαντ.
Beham, Barthel, παρουσίαση έργων στον ιστότοπο του Μουσείου Τέχνης της Φιλαδέλφεια.
Beham, Barthel, βιογραφικά στοιχεία στον ιστότοπο του Μουσείου Städel.

Γερμανοί

Εγκυκλοπαίδεια Γερμανίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License