Ο Αδόλφος φον Μπάιερ (γερμ. πλήρες όνομα Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer, 31 Οκτωβρίου 1835 - 20 Αυγούστου 1917) ήταν Γερμανός χημικός που τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Χημείας (1905) για τη μεγάλη του προσφορά στις χρωστικές ουσίες. Επινόησε πολλές συνθέσεις όπως του ινδικού (το κοινώς λεγόμενο λουλάκι).
Βιογραφικά στοιχεία
Ο φον Μπάιερ γεννήθηκε στο Βερολίνο στις 31 Οκτωβρίου του 1835. Ήταν γιος του Ιωάννη - Ιακώβου φον Μπάιερ και της Ευγενίας, Εβραίας που όμως είχε ασπαστεί τον Χριστιανισμό. Ολοκληρώνοντας τις γυμνασιακές του σπουδές φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, μαθηματικά και φυσική και στη συνέχεια χημεία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Παίρνοντας το διδακτορικό του το 1858 διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης και δύο χρόνια αργότερα ανέλαβε λέκτορας στην Ακαδημία Εμπορίου του Βερολίνου. Το 1871 ανέλαβε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και τέσσερα χρόνια μετά καθηγητής χημείας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου.
Οι έρευνές του στράφηκαν κυρίως στην οργανική χημεία. Σημαντικότερα επιτεύγματά του ήταν η σύνθεση της βαφής ινδικού, του λουλακιού, οι βαφές φθαλεΐνης, άλατα οξωνίου, νιτρώδεις ενώσεις (το 1869), παράγωγα του ουρικού οξέος καθώς και του βαρβιτουρικού οξέος.
Το 1871 ανακάλυψε την σύνθεση φαινολοφθαλεΐνης από συμπύκνωση του φθαλικού ανυδρίτη με δύο ισοδύναμα της φαινόλης υπό όξινες συνθήκες (εξ ου και το όνομα). Την ίδια χρονιά ήταν ο πρώτος που παρήγαγε συνθετικά την φθορεσκεΐνη, μια φθορίζουσα χρωστική. Το δε επόμενο έτος, το 1872, πειραματίστηκε με φαινόλη και φορμαλδεΰδη και αργότερα στην ανακάλυψη του βακελίτη.
Το 1881 η Βασιλική Εταιρεία του Λονδίνου απένειμε στον Μπάιερ το μετάλλιο Νταίηβυ για το έργο του με το λουλάκι. Τρία χρόνια αργότερα εξελέγη επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Τέλος το 1905 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ στη Χημεία, "σε αναγνώριση των υπηρεσιών του στην πρόοδο της οργανικής χημείας και της χημικής βιομηχανίας, δια των εργασιών του σε οργανικές βαφές και υδροαρωματικές ενώσεις ".
Γεννήθηκε με το όνομα Johann Friedrich Wilhelm Adolf Baeyer, αλλά κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ήταν γνωστός απλά ως "Adolf Baeyer." Στα πεντηκοστά του γενέθλια του συνέχισε με τον κληρονομικό αριστοκρατικό τίτλο, αλλάζοντας το όνομά του σε "Adolf von Baeyer." Ο Αδόλφος φον Μπάιερ πέθανε στις 20 Αυγούστου του 1917, σε ηλικία 72 ετών. Για κάποιο διάστημα υπήρξε καθηγητής του Ότο Χαν.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Commons logo
Βιογραφία Βιογραφία από Nobelprize.org ιστοσελίδα.
φον Μπάιερ βιογραφία
Βραβευμένοι με Νόμπελ Χημείας (1901-1925)
Χοφ (1901) Φίσερ (1902) Αρρένιους (1903) Ράμσεϊ (1904) Μπάγιερ (1905) Moυασάν (1906) Μπούχνερ (1907) Ράδερφορντ (1908) Όστβαλντ (1909) Βάλαχ (1910) Κιουρί (1911) Γκρινιάρ, Σαμπατιέ (1912) Βέρνερ (1913) Ρίτσαρντς (1914) Βίλστετερ (1915) Χάμπερ (1918) Νερνστ (1920) Σόντι (1921) Άστον (1922) Πρέγκλ (1923) Σιγκμόντι (1925)
Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
WorldCat VIAF: 51828495 LCCN: n87822890 ISNI: 0000 0000 8130 4794 GND: 118646346 SUDOC: 085490334 BNF: cb13167129p (data) MGP: 158752 NLA: 36043840 NDL: 00620311 NKC: ola2002150664
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
(Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13167129p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
(Αγγλικά) SNAC. w67942r9. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) Find A Grave. 162150602. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Merkelstiftung geneological database. I21612. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Comité des travaux historiques et scientifiques. 117168. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Nouveau dictionnaire de biographie alsacienne. baeyer-von-adolf-viktor1. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License