.
Γκαμπόν
Η Δημοκρατία της Γκαμπόν (γαλλικά: République Gabonaise) είναι μια χώρα στην Κεντροδυτική Αφρική, με έκταση 267.667 τετρ. χλμ. και πληθυσμό 1.514.993, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009[1]. Δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό, βόρεια συνορεύει με την Ισημερινή Γουινέα και το Καμερούν, ανατολικά και νότια συνορεύει με τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκό. Απέκτησε την ανεξαρτησία της τις 17 Αυγούστου 1960 από την Γαλλία. Μεγαλύτερη πόλη είναι η Λιμπρβίλ που είναι και η πρωτεύουσά της. Η επίσημη γλώσσα του κράτους είναι η Γαλλική και σημερινός πρόεδρος της είναι ο Αλί Μπεν Μπόνγκο και πρωθυπουργός της ο Πολ Μπιγιογκέ Μπα. Ο μακροβιότερος πρόεδρός της, Ομάρ Μπόνγκο, απεβίωσε στην Ισπανία, τον Ιούνιο του 2009.
Δημογραφία
Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 τα 53,11 χρόνια (52,19 χρόνια οι άνδρες και 54,05 οι γυναίκες).[1]
Διακυβέρνηση
Πολίτευμα της χώρας είναι η πολυκομματική προεδρική δημοκρατία. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 21 ετών και άνω.[1].
Προεδρικές εκλογές 2009
Αρχηγός Κράτους και κυβέρνησης είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, του οποίου η θητεία είναι επταετής και απεριόριστη. Οι τελευταίες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν πρόωρα στις 30 Αυγούστου του 2009 μετά το θάνατο του επί 42 χρόνια προέδρου, Ομάρ Μπόνγκο.Επίσης, υπάρχει και η θέση του Αντιπροέδρου. Από το 1997 Αντιπρόεδρος είναι ο Ντιτζόμπ Ντιβουνγκί Ντι Νντίνγκε (Didjob Divungi Di Ndinge). Σημειώνεται ότι σε περίπτωση που η θέση του Προέδρου είναι κενή, δεν μπορεί να τον αναπληρώσει ο αντιπρόεδρος αλλά ο πρόεδρος της Γερουσίας , με βάση το Σύνταγμα.
Αποτελέσματα
Στις 3 Σεπτεμβρίου του 2009 ανακοινώθηκε ότι νικητής των εκλογών ήταν ο γιος του Ομάρ Μπόνγκο, ο Αλί Μπόνγκο, με 41,73% των ψήφων έναντι 25,88% για τον πρώην υπουργό εξωτερικών (2005-2009) Αντρέ Μπα Ομπάμε και 25,22% για τον αντιπολιτευόμενο ριζοσπάστη Πιερ Μαμπουντού.[3] Οι οπαδοί της αντιπολίτευσης προκάλεσαν βίαια επεισόδια, πυρπολώντας μεταξύ άλλων το γαλλικό προξενείο στην Πορ Ζαντί, απελευθερώνοντας κρατουμένους από φυλακές και αμφισβητώντας το αποτέλεσμα, ενώ ο ίδιος ο Μπόνγκο σε ομιλία του δεσμεύτηκε να είναι "ο πρόεδρος όλων των πολιτών της Γκαμπόν"[4]. Τις επόμενες ημέρες ανακοινώθηκε ο θάνατος τουλάχιστον τριών ατόμων και η κυβέρνηση προσανατολίστηκε να επιβάλει κατάσταση πολιορκίας στο Πoρ Ζαντί.[5]
| Υποψήφιος | Κόμμα | Ψήφοι | Ποσοστό % |
|---|---|---|---|
| Αλί Μπόνγκο Οντίμπα | Δημοκρατικό Κόμμα της Γκαμπόν | 141.952 | 41,73 |
| Αντρέ Μπα Ομπάμε | ανεξάρτητος | 88.026 | 25,88 |
| Πιερ Μαμπουντού | Ένωση του Γκαμπονέζικου Λαού | 85.597 | 25,22 |
| Ζακαρί Μιμπότο | Γκαμπονέζικη Ένωση για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη | 13.418 | 3,94 |
| Καζιμίρ Ογιέ-Μπα (αποσύρθηκε την ημέρα των εκλογών) | ανεξάρτητος | 3.118 | 0,92 |
| Πιερ-Κλαβέ Ναγκαγκά-Μουσαβού | Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα | 2.576 | 0,76 |
| Μπρούνο Μπεν Μουμπαμπά | ανεξάρτητος | 963 | 0,28 |
| Μπρούνο Νγκουσί Ζορζ | ανεξάρτητος | 915 | 0,27 |
| Ζυλ-Αριστίντ Μπουρντ-Ογκουλιγκέντ | Κογκρέσο για τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη | 695 | 0,20 |
| Αλμπέρ Οντό Οσά | ανεξάρτητος | 674 | 0,20 |
| Ιβέτ Νγκεβιλό Ρεκανγκάλτ | ανεξάρτητος | 367 | 0,11 |
| Ερνέστ Τομό | ανεξάρτητος | 308 | 0,09 |
| Βικτουάρ Λασενί Ντιμπόζ | ανεξάρτητος | 304 | 0,09 |
| Μπινεβενού Μαουρό Νγκεμά | Ενωτικός Μορενά | 293 | 0,09 |
| Λικ Μπενγκονό Νσι | Κίνημα για την Εθνική Ανανέωση | 250 | 0,07 |
| Μαρσέλ Ρομπέρ Τσορερέ | Κύκλος Ωμέγα | 248 | 0,07 |
| Ζαν-Γκι Κομπενί | ανεξάρτητος | 152 | 0,04 |
| Μπερνάρ Ογιαμά | ανεξάρτητος | 106 | 0,03 |
| Πηγές: Le Monde και gaboneco |
Εθνοσυνέλευση
Το Κοινοβούλιο είναι διθάλαμο. Η Κάτω Βουλή ή Εθνοσυνέλευση απαρτίζεται από 120 μέλη, εκ των οποίων τα 111 εκλέγονται για πενταετή θητεία σε μονοεδρικές περιφέρειες και 9 μέλη διορίζονται από τον πρόεδρο.
Βουλευτικές εκλογές 2011
Οι τελευταίες εκλογές για εθνοσυνέλευση διεξήχθησαν στις 17 Δεκεμβρίου 2011.[6] Καθώς η Αντιπολίτευση κήρυξε αποχή, το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα της Γκαμπόν (PDG) κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία, με 114 επί συνόλου 120 εδρών. Ήταν οι πιο πολλές έδρες που κέρδισε κόμμα από τότε που ξεκίνησε ο πολυκομματισμός, στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τις υπόλοιπες έδρες κατέλαβαν λίγα κόμματα: ο Συναγερμός για την Γκαμπόν (RPG) πήρε 3 έδρες, ενώ από 1 έδρα απέσπασαν ο Κύκλος των Φιλελεύθερων Μεταρρυθμιστών (CLR), το Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα (PSD) και η Ένωση για τη Νέα Δημοκρατία (UPRN).[7]
Η συμμετοχή ήταν μόνο 34,8% καθώς πολλοί οπαδοί της αντιπολίτευσης προτίμησαν να μην προσέλθουν στην κάλπη.[8]
Προηγούμενες βουλευτικές εκλογές
Βουλευτικές εκλογές 2006
Στις εκλογές για Εθνοσυνέλευση, που διεξήχθησαν στις 17 Δεκεμβρίου και στις 24 Δεκεμβρίου του 2006, κέρδισε το κυβερνών κόμμα του Ομάρ Μπόνγκο.
| Κόμματα | Έδρες | +/- | |
|---|---|---|---|
| Κυβέρνηση | Δημοκρατικό Κόμμα της Γκαμπόν (Parti Démocratique Gabonais) | 82 | –6 |
| Εθνικός Συναγερμός Υλοτόμων – Συναγερμός για την Γκαμπόν (Rassemblement National des Bûcherons - Rassemblement pour le Gabon) | 8 | +/– 0 | |
| Δημοκρατική και Ρεπουμπλικανική Συμμαχία (Alliance Démocratique et Républicaine) | 3 | +/– 0 | |
| Κύκλος Μεταρρυθμιστών Φιλελευθέρων (Cercle des Libéraux Réformateurs) | 2 | +/– 0 | |
| Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (Parti Social-Démocrate) | 2 | +1 | |
| Συναγερμός των Ρεπουμπλικανών Δημοκρατών (RDR) | 1 | +1 | |
| Κίνημα Αφρικανικής Ανάπτυξης (Mouvement Africain de Développement) | 1 | +/– 0 | |
| Ένωση του Λαού της Γκαμπόν (Union du Peuple Gabonai) | 8 | +8 | |
| Ένωση της Γκαμπόν για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη (UGDD) | 4 | +4 | |
| Προοδευτικό Κόμμα της Γκαμπόν (Parti gabonais du progrès) | 2 | –1 | |
| Κογκρέσο για τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη | 1 | +1 | |
| Εθνικός Συναγερμός Υλοτόμων– Δημοκρατικός (RNB) | 1 | +/– 0 | |
| Αφρικανικό Φόρουμ για την Ανασυγκρότηση (FAR) | 1 | +1 | |
| Ανεξάρτητοι | 4 | –8 | |
| Σύνολο | 120 | ||
Γερουσία
Η Γερουσία (Sénat) είναι η άνω βουλή, ένα από τα δύο σώματα που συναποτελούν το Κοινοβούλιο της Γκαμπόν. Αποτελείται από 102 μέλη, τα οποία εκλέγονται για εξαετή θητεία σε μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες από τοπικούς και επαρχιακούς συμβούλους. Από τις εκλογές του 2009 και μετά, σε μερικές εκλογικές περιφέρειες εκλέγονται και 2 γερουσιαστές.
Ο πρώτος πρόεδρος της Γερουσίας ήταν ο Ζορζ Ραβιρί - Georges Rawiri, (1932-2006),στενός συνεργάτης του προέδρου Μπόνγκο. Ο Ραβιρί πέθανε εν ενεργεία το 2006 και τον αντικατέστησε ο Ρενέ Ραντεμπίνο Κονικέ (René Radembino Coniquet).
Εκλογές Γερουσίας 2009
Οι τελευταίες εκλογές για Γερουσία διεξήχθησαν στις 18 Ιανουαρίου του 2009. Το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα της Γκαμπόν κέρδισε μεγάλη πλειοψηφία εδρών.[9] Στις εκλογές εκείνες,ο αριθμός των γερουσιαστών αυξήθηκε από 91 σε 102. Έπειτα από τις εκλογές, πρόεδρος εξελέγη για πρώτη φορά μια γυναίκα, η Ροζ Φρανσίν Ρογκομπέ, η οποία ανέλαβε και υπηρεσιακή αρχηγός κράτους μετά το θάνατο του Ομάρ Μπόνγκο τον Ιούνιο του 2009.
Οικονομία
Ο μικρός πληθυσμός της και οι ξένες επενδύσεις από ιδιώτες, σε συνδυασμό με τον φυσικό της πλούτο, συνετέλεσαν στο να καταστεί η χώρα μία από τις πλέον ευημερούσες στην περιοχή, έχοντας τον υψηλότερο Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης στην Υποσαχάρια Αφρική.[10]
Επικοινωνίες και μεταφορές
Τον Απρίλιο του 2009 η ΕΕ συμπεριέλαβε όλες τις αεροπορικές εταιρείες στη χώρα εκτός από δύο (Gabon Airlines και Afrijet) στον κατάλογο με τους αερομεταφορείς που απαγορεύεται να εκτελούν πτήσεις προς τα 27 κράτη μέλη, για λόγους ασφαλείας.[11] Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά. Κύρια λιμάνια είναι η Λιμπρβίλ, η Γκαμπά, η Λουσιντά και η Πορτ-Ζεντίλ.
Αθλητισμός
Η χώρα έχει επιλεγεί να συνδιοργανώσει το Κύπελλο Εθνών Αφρικής το 2012 μαζί με την Ισημερινή Γουινέα.
Πρόσφατες εξελίξεις
Η κυβέρνηση της Γκαμπόν, σύμφωνα με αναφορά σε βιβλίο του Πιερ Πεάν, που έγινε γνωστή το 2009, δέχτηκε υπηρεσίες από το Γάλλο Μπερνάρ Κουσνέρ , την περίοδο 2002-2007, όταν ο τελευταίος ήταν επικεφαλής οργανισμού δημόσιας υγείας. Ο Κουσνέρ σύμφωνα με το βιβλίο ήταν παράλληλα σύμβουλος ιατρικών εταιρειών και παρέσχε υψηλά αμειβόμενες υπηρεσίες για θέματα υγείας στην Αφρική[12], με τις εν λόγω εταιρείες να κερδίζουν συμβόλαια συνολικού ύψους 4,6 εκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με τον Πεάν, αυτό σήμαινε εμπλοκή των ανθρωπιστικών υπηρεσιών του Κουσνέρ με την παροχή υπηρεσιών προς όφελος δικτατορικών καθεστώτων.
Αναφορικά με την υπόθεση συνελήφθησαν στις 10 Φεβρουαρίου του 2009 δύο Γάλλοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι ήταν μεταμφιεσμένοι σε τουρίστες.[13]
Τον Ιούνιο του 2009 απεβίωσε στην Ισπανία ο πρόεδρος Ομάρ Μπόνγκο και προσωρινά τον διαδέχθηκε η Ροζ Φρανσίν Ρογκομπέ.
Παραπομπές
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 CIA World Fact Book
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "World Economic Outlook Database". ΔΝΤ. Οκτώβριος 2009. Ανακτήθηκε την 18-10-2009.
↑ Καθημερινή, Γκαμπόν: Νικητής των προεδρικών εκλογών ο Αλί Μπόνγκο, 3 Σεπτεμβρίου 2009.
↑ Εξπρές, 3 Σεπτεμβρίου 2009.
↑ Ελευθεροτυπία, Σε κατάσταση πολιορκίας η Γκαμπόν, 6 Σεπτεμβρίου 2009.
↑ http://www.mherrera.org/elections.htm
↑ "Gabon : La Cénap confirme la suprématie PDG", Gaboneco, 22-12-2011 (Γαλλικά).
↑ http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-16299172
↑ "Gabon: Elections sénatoriales 2009: le PDG en tête des résultats", Gabonews, 19 Ιανουαρίου 2009 (Γαλλικά).
↑ "Human Development Indices: A statistical update 2008 - HDI rankings". Human Development Reports. United Nations Development Programme. 2008. Ανακτήθηκε την 25-01-2009.
↑ BBC News, Benin joins EU aviation blacklist, 8 Απριλίου 2009.
↑ Έθνος, Χουνέρι...προκαλεί ο Κουσνέρ στον Σαρκοζί, 7 Φεβρουαρίου 2009.
↑ Γαλλικό Πρακτορείο μέσω Google News, European journalists arrested in Gabon, 11 Φεβρουαρίου 2009.
|
Χώρες της Αφρικής Αγκόλα | Αίγυπτος | Αιθιοπία | Ακτή Ελεφαντοστού | Αλγερία | Γκάμπια | Γκαμπόν | Γκάνα | Γουινέα | Γουινέα-Μπισσάου | Δυτική Σαχάρα1 | Ερυθραία | Ζάμπια | Ζιμπάμπουε | Ισημερινή Γουινέα | Καμερούν | Κεντροαφρικανική Δημοκρατία | Κένυα | Κομόρες | Δημοκρατία του Κονγκό | Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό | Λεσότο | Λιβερία | Λιβύη | Μαδαγασκάρη | Μαλάουι | Μάλι | Μαρόκο | Μαυρίκιος | Μαυριτανία | Μοζαμβίκη | Μπενίν | Μποτσουάνα | Μπουρκίνα Φάσο | Μπουρούντι | Ναμίμπια | Νίγηρας | Νιγηρία | Νότια Αφρική | Ουγκάντα | Πράσινο Ακρωτήριο | Ρουάντα | Σάο Τομέ και Πρίνσιπε | Σενεγάλη | Σεϋχέλλες | Σιέρρα Λεόνε | Σομαλία | Σουαζιλάνδη | Σουδάν | Τανζανία | Τζιμπουτί | Τόγκο | Τσαντ | Τυνησία 1.Αναγνωρίζεται από 46 χώρες Εξαρτημένα Εδάφη Νήσος Αγίας Ελένης | Θεούτα | Κανάριες Νήσοι | Μαγιότ | Μελίγια | Πουντλάνδη | Ρεϊνιόν | Σοκότρα | Σομαλιλάνδη |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
