Ο Ροζέ Βαντίμ Πλεμιάνικοφ (Roger Vladimir Igorevich Plemiannikov, 26 Ιανουαρίου 1928 - 11 Φεβρουαρίου 2000) ήταν Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και ηθοποιός. Αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη του γαλλικού κινηματογράφου της εποχής του και «θεωρήθηκε ο σκηνοθέτης που έφτιαχνε ντίβες».

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Παρίσι, στη Γαλλία, το 1928. Ο πατέρας του, Ιγκόρ Πλεμιάνικοφ, ήταν Λευκορώσος, εβραϊκής καταγωγής. Μετανάστευσε από την Ουκρανία το 1917 στη Γαλλία και τελικά έγινε Γάλλος υπήκοος και αντιπρόξενος της Γαλλίας στην Αίγυπτο. Η μητέρα του, Μαρία Αντουανέτα Αρντιλούς, ήταν Γαλλίδα ηθοποιός. Το όνομα Ροζέ του το έδωσε ο πατέρας του, γιατί το τότε γαλλικό δίκαιο απαιτούσε ένα γαλλικό όνομα. Στα παιδικά του χρόνια ταξίδευε συχνά στην Αίγυπτο και την Τουρκία λόγω της εργασίας του πατέρα του. Η οικογένειά του και ο κοινωνικός περίγυρος της αποτελούνταν από ανθρώπους πολύγλωσσους και πνευματικά ανεπτυγμένους. Αργότερα οι γονείς του χώρισαν και ο Βαντίμ αναγκάστηκε να μείνει μόνος του και να αποποιηθεί το επίθετό του, με αποτέλεσμα να μείνει γνωστός ως Ροζέ Βαντίμ.

Στα 16 του χρόνια έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως ηθοποιός στο θέατρο. Από το 1944 σπούδαζε στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού (Institut d'Etudes Politiques de Paris), όμως διέκοψε τις σπουδές του σε ηλικία 19 ετών, για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή και την υποκριτική. Το 1947 έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα και το έδωσε στο Γάλλο συγγραφέα Αντρέ Ζιντ (André Gide) να το αξιολογήσει, όμως εκείνος δεν ενθουσιάστηκε με το έργο του Βαντίμ και τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Έτσι, το 1949, τον συστήνει στο σκηνοθέτη Μαρκ Αλεγκρέ (Marc Allégret), πλάι στον οποίο εργάστηκε ως συγγραφέας και βοηθός σκηνοθέτη. Την ίδια εποχή εργαζόταν και λίγες ώρες ως δημοσιογράφος για το περιοδικό Paris Match.

Σκηνοθέτησε ταινίες, κυρίως αισθησιακές και έγραψε τα απομνημονεύματά του, τα οποία αναφέρονται στην ερωτική του ζωή, στους γάμους του και στη δυσκολία του να παραμείνει πιστός στις συντρόφους του. Το 1990 αφιερώθηκε στο να φτιάχνει σειρές μικρού μήκους για την τηλεόραση. Από την επαγγελματική, αλλά και προσωπική του ζωή, πέρασαν γυναίκες εξαιρετικής ομορφιάς, κάποιες από αυτές υπήρξαν και σύζυγοί του, όπως η Μπριζίτ Μπαρντό, η Ανέτ Στρόιμπεργκ (Annette Stroyberg), η Τζέιν Φόντα (Jane Fonda), η Κάθριν Σνάιντερ (Catherine Schneider) και τελευταία του γυναίκα υπήρξε η Μαρί Κριστίν Μπαρό (Marie-Christine Barrault). Ωστόσο στις ταινίες του εμφανίστηκαν και η Κατρίν Ντενέβ (Catherine Deneuve), η Άντζι Ντίκινσον (Angie Dickinson), η Ζαν Μορό (Jeanne Moreau) και η Σούζαν Σαράντον (Susan Sarandon).

Ο Ροζέ Βαντίμ πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου του 2000, σε νοσοκομείο στο Παρίσι, σε ηλικία 72 ετών, από καρκίνο. Θάφτηκε στο νεκροταφείο Σαιν-Τροπέ, του Σαιν-Τροπέ, στη Γαλλία. Μία σημείωση από το λεξικό του γαλλικού κινηματογράφου αναφέρει: «Εξαιτίας της οκνηρίας και ίσως πολύ μεγάλης ευφυίας του,ως σκηνοθέτης, η δουλειά της ζωής του δημιουργεί μία αίσθηση επιφανειακότητας, αν όχι πραγματικής μετριότητας. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ταλέντο του στο να ανακαλύπτει αστέρια». Ο πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, είπε για τον Βαντίμ: «Εκτός από την αυθεντική και πολύ σημαντική δουλειά του, που μερικές φορές κλυδώνιζε το μυαλό, ήταν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, σκηνοθέτης της ζωής, του πάθους για τη ζωή και της ελευθερίας. Εκκόλαψε νέα ταλέντα και ήξερε πώς να δημιουργεί μύθους, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς των τελευταίων δεκαετιών».
Ροζέ Βαντίμ-Μπριζίτ Μπαρντό

Στις 2 Μαΐου του 1949, πήρε το περιοδικό (Elle) και είδε μια φωτογραφία ενός δεκαπεντάχρονου μοντέλου, ονόματι Μπριζίτ Μπαρντό. Ο Βαντίμ γοητεύτηκε με την εικόνα της Μπαρντό και την έδωσε στον Αλεγκρέ, έτσι ξεκίνησε η καριέρα της Μπαρντό, αλλά και η προσωπική σχέση του Βαντίμ με την Μπαρντό. Υπήρξε μεγάλος ο έρωτας τους και οι γονείς της Μπαρντό τον αρνήθηκαν από την αρχή και προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να τους χωρίσουν. Τελικά παντρεύτηκαν το 1952 και χώρισαν το 1957. Η Μπριζίτ Μπαρντό καθιερώθηκε ως «η γατούλα του σεξ», μετά την ταινία του Βαντίμ Και ο Θεός Έπλασε την Γυναίκα (Et Dieu… créa la femme).
Ροζέ Βαντίμ-Ανέτ Στρόιμπεργκ

Η Στρόιμπεργκ, γεννημένη στη Δανία, έφυγε από την πατρίδα της σε μικρή ηλικία για να εργαστεί στο Παρίσι ως μανεκέν και εκεί γνώρισε τον Βαντίμ. Παντρεύτηκαν το 1958 και χώρισαν το 1960. Απέκτησαν ένα παιδί, τη Ναταλί Βαντίμ (Nathalie Vadim). Ο Βαντίμ την έκανε ηθοποιό, δίνοντάς της ρόλους στις αισθησιακές του ταινίες. Η ξανθιά Ανέτ ήταν μία καλλονή, όχι όμως καλή ηθοποιός. Ο Βαντίμ προσπάθησε να φτιάξει μία δεύτερη Μπριζίτ Μπαρντό, όμως απέτυχε.

Ροζέ Βαντίμ-Κατρίν Ντενέβ

Ένα βράδυ στο Μονπαρνάς (Montparnasse), η Ντενέβ γνώρισε και ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά τον Βαντίμ. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προσωπικότητα της Ντενέβ, την δίδαξε πως να είναι γυναίκα, με προσωπικότητα και χιούμορ και να ζει ευτυχισμένα. Δεν παντρεύτηκαν ποτέ, όμως απέκτησαν ένα παιδί, τον Κρίστιαν Βαντίμ (Christian Vadim, 18 Ιουνίου 1963). Έμειναν φίλοι μέχρι το τέλος του Βαντίμ και η Ντενέβ καθιερώθηκε σαν αιθέρια ομορφιά, με φιλοδοξίες διανοούμενης.

Ροζέ Βαντίμ-Τζέιν Φόντα

Παντρεύτηκαν το 1967 και χώρισαν το 1973, απέκτησαν ένα παιδί, τη Βανέσα Βαντίμ (Vanessa Vadim, 28 Σεπτεμβρίου 1968). Η Τζέιν Φόντα χαρακτηρίζει τον Βαντίμ «σκληρό και μισογύνη», γιατί τις επέβαλε ιδιότροπες σεξουαλικές πράξεις και εξαντλητικές δίαιτες, με αποτέλεσμα να πάθει προβλήματα ανορεξίας. Ο Βαντίμ ανέδειξε την Τζέιν Φόντα με τη ταινία του Μπαρμπαρέλα και την καθιέρωσε ως «σύμβολο του σεξ» και «Αμερικανίδα Μπριζίτ Μπαρντό». Η Φόντα είπε κάποτε για τον Βαντίμ: «Μου δίδαξε ένα νέο τρόπο ζωής,τον ευρωπαϊκό τρόπο», θεωρούσε ότι ο Βαντίμ της διεύρυνε τη σκέψη, αλλά ένιωθε μειονεκτικά απέναντί του, λόγω δικών της ανασφαλειών.

Ροζέ Βαντίμ-Κάθριν Σνάιντερ

Παντρεύτηκαν το 1975 και χώρισαν το 1977, απέκτησαν ένα παιδί, τη Βάνια Βαντίμ (Vania Vadim).
Ροζέ Βαντίμ-Μαρί Κριστίν Μπαρό

Η διάσημη ηθοποιός του θεάτρου και της τηλεόρασης παντρεύτηκε τον Βαντίμ στις 21 Δεκεμβρίου του 1990 και έζησαν μαζί έως το τέλος της ζωής του.

Γάμοι

Μπριζίτ Μπαρντό (Brigitte Bardot): 20/12/1952 - 06/12/1957 (Διαζευγμένοι)
Ανέτ Στρόιμπεργκ (Annette Stroyberg): 17/06/1958 - 1960 (Διαζευγμένοι), 1 παιδί Nathalie Vadim
Τζέιν Φόντα (Jane Fonda): 14/08/1965 - 16/01/1973 (Διαζευγμένοι), 1 παιδί Vanessa Vadim
Κάθριν Σνάιντερ (Catherine Schneider): 1975 - 1977 (Διαζευγμένοι), 1 παιδί Vania Vadim
Μαρί Κριστίν Μπαρό (Marie-Christine Barrault): 21/12/1990 - 11/02/2000 (μέχρι τον θάνατό του)

Βιβλιογραφία

1975-1976 /ISBN 9780777701584 (Αναμνήσεις του διαβόλου-Memoires du diable)
1982-1983 /ISBN 9782277215202 (Ο πεινασμένος άγγελος-L’Ange affame)
1986 /ISBN 9782863911914 (Από το ένα αστέρι στο επόμενο-D'une Etoile a l'Autre)
1987 /ISBN 9780446344838 (Μπαρντό Ντενέβ Φόντα: Η ζωή μου με τις τρεις πιό όμορφες γυναίκες του κόσμου-Bardot Deneuve Fonda: My Life with the Three Most Beautiful Women in the World)
1988 /ISBN 9782876450240 (Τρελά ερωτευμένος-Le Fou Amoureux)

Σκηνοθεσία-Ηθοποιία-Συγγραφή

1950 (Maria Chapdelaine)
1951 (Blackmailed)
1952 (La Demoiselle et son revenant)
1952 (Les Dents longues)
1952 (Avec André Gide)
1953 (Julietta)
1954 (L'Amante di Paride)
1955 (Futures vedettes)
1956 (Et Dieu créa la femme) Και ο Θεός... έπλασε τη γυναίκα
1956 (En effeuillant la marguerite)
1956 (Cette sacrée gamine)
1957 (Sait-on jamais?)
1958 (Les Bijoutiers du clair de lune)
1958 (Sois belle et tais-toi)
1959 (Liaisons dangereuses)
1960 (Et mourir de plaisir)
1960 (Cinépanorama)
1961 (La Bride sur le cou) Με το χαλινάρι στο λαιμό
1962 (Cinépanorama)
1962 (Et Satan conduit le bal)
1962 (Les Parisiennes)
1962 (Les Sept péchés capitaux)
1962 (Le Repos du guerrier) Η ανάπαυση του πολεμιστή
1963 (Le Vice et la vertu)
1963 (Château en Suède)
1963 (Dragées au poivre)
1964 (La Ronde)
1965 (Le Reflux)
1966 (La Curée)
1967 (Le Désordre à vingt ans)
1968 (Histoires extraordinaires)
1968 (Barbarella) Μπαρμπαρέλα
1968 (The Tonight Show Starring Johnny Carson)
1971 (Pretty Maids All in a Row)
1972 (Hellé)
1972 (Ciao Manhattan)
1973 (Don Juan ou Si Don Juan était une femme)
1974 (La Jeune fille assassinée)
1974 (Histoire du cinéma français par ceux qui l'ont fait)
1976 (Une femme fidèle)
1976 (Parkinson)
1977 (Bonheur, impair et passe)
1980 (Night Games)
1981 (The Hot Touch)
1981 (Rich and Famous)
1982 (Apostrophes)
1983 (Surprise Party)
1984 (Beauty and the Beast)
1984 (Faerie Tale Theatre)
1985 (Into the Night)
1986 (Dead Man's Curve)
1986 (The Hitchhiker)
1988 (And God Created Woman)
1991 (Safari)
1992 (Biography)
1993 (Amour fou)
1996 (La Nouvelle tribu)
1996 (Mon père avait raison)
1997 (Cannes... les 400 coups)
1998 (French Love)

Υλικό αρχείου

2005 (Premiers pas)
2007 (Cannes, 60 ans d'histoires)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Τι αποκαλύπτει σε αυτοβιογραφία της η Φόντα
Η συμβίωση της Φόντα με τον Βαντίμ
Roger Vadim, 72, Director Who Propelled Bardot, Dies (Αγγλικά)
Ανέτ Στρόιμπεργκ και Βαντίμ (Αγγλικά)
Κατρίν Ντενέβ-Ροζέ Βαντίμ (Γαλλικά)
Ο Βαντίμ πεθαίνει,από το BBC (Αγγλικά)

Κινηματογράφος, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Ταινίες

Γάλλοι

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library