Προυντέντιος Μαράν

Ο Προυντέντιος Μαράν (Prudentius Maran, Σεζάν, Μαρν, 14 Οκτωβρίου 1683- Παρίσι, 2 Απριλίου 1762) ήταν Γάλλος Βενεδικτίνος λόγιος της συναγωγής των Μαυριστών και ήταν γνωστός ως πατρολόγος.

Βιογραφία

Σπούδασε ανθρωπιστικές επιστήμες στο Παρίσι και μετά έγινε μοναχός στο τάγμα των Βενεδικτίνων στο αββαείο του Αγίου Φαρόν κοντά στο Μω (Meaux) στις 30 Ιανουαρίου 1703. Συνέχισε τις σπουδές του στο αββαείο του Αγίου Διονυσίου και συνεργάστηκε με τον συνάδελφό του μοναχό, Αντουάν-Ωγκυστέν Τουτέ (Touttée) στην έκδοση των έργων του Κυρίλλου της Ιερουσαλήμ.

Το 1734 εξαναγκάστηκε να φύγει από το Σαιν Ζερμέν ντε Πρε (St. Germain-des-Pres) εξαιτίας του ότι ο Καρδινάλιος Μπισί τον υποπτεύτηκε ότι θα αποδεχόταν την παπική βούλα Unigenitus. Έπειτα από την ετήσια παραμονή του στο αββαείο του Ορμπέ στάλθηκε στο Σαιν Μαρτέν ντε Ποντουάζ (St. Martin de Pontoise) και το 1737 μετακινήθηκε στο αββαείο του Μπλαν-Μαντώ (Blancs-Manteaux), όπου παρέμεινε ως το θάνατό του.
Έργα

Το καλύτερο του έργο είναι η έκδοση των έργων του μάρτυρα Ιουστίνου: Justini philos. et martyris opera quae extant omnia necnon Tatiani, Athenagorae S. Theophili, Hermiae.[1] Επίσης, επιμελήθηκε:

έργα του Κυρίλλου της Ιερουσαλήμ σε προπαρασκευή του Touttée: "S. Cyrilli Hieros. opera";[2]
τα έργα του Αγίου Κυπριανού που είχε ξεκινήσει ο Ετιέν Μπαλούζ: "S. Cypriani opera"[3]
τον τρίτο τόμο των έργων του Αγίου Βασιλείου, με τους 2 πρώτους τόμους να έχουν ολοκληρωθεί από τον Γκαρνιέ.[4]

Τα υπόλοιπα (όλα ανώνυμα) έργα του είναι:

"Dissertation sur les Sémiariens"(Paris, 1722);
"Divinitas domini nostri Jesu Christi manifesta in scripturis et traditione" (Paris, 1746, new ed., Würzburg,1859);
"La divinite de Jesus Christ prouvée contre les hérétiques et les déistes", 3 vols. (Paris, 1751);
"La doctrine de l'écriture et des pères sur les guérisons miraculeuses" (Paris, 1754);
"Les grandeurs de Jésus Christ avec la defense de sa divinité" (Paris, 1756).

Σημειώσεις
Paris, 1742; Patrologia Graeca, IV.
Paris, 1720, P.G., XXXIII.
Paris, 1726, Patrologia Latina IV.

Paris, 1730.

Αναφορές

Άρθρο στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια
Tassin, Hist. litt. de la congreg. de Saint-Maur (Brussels, 1770), 741-9 (Germ. tr., Frankfurt, 1773), II, 541-553;
Le Cerf, Bibliothèque hist. et crit. des auteurs de la congreg. de Saint-Maur (The Hague, 1726), 293-8;
Lama, Bibl. des ecrivains de la Congreg. de Saint-Maur (Munich and Paris, 1882), 180-2;
Hurter, Nomenclator Literarius, IV, 3rd ed. (Innsbruck, 1810), 1452-5.