.
Μαργαρίτα της Ναβάρρας (Marguerite de Navarre, ονομαζόμενη επίσης Marguerite d’Angoulême, Marguerite de Valois και Marguerite d'Alençon, 1492-1549). Γαλλίδα συγγραφέας.
Κόρη του Καρόλου της Ορλεάνης κι αγαπημένη αδελφή του μετέπειτα Φραγκίσκου Α΄της Γαλλίας, παντρεύτηκε τον Κάρολο του Αλανσόν και σε δεύτερο γάμο τον Ερρίκο Β΄, ψιλώ ονόματι βασιλιά της Ναβάρρας.
Προστάτις των λογίων και ποιητών, πολλοί από τους οποίους της αφιέρωσαν έργα τους (Μπαντέλλο, Αρετίνο, Ραμπελαί), υπήρξε και η ίδια ποιήτρια.
Σπουδαιότερα έργα της :
Miroir de l'âme pécheresse (Καθρέφτης της αμαρτωλήςψυχής, 1531), έργο που αποδοκιμάστηκε από την Σορβόννη ως αιρετικό, δηλ. προτεσταντικό.
Les Marguerites de la Marguerite des princesses (Οι μαργαρίτες της Μαργαρίτας των πριγκιπισσών, 1531)
L’Heptaméron (Το Επταήμερο, 1558). Συλλογή 72 διηγημάτων, κατά το πρότυπο του Δεκαήμερου του Βοκκάκκιου. Ήταν προορισμένη κι αυτή ν’ αφηγηθεί εκατό ιστορίες σε δέκα μέρες αλλά την στιγμή του θανάτου της Μαργαρίτας είχαν συμπληρωθεί μόνο οι επτά μέρες και είχαν γραφεί μόνο δύο διηγήματα από την όγδοη. Το έργο αυτό θεωρείται πολύτιμο για την ιστορία του πολιτισμού της εποχής του.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License