Ο Λουκιανός Βοναπάρτης (γαλλικά: Lucien Bonaparte (Λυσιέν Μποναπάρτ), 21 Μαΐου 1775 – 29 Ιουνίου 1840),[5] πολιτικός, αδελφός του αυτοκράτορα της Γαλλίας Ναπολέοντα Βοναπάρτη.[6] Έγινε γερουσιαστής της Γαλλικής Αυτοκρατορίας, πρόεδρος του Συμβουλίου των Πεντακοσίων, Υπουργός Εσωτερικών και μέλος του Tribunat. Χρίστηκε πρίγκιπας του Κανίνο και του Μουζινιάνο από το Βατικανό, τίτλους που κράτησε η οικογένειά του μέχρι το 1924.
_-_Portrait_de_Lucien_Bonaparte.jpg)
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στις 21 Μαΐου του 1775 στο Αζαξιό της Κορσικής και ήταν γιος του Καρόλου-Μαρία Μπουοναπάρτε και της Λετίτσια Ραμολίνο, καθώς και αδελφός του Ναπολέοντα Α΄ αυτοκράτορα των Γάλλων. Ο Λουκιανός διαπνεόταν από επαναστατικές ιδέες και γι' αυτό ερχόταν συχνά σε σύγκρουση με τον αδελφό του Ναπολέοντα.
Ο Λουκιανός αναμείχθηκε στα πολιτικά, εκλέχτηκε μάλιστα γερουσιαστής της Πρώτης Γαλλικής Αυτοκρατορίας, αλλά διαφώνησε με τις επεκτατικές βλέψεις του αδελφού του, καθώς και με τον γάμο που του σχεδίαζε. Το 1804 αυτοεξορίστηκε στη Ρώμη ενώ το 1809 έφυγε για τις ΗΠΑ. Συνελήφθη όμως από τους Άγγλους και οδηγήθηκε στην Μεγάλη Βρετανία, όπου παρέμεινε μέχρι το 1814.
Το 1814 επέστρεψε στη Γαλλία και έγινε πρίγκιπας του Κανίνο από τον Πάπα Πίο Ζ΄. Το 1824 έγινε πρίγκιπας του Μουζινιάνο από τον Πάπα Λέοντα ΙΒ΄.
Απεβίωσε στις 29 Ιουνίου του 1840 στην Ιταλία από καρκίνο του στομάχου.
Οικογένεια
Έκανε δύο γάμους. Από τον πρώτο γάμο του με την Κριστίν Μπογιέρ απέκτησε δύο κόρες:
Φιλιστίνα-Καρλόττα 1795–1865, παντρεύτηκε πρώτα τον Μάριο Γκαμπριέλλι πρίγκιπα του Προσέντι και μετά τον Σετίμιο Σενταμόρι ιππότη. Ο γιος της:
Πλάτσιντο Γκαμπριέλλι 1832-1911, νυμφεύτηκε την Αυγούστα Βοναπάρτη, κόρη του Καρόλου-Λουκιανού.
Χρστίνα-Αιγύπτη 1798-1847, παντρεύτηκε πρώτα τον κόμη Αρβίντ Πόσε και έπειτα τον λόρδο Ντάντλεϋ Στιούαρτ.
Από τον δεύτερο γάμο του με την Αλεξανδρίνα ντε Μπλεσάν απέκτησε έντεκα παιδιά:
Κάρολος-Λουκιανός 1803–1857, φυσιοδίφης και ορνιθολόγος.
Λετίσια-Χριστίνα 1804–1871, παντρεύτηκε τον Θωμά Γουάυζ.
Ιωάννα 1807–1829, παντρεύτηκε τον μαρκήσιο Ονορέ Ονοράτι.
Παύλος-Μαρία 1809–1827, πολέμησε στην Ελληνική Επανάσταση στο ατμόπλοιο Ελλάς. Απεβίωσε επάνω στο σκάφος, καθαρίζοντας το όπλο του. Τάφηκε πέντε έτη μετά στη Σφακτηρία, μαζί με τους πεσόντες της ναυμαχίας του Ναυαρίνου.
Λουδοβίκος-Λουκιανός 1813–1891 πολιτικός και φιλόλογος, ειδήμων της Βασκικής γλώσσας.
Πέτρος-Ναπολέων 1815–1881, πρίγκιπας. Η κόρη του Μαρία παντρεύτηκε τον Γεώργιο ύπατο Αρμοστή της Κρήτης.
Αντώνιος-Λουκιανός 1816–1877, νυμφεύτηκε τη Μαρία-Άννα Καρντινάλι.
Αλεξανδρίνα-Μαρία 1818–1874, παντρεύτηκε τον Βιντσέντσο Βαλεντίνι, κόμη του Λαβιάνο.
Κωνσταντίνα 1823-1876, μοναχή.
Παραπομπές
(Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12521132v. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
(Αγγλικά) SNAC. w6js9xkx. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Γαλλικά) Sycomore. www.assemblee-nationale.fr/sycomore/index.asp. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
The Peerage. p4495.htm#i44942. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ, τόμος 3ος, σελ. 360: «Λουκιανός Βοναπάρτης. Πρίγκιπας του Κανίνο (Αιάκειο 1775 – Βιτέρμπο, Ιταλία 1840). Πρόεδρος του Συμβουλίου τών Πεντακοσίων (1798), έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στό πραξικόπημα τής 18ης Μπρυμαίρ...» (βλ. ygeiaonline.gr/bonaparths)
Λεξικό συγγραφέων, Βασίλης Αναγνωστόπουλος, Κώστας Φωτάκης, Εκδόσεις Πατάκη, 2000, σελ. 337: «... Ανάμεσα στους θαυμαστές του ήταν και ο Λουκιανός Βοναπάρτης, ο αδελφός του...»
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Θανάσης Βασιλείου, Στα ίχνη της πριγκίπισσας Μ. Βοναπάρτη, Η πορεία της από τη φθίνουσα αριστοκρατία στην ελίτ της ψυχανάλυσης, Εφημερίδα Καθημερινή, 03-12-2006. «Η Μαρία ήταν κόρη του Ρολάν Βοναπάρτη, εγγονού του Λουκιανού Βοναπάρτη, δεύτερου αδελφού του Ναπολέοντα) και της...»
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
